per
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
2345-6523
2345-6531
2017-04-21
4
16
9
22
3645
Research
تبیین خودناتوانسازی تحصیلی بر اساس عوامل مؤثر بر آن: آزمون یک مدل مفهومی جامع
Explanation of Academic Self-Handicapping Based on Effective Factors: Examination of a Comprehensive Conceptual Model
محمد سید صالحی
mohammad.salehi200@gmail.com
1
نورعلی فرخی
farrokhinoorali@yahoo.com
2
کارشناس ارشد، سنجش و اندازهگیری (روانسنجی)، دانشگاه علامه طباطبائی
دانشیار، گروه سنجش و اندازهگیری، دانشگاه علامه طباطبائی
این پژوهش به منظور تعیین روابط سببی متغیرهایی که بیشترین اثر را بر روی خودناتوانسازی تحصیلی در دانشجویان شهر تهران داشتند، صورت گرفته است. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان شهر تهران بودند که از بین آنان تعداد 520 نفر از چهار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، آزاد اسلامی مرکز تهران جنوب و پیام نور واحد تهران جنوب به روش داوطلبانه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای فرم کوتاهشخصیتی NEO، کمالگرایی چندبعدی، خودکارآمدی عمومی، انگیزش تحصیلی، خودناتوانسازی و عزت نفس بود. دادهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج بهدستآمده، حمایتکننده برازش مدل با دادهها و روابط ساختاری مفروض است و در مجموع نشان میدهد که ویژگیهای شخصیتی، کمالگرایی، عزت نفس، عملکرد تحصیلی و انگیزش تحصیلی به طور مستقیم و خودکارآمدی به طور غیر مستقیم و با میانجیگری عملکرد تحصیلی،خودناتوانسازی تحصیلی را تحت تأثیر قرار میدهند. همچنین ویژگیهای شخصیتی و کمالگرایی به طور غیر مستقیم نیز از طریق میانجیگری عملکرد تحصیلی و انگیزش تحصیلی بر خودناتوانسازی تحصیلی اثر میگذارند. با افزایش روانرنجورخویی و کاهش گشودگی، خودناتوانسازی تحصیلی احتمال بروز پیدا میکندو همچنین عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی بالا موجب پایین آمدن میزان خودناتوانسازی میگردد اما میزان بالای کمالگرایی و عملکرد تحصیلی احتمال بروز رفتارهای خودناتوانساز را افزایش میدهد.
This research was conducted to determine the causal relationships of variables that have most effect on academic self-handicapping in the university students of Tehran. The population was the university students of Tehran that 520 people were selected as a sample from the universities of Allameh Tabataba’i, Tehran, south branch of Payam-e-Noor & Islamic Azad through voluntary sampling. The research tools was include the short form of NEO Personality inventory, perfectionism Multidimensional Questionnaire, General self-efficacy Questionnaire, classroom motivational scale, academic self-handicapping Questionnaire, self-esteem Questionnaire. The data were analyzed using structural equations modeling. The findings provided a robust support for the hypothesized structural relationships and show that personality traits, perfectionism, self-esteem, academic performance and academic motivation could directly affect academic self-handicapping and self-efficacy could indirectly affect academic self-handicapping with the mediating effects of academic performance. Also personality traits and perfectionism could indirectly affect academic self-handicapping with the mediating effects of academic performance and academic motivation. With the increase in neuroticism and by reducing the openness experience, academic self-handicapping will probably emerge and also high level of self-esteem, self-efficacy and academic motivation Will lead to lower levels of academic self-handicapping but high level of perfectionism and academic performance Increases the academic self-handicapping behaviors.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_3645_4072e4e16a54c17b80a51dff05278671.pdf
انگیزش تحصیلی
خودکارآمدی
خودناتوانسازی تحصیلی
عزت نفس
عملکرد تحصیلی
کمالگرایی
ویژگیهای شخصیتی
Academic Motivation
Academic Performance
Academic Self-Handicapping
Perfectionism
personality traits
Self - Efficacy
Self - Esteem
per
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
2345-6523
2345-6531
2017-04-21
4
16
23
38
3646
Research
تأثیر برنامة بازآموزی اسنادی بر هیجانات پیشرفت و مشغولیت تحصیلی دانشجویان
The Effect of Attributional Retraining Program on Achievement Emotions and Academic Engagement Among University Students
زهرا گشتاسبی
zahra.gashtasebi.1367@gmail.com
1
امید شکری
oshokri@yahoo.com
2
جلیل فتحآبادی
fathabadi51@gmail.com
3
مسعود شریفی
m5charif@yahoo.fr
4
دانشجوی کارشناسی ارشد، روان شناسی تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی
استادیار، دانشگاه شهید بهشتی
دانشیار دانشگاه شهید بهشتی
استادیار دانشگاه شهید بهشتی
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامۀ بازآموزی اسنادی بر هیجانات پیشرفت مثبت و منفی و مشغولیت تحصیلی دانشجویان انجام شد. در این پژوهش شبه تجربی با طرح پیشآزمون - پسآزمون همراه با پیگیری، 41 دانشجوی کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی در دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از آموزش به نسخة کوتاه پرسشنامة هیجانات پیشرفت (AEQ-R، عبدللهپور، 1394) و سیاهة مشغولیت تحصیلی (AEI، سالملا ـ آرو و آپادایا، 2012) پاسخ دادند. از طریق هفت جلسۀ دو ساعته، آموزش برنامه بازآموزی اسنادی به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاهمدت و بلندمدت برنامه آموزشی در افزایش میزان هیجانات پیشرفت مثبت مربوط به موقعیتهای یادگیری، کلاس درس و آزمون و همچنین مؤلفههای مختلف مشغولیت تحصیلی شامل انرژی، احساس تعهد و شیفتگی/ فریفتگی دانشجویان و در کاهش میزان هیجانات پیشرفت منفی مربوط به موقعیتهای یادگیری، کلاس درس و آزمون آنها مؤثر بود. نتایج مطالعة حاضر از نقش تعیین کنندة برنامة بازآموزی اسنادی به کمک تقویت تفاسیر خودتوانمندساز، بهبود مدیریت تجارب هیجانی و همچنین غنیسازی مهارتهای رابطة بین فردی، برای کمک به تامین مصونیت روانی فراگیران در مواجهه با مطالبات زندگی تحصیلی به طور تجربی حمایت کرد.
The purpose of this study was to examine the effectiveness of attributional retraining program on students’ positive and negative achievement emotions and academic engagement. In this pretest-posttest nonequivalent-group design with follow up stage, 41 undergraduate students at Shahid Beheshti University in experimental and control groups responded to the Academic Emotion Questionnaire-Revised (AEQ-R, Abdollahpour, 1394) and the Academic Engagement Inventory (AEI, Salmela-Aro & Upadaya, 2012). The experimental group received seven resilience training sessions (Two hours a session). The results of multivariate covariance analysis indicated that attributional retraining program was effective in increasing positive class-related, learning-related and test-related emotion scales and components of the academic engagement consisted on energy, dedication and absorption and in decreasing negative class-related, learning-related and test-related emotion scales in short term and long term. These findings suggest that attributional retraining program by increasing empowering interpretations, management of emotional experiences and enrichment of interpersonal relationships skills could result in mental immunization in university students when they exposure to stressful situations.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_3646_ec1c803882fd0e605eba2e7b12b7e3b0.pdf
برنامة بازآموزی اسنادی
هیجانات پیشرفت
مشغولیت تحصیلی
Attributional Retraining Program
Achievement Emotions
Academic Engagement
per
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
2345-6523
2345-6531
2017-04-21
4
16
39
48
3647
Research
اثربخشی الگوی خلاقیتدرمانی بر ارتقای انگیزه و عملکرد تحصیلی دانشآموزان
Effectiveness of Creativity Therapy Model on Improving Motivation and Students’ Educational Performance
حمیدرضا سجادی منزه
alializade604@gmail.com
1
علیرضا پیرخائفی
alireza_pirkhaefi@yahoo.com
2
کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار.گرمسار.ایران.
دانشیار، روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدگرمسار.گرمسار. ایران
پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی الگوی خلاقیت درمانی بر ارتقای انگیزه و عملکرد تحصیلی دانشآموزان دبیرستانی انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. نمونۀ پژوهش شامل دانشآموزان پسر مقطع اول دبیرستان شهر تهران بود که در سال تحصیلی 93/92 مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش سی دانشآموز که پایینترین عملکرد تحصیلی را در نیمسال اول تحصیلی داشتند (معدل 12.20 الی 15.90) به شکل تصادفی انتخاب و به دو گروه پانزده نفره (آزمایش وکنترل) تخصیص داده شدند. برای اندازهگیری انگیزش تحصیلی از پرسشنامه هارتر استفاده شد. برای گروه آزمایش یک دوره خلاقیت درمانی ده جلسهای به مدت بیست ساعت برگزار شد. تحلیلهای کواریانس نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در انگیزه درونی تفاوت معناداری وجود دارد. بین گروه آزمایش وکنترل در عملکرد تحصیلی نیز تفاوت معناداری دیده شد. نتایج پژوهش نشان داد که الگوی بالینی خلاقیت درمانی توانسته است افزایش معناداری را در انگیزش درونی و عملکرد تحصیلی دانشآموزان گروه آزمایش نسبت به کنترل به وجود آورد.
The current research has aimed at investigating the effectiveness of clinical creativity therapy model on improving motivation and educational performance of high school students. Method: the method of this research was quasi-experimental of pretest-posttest type with the presence of control group. The sample of the study comprised first grade high school students who were studying within academic years 2013/2014 in Tehran. In this research 30 students, who had the weakest educational performance in the first semester (with the average of 12.20 to 15.90), were randomly selected and divided into two groups (experimental and control). Harter questionnaire was applied in order to measure their academic motivation.For experimental group a period of 10 sessions, which took 20 hours, of creativity therapy was held.Results: covariance analysis showed that there was a significant difference in intrinsic motivation between experimental and control group. There was also a significant difference in educational performance between two groups.Conclusion: The results showed that the clinical creativity therapy model was able to create a significant increase in intrinsic motivation and academic performance of the students in experimental group in comparison with control group.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_3647_d014310c3b1574e03f96404a13ebe396.pdf
خلاقیت درمانی
انگیزه درونی
انگیزه بیرونی
عملکرد تحصیلی
creativity therapy
Intrinsic Motivation
Extrinsic Mmotivation
educational performance
per
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
2345-6523
2345-6531
2017-04-21
4
16
49
60
3649
Research
ارائۀ مدل علّی قصد استفاده از آموزش برخط در بین اعضای هیئت علمی (مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور)
The Causal Model of Intention to Use the Online Teaching Among Facul-ty Members (Case Study: Payame Noor University)
محمدرضا سرمدی
ms84sarmadi@yahoo.com
1
استاد، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور
هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر قصد به کارگیری آموزش برخط به وسیلۀ اعضای علمی دانشگاه پیام نور است. بدین منظور تعداد 630 نفر از اعضای علمی دانشگاه پیام نور به شیوۀ تصادفی طبقهای انتخاب شدند. از هشت ابزار اندازهگیری که عبارتاند از: فلسفه تدریس، زمان مورد نیاز، تجارب رایانه، حمایت محیطی، خودکارآمدی رایانه، مزیت نسبی، نوآوری کلاسی و قصد استفاده از آموزش برخط مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج به دست آمده بیانگر این است که مدل اولیۀ تحقیق که با استفاده از پیشینۀ تحقیقاتی موجود تدوین گردیده بود، با دادههای به دست آمده برازش مناسب و قابل قبولی دارد (99/0GFI=، 97/0AGFI=، 99/0CFI=، 95/0NFI= و 021/0RMSEA=). سایر نتایج حاکی از آن است که در بررسی اثرهای مستقیم متغیرها بر تمایل استفاده از فناوری و آموزش برخط، فلسفه تدریس در مقایسه با سایر متغیرهای مورد مطالعه همانند زمان و نیز تجارب رایانه از قدرت پیشبینیکنندۀ قویتری برخوردار است. فلسفۀ تدریس عضو علمی با نقش واسطهای تمامی متغیرهای واسطهای مذکور، به صورت معناداری تمایل استفاده از آموزش برخط را به وسیلۀ اعضای هیئت علمی پیشبینی کند. خودکارآمدی رایانهای اعضای علمی در بین تمامی متغیرهای واسطهای که به طور مستقیم بر قصد استفاده از آموزش برخط تأثیر دارند و در مقایسه با دیگر متغیرها، پیشبینیکننده قویتر تمایل استفاده از آموزش برخط به وسیلۀ اعضای هیئت علمی است. بعد از آن به ترتیب مزیت نسبی استفاده از آموزش برخط و نوآوری کلاسی در استفاده از آموزش برخط بیشترین تأثیر مستقیم را روی تمایل استفاده آموزش برخط به وسیلۀ اعضای هیئت علمی دارد.
The purpose of this study is investigating the factors affecting intention to online teaching among faculty members of payame Noor University. For this purpose, 630 members of Payame Noor University were selected by stratified random method. Eight measurement instruments that include: teaching philosophy, required time, computer experience, environmental support, computer self-efficacy, relative advantage, classroom innovation and intention to use online teaching, has been used. The results indicate that the initial model of study that was organized by using the available research record has suitable and acceptable fitness with obtained data (GFI=0.99, AGFI=0.97, CFI=0.99, NFI=0.95 and RMSEA= 0.021). Other results show that in investigating direct effects of variables on tendency of using technology and online training, the teaching philosophy has stronger predicting power as compared with other studied variables such as time and computer experience. The teaching philosophy of faculty member with intermediary role of all mentioned intermediary variables, is predicting tendency of faculty members to use online training. Faculty members computer self – efficacy is stronger predictor tendency of faculty members to use online training among all intermediary variables those effect directly on intention of using online training and compared with other variables. After than, in sequence, relative advantage of using online training and class innovation in using online training has most direct effect on tendency of using online training by faculty members.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_3649_c903a0d611e1ca5b32ab9f63660958c4.pdf
قصد به کارگیری تدریس برخط
فلسفه تدریس
اعضای علمی دانشگاه پیام نور
مدل تحلیل مسیر
Intention to Use of Online Teaching
Teaching Phi-losophy
Path Analysis Model
per
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
2345-6523
2345-6531
2017-04-21
4
16
61
70
3650
Research
امید کار، انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی: وارسی یک مدل علّی در دانشجویان غیر شاغل
Work Hope, Academic Motivation and Academic Achievement: Examine a Casual Model in Unemployed Students
علی اصغر بیانی
aabayani@yahoo.com
1
دانشیار گروه روانشناسی و علوم تربیتی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، گلستان، ایران
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ علی امید کار و پیشرفت تحصیلی با نقش واسطهای انگیزش تحصیلی در دانشجویان غیر شاغل مقطع کارشناسی بود. 310 دانشجوی (190مرد و120 زن) غیر شاغل با روش نمونهگیری خوشهای از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر انتخاب شدند. ابزارهای اندازهگیری مقیاس امید کار (WHS، جانتنت و وترستن، 2006) و مقیاس انگیزش تحصیلی (AMS، والرند و همکاران، 1992) بود؛ و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با معدل نیمسال قبل آنها سنجیده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج، رابطۀ معناداری بین امید کار، انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی نشان داد. امید کار با واسطهگری انگیزش تحصیلی اثر غیر مستقیم و معناداری بر پیشرفت تحصیلی داشت. انگیزش بیرونی به طور غیر مستقیم، انگیزش درونی و بیانگیزشی به طور مستقیم بر پیشرفت تحصیلی تأثیر داشتند. دراین پژوهش، دادهها از مدل پیشنهادی رابطۀ امید کار و پیشرفت تحصیلی با واسطهگری انگیزش تحصیلی حمایت کرد.
The aim of the present study was to examine the casual relationship of work hope and academic achievement with mediating role of academic motivation among undergraduate unemployed students. Three hundred and ten (190 males, 120 females) unemployed students were selected by cluster sampling from students of Islamic Azad University, Azadshar branch. The used research instruments in this study were Work Hope Scale (WHS, Juntunen & Wettersten, 2006) and Academic Motivation Scale (AMS, Vallerand, et al, 1992). Academic achievement of the students was measured by their grade-point average. The data were analyzed by using correlation coefficient and path analysis. The results indicated that work hope had indirect effects on academic achievement through academic motivation. There was a significant positive relationship between, academic motivation and academic achievement. Extrinsic motivation had indirect effects on academic achievement. Amotivation and intrinsic motivation had direct effects on academic achievement. The causal model about relationship between work hope and academic achievement mediated by academic motivation was confirmed.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_3650_deaf6378b332b0fa5342456f2e8f40f9.pdf
امید کار
انگیزش تحصیلی
پیشرفت تحصیلی
دانشجویان غیر شاغل
Work Hope
Academic Motivation
Academic Achievement
Unemployed Students
per
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
2345-6523
2345-6531
2017-04-21
4
16
71
84
3694
Research
ارزیابی کارآمدی روش یادگیری الکترونیکی در آموزش منابع انسانی:مطالعه موردی دانشگاه پیام نور استان مرکزی
Evaluating the Effectiveness of E-Learning Method in Human Resource Education (Case Study of Markazi Province PNU)
مجتبی رفیعی
mjtb_rf@yahoo.com
1
هادی غفاری
ghafari@pnu.ac.ir
2
میثم خرمی
mysm.kh@gmail.com
3
دانشیار، مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور
دانشیار، اقتصاد، دانشگاه پیام نور
کارشناس ارشد، مدیریت اجرایی، دانشگاه پیام نور
تحول و تکامل فناوری اطلاعات، همه بخشهای جامعه، از جمله حوزۀ آموزش را تحت تأثیر قرار داده است. هدف این پژوهش، ارزیابی کارآمدی روش یادگیری الکترونیکی به عنوان یکی از روشهای نوین یادگیری در نظام آموزش منابع انسانی سازمانها است. روش تحقیق مورد استفاده، توصیفی از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعۀ مورد مطالعه، دانشجویان کارشناسی ارشد استفاده کننده از شیوۀ یادگیری الکترونیکی ارایه شده از سوی دانشگاه پیام نور استان مرکزی هستند که تعداد آنها چهارصد نفر است. حجم نمونه، با استفاده از جدول مورگانتعداد 196 نفر برآورد شد که به روش تصادفی ساده انتخاب شدهاند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامۀ محقق ساختۀ 38 سوالی بسته پاسخ پنج گزینهای با هشت متغیر استفاده شده است. پایایی پرسشنامه براساس ضریب آلفای کرونباخ 92/0 برآورد گردید و روایی آن مورد تایید متخصصان مربوط قرار گرفت. در این پژوهش با توجه به نرمال بودن توزیع متغیرها، از آزمون تی تک متغیری برای هر آیتم استفاده شده است. یافتهها و نتایج پژوهش نشانگر آن است که کاربران سامانۀ یادگیری الکترونیکی، دارای دسترسی مطلوب، پشتیبانی خوب و ارائه درس مناسب هستند. آزمون رتبهبندی فریدمن حاکی از آن است که از بین عوامل فوق متغیر دسترسی از وضعیت بهتری برخوردار است. از سوی دیگر، از نظر آزمون و ارزشیابی، تمرینها و تکالیف، منابع اطلاعاتی، محتوای الکترونیکی و واسط کاربری از وضعیت مناسبی برخوردار نیستندکه با توجه به آزمون رتبهبندی، در این میان متغیر تمرینها و تکالیف وضعیت نامناسبتری دارد.
The aim of this study is to evaluate the effectiveness of e-learning methods from the perspective of students in the Markazi Province PNU. The used research method is descriptive survey. The study population is 400 postgraduate students those used e-learning methods which provided byPNU of Markazi Province. The sample size was estimated, by using Morgan table, 196 individuals who have been randomly selected.To collect data, multiple-choice questionnaire with 38 questions was used including eight variables. Reliability, based on Cronbach's alpha coefficient was 0.92, and its validity was confirmed by experts. In this study, based on the normal distribution of variables, univariate t-test is used for each item and interpreted. The results showed that users of e-learning system have desirable access, appropriate support as well as appropriate offering lessons. Also, we came to the conclusion that from the view points of test and evaluations, exercises and assignments, information resources, electronic contents and user interface, users of e-learning system have not a good and desirable situation.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_3694_912944581e20ee92f2d282db36b5a459.pdf
کارآمدی
یادگیری الکترونیکی
آموزش منابع انسانی
دانشگاه پیام نور استان مرکزی
Effectiveness
E-Learning
Human Resources Education
Markazi Province PNU
per
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
2345-6523
2345-6531
2017-04-21
4
16
85
95
3652
Research
بررسی شاخصهای روانسنجی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ هیجانهای تحصیلی- ریاضی در جامعۀ دانشآموزان دورۀ متوسطه
The Investigation of Psychometric Properties of the Persian Version of Achieve-ment Emotions Questionnaire-Mathematics in High School Students
اکبر رضائی
akbar_rezaei@pnu.ac.ir
1
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور
هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی از جمله روایی درونی و پایایی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ هیجانهای تحصیلی- ریاضی (پکران، گوئتز و فرنزل، 2005) در جامعه دانشآموزان دورۀ متوسطه شهر تبریز بود. این پرسشنامه هیجانهای تحصیلی لذت، غرور، خشم، اضطراب، شرم، ناامیدی و خستگی دانشآموزان را در ارتباط با سه موقعیت تحصیلی (یعنی هنگام حضور در کلاس، یادگیری و آزموندهی) مورد سنجش قرار میدهد. در این پژوهش، پرسشنامۀ هیجانهای تحصیلی- ریاضی بعد از ترجمه به زبان فارسی و مطالعۀ مقدماتی، بر دانشآموزان پایۀ نهم شهر تبریز به تعداد 457 نفر (236 دختر و 221 پسر) اجرا شد. برای تحلیل دادهها در این پژوهش از آزمون آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج نشان داد که مقیاسهای پرسشنامه هیجانهای تحصیلی- ریاضی بهصورت قابل قبولی پایا هستند. همچنین نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که همه مقیاسهای پرسشنامه برازش قابل قبولی با دادهها دارند. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که نسخۀ فارسی پرسشنامۀ هیجانهای تحصیلی- ریاضی را بهعنوان یک ابزار اندازهگیری روا و پایا میتوان برای اهداف پژوهشی و تشخیصی در محیطهای کلاسی به کار برد.
The purpose of the present research was to investigate the psychometric properties of Persian version of the Achievement Emotions Questionnaire- Mathematics (AEQ-M; Pekrun, Goetz, & Frenzel, 2005) in Tabriz High School students’ population. This questionnaire assesses students' enjoyment, pride, anger, anxiety, shame, hopelessness and boredom related to three types of academic settings (i.e. attending class, learning and taking tests). In this research, After translating AEQ-M and pilot study, the Questionnaire were carried out to 457 students (236 girls and 221 boys in ninth grade in Tabriz city. In this study, Cronbach's alpha test and Confirmatory Factor Analysis (CFA) were used to analysing of data. Results showed that the AEQ-M scales are acceptably reliable. Also results of Confirmatory Factor Analysis showed that all of Questionnaire Scales have acceptable fit with data. The results of this study indicate that The Persian version of the AEQ-M as a reliable and valid measurement instrument can be used for purposes of research and diagnosis goals in classroom settings.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_3652_7a83cfac10be50a3efafdff212f74ae9.pdf
هیجانهای تحصیلی- ریاضی
پایایی
روایی درونی
Achievement Emotions Questionnaire- Mathematics
Reliability
Internal Validity