%0 Journal Article %T پیش‌بینی رویکردهای یادگیری براساس هیجانات پیشرفت و باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه دوم %J فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی %I دانشگاه پیام نور %Z 2345-6523 %A مصطفائی, علی %A زارع, حسین %D 2020 %\ 01/01/2020 %V 7 %N 2 %P 35-42 %! پیش‌بینی رویکردهای یادگیری براساس هیجانات پیشرفت و باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه دوم %K هیجانات پیشرفت %K باورهای خودکارامدی تحصیلی %K رویکردهای یادگیری %R 10.30473/etl.2019.44169.2879 %X هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی رویکردهای یادگیری براساس هیجانات پیشرفت و باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر مهاباد است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزن مقطع متوسطه دوم بودند که به کمک نمونه‌گیری خوشه‎ای چندمرحله‏ای 372 نفر انتخاب‌ شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسش‌نامه هیجانات مثبت و منفی تحصیلی پکران، گوتز، تیتز و پری (2002)، پرسش‌نامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999)، پرسش‌نامه رویکردهای مطالعه تیت و ایتویستل (1998). داده‌ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که هیجانات مثبت شامل لذت، امیدواری و غرور با رویکرد و انگیزش عمیق رابطه مثبت معنادار (P≤0.05 و P≤0.01) و با رویکرد و انگیزش سطحی، رابطه منفی معنادار وجود دارد (P≤0.05 و P≤0.01). رابطه هیجان غرور با انگیزش سطحی معنادار نیست. هیجان‌های منفی (خشم، اضطراب، شرم، ناامیدی و خستگی) با رویکرد عمیق رابطه منفی معنادار (01/0) دارند . رابطه این متغیرها با رویکرد و انگیزش سطحی مثبت (01/0) است. رابطه شرم با انگیزش عمیق معنادار نیست؛ خشم نیز با رویکرد سطحی رابطه معناداری ندارد. رابطه هر چهار خرده مقیاس باورهای خودکارآمدی تحصیلی با رویکرد و انگیزش عمیق مثبت (01/0) و با رویکرد و انگیزش سطحی منفی (01/0) است. هیجانات پیشرفت 4/13 درصد واریانس رویکردهای یادگیری را پیش‌بینی می‌کند. باورهای خودکارآمدی۳۳/۱درصد واریانس رویکردهای یادگیری را پیش‌بینی می‌کند. %U https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_6346_dca97da9461a2e68ae8b83835abc785a.pdf