با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی تربیتی ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور

2 آموزگار، آموزش و پرورش پیرانشهر

چکیده

این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی خودگویی مثبت بر میزان خودکارآمدی دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدایی اجرا شد. جامعة آماری در این تحقیق عبارت بودند از کلیة دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدایی که در سال تحصیلی 1394-1393 در شهر پیرانشهر مشغول به تحصیل بودند. این پژوهش مبتنی بر طرحی نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. ابتدا از بین مدارس ابتدایی پسرانۀ شهر پیرانشهر دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و سپس از هر مدرسه از بین کلاس‌های پایة دوم به صورت تصادفی یک کلاس به عنوان نمونه انتخاب شده و از طریق نمونه‌گیری تصادفی دانش‌آموزان انتخاب شدۀ یکی از مدارس به عنوان گروه آزمایش (34 نفر) و مدرسۀ دیگر به عنوان گروه کنترل (36 نفر) انتخاب شدند. دانش‌آموزان گروه آزمایش به مدت ده جلسه آموزش خودگویی مثبت دریافت کردند. ابزار اندازه‌گیری عبارت بود آزمون خودکارآمدی عمومی شرر که در مورد هر دو گروه به صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس تک متغیری و آزمون تعقیبی بن‌فرونی استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس و همچنین آزمون بن‌فرونی جهت مقایسۀ میانگین‌ها نشان داد که خودگویی مثبت بر افزایش خودکارآمدی دانش‌آموزان به طور معناداری مؤثر است (05/0 .(p<

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating The Effect of Positive Self - Talking on Self - Efficacy in Ele-mentary Male Students

نویسندگان [English]

  • Ali Mostafaei 1
  • Aziz Mohammadi 2

چکیده [English]

This study aimed to determine the effectiveness of positive self - talking on self - efficacy of elementary school students. The population in this study consisted of all elementary school students in the academic year 1393-1394 in the city of Piranshahr. This study is based on semi-experimental design with pre and post-test. First, two schools were selected randomly. From each school, one second grade classes randomly selected. The students selected through random sampling of one of the schools, as the experimental group (34 students) and other schools as a control group (36 students) were selected. Positive self - talking experimental group received ten sessions of education. Devise of measurement was General Self - Efficacy test that the pre - test and post - test was applied to both groups. To analyze the data, univariate covariance analysis and post hoc Bonferroni test were used. The results of Covariance analysis and Bonferroni test for comparison of means showed that positive self-talking has a significant effect on increasing the students Self - Efficacy (p

کلیدواژه‌ها [English]

  • Positive Self - Talking
  • Self - Efficacy
  • students
آیزنک، مایکل؛ کین، مارک (1394). زبان و تفکر (ترجمه حسین زارع و مهدی باقرپسندی). تهران: ارجمند.
اصغرنژاد، طاهره؛ احمدی، محمد (1385). "مطالعة ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس خودکارآمدی شرر". مجلة روان‌شناسی، 39.
بلاک، آلن؛ هرسن، مایکل (1384). فرهنگ شیوه‌های رفتار درمانی. ترجمة فرهاد ماهر و سیروس ایزدی. تهران: رشد. (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی 1985).
پوراصغر، نصیبه؛ زارع، حسین (1394). "تجربیات قبلی و عملکرد تکالیف مرتبط با رایانه دانشجویان: نقش خودکارآمدی رایانه، اضطراب رایانه و جنسیت". پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی،3، 9، 69-82.
تابش، فهیمه؛ زارع، حسین (1391). "تأثیر آموزش مهارت‌های هوش هیجانی بر سبک‌های تصمیم‌گیری عقلایی، شهودی، اجتنابی، وابسته و آنی". نشریه علوم رفتاری. 22، 330-323.
دهقانی فیروزآبادی، طیبه؛ آذین، سیده خدیجه (1389). "بررسی میزان اثربخشی خودگویی‌های درونی مثبت بر افزایش باورهای خودکارآمدی عمومی زنان". فصلنامة روان‌شناسی و علوم تربیتی، 5، 15، 144-127.
ذبیحی حصاری، نرگس خاتون؛ غلامعلی لواسانی، مسعود (1393). "رابطه باورهای هوشی و اهداف پیشرفت با خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه پیام نور". پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و آموزش مجازی، 1، 4، 9-17.
زارع، حسین؛ رستگار، احمد (1393). "مدل عِلّی پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان آموزش مجازی: نقش باورهای هوشی، اهداف پیشرفت و هیجان‌های تحصیلی". شناختی اجتماعی، 3, 2 ( 6); 19 - 32.
سلمانی، نیره (1392). "تأثیر خودگویی مثبت بر میزان اضطراب امتحان دانشجویان پرستاری". راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، 1،6، 16-13.
عبداللهی عدلی‌انصار، وحیده؛ فتحی‌آذر، اسکندر؛ عبدالهی، نیدا (1393). "ارتباط تفکر انتقادی با خلاقیت، باورهای خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانشجومعلمان". پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 2، 7، 41-52
علوی، خدیجه؛ امیرپور، لیلا؛ مدرس غروی، مرتضی (1392). "رابطة سبک خودگویی و مشکلات عاطفی در دانشجویان". مجلۀ اصول بهداشت روانی. 15، 2، 529-518.
مایکنبام، دونالد (1386). آموزش ایمن‌سازی در مقابل استرس. ترجمه سیروس مبینی. تهران: رشد. (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی 1985).
مسیبی چناربن، حسین؛ اسماعیلی، معصومه؛ فلسفی‌نژاد، محمدرضا (1389). "بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر فن خودگویی و کاهش میزان هراس اجتماعی و تصحیح تعابیر مربوط به خود و دیگران". مطالعات تربیتی و روان‌شناسی، 11، 2، 102-87.
مقیمیان، مریم؛ کریمی، طیبه (1392). "تأثیر آموزش گروهی تکنیک‌های خودگویی مثبت و تن‌آرامی و ترکیب آن‌ها بر هراس اجتماعی دانشجویان پرستاری". مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایران، نشریه پرستاری ایران، 26، 85 ،75-66.
نهروانیان، پروانه؛ زارع، حسین؛ مهدویان، علیرضا (1388). "تأثیر محتوای عاطفی بر حافظه آشکار و ناآشکار به تفکیک جنسیت". تازه‌های علوم شناختی، 11, 3 (43); 37- 46.
سعید، نسیم؛ زارع، حسین (1393). روش تدریس پیشرفته. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
میردریکوند، فضل‌اله؛ سبزیان، سعیده؛ گراوند، هوشنگ (1394). "اثربخشی آموزش تکنیک‌های فراشناختی بر خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های شهر اصفهان". پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 2، 8، 97-110.
همپتن، الوود (1381). نگرش مثبت. ترجمه فهیمه نظری. تهران: مؤسسۀ ایزایران. (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی 1987).
 
 
 
Calvete, E. & Cardenoso, O. (2002). Self-talk in adolescents: Dimensions, states of mind, and Psychological maladjustment. Coyn Ther Res; 26(4): 473-850.
Ferla, J.; Valcke, M. & Cai, Y. (2009). Academic self-efficacy and academic self - concept: Reconsidering structural relationships. Learning and Individual Differences; 19: 499-505.
Hardy, J.; Hall, CR.; Gibbs, C. & Greenslade, C. (2005). Self-talk and gross motor skill performance: An experimental approach. Athletic insight, 7, 2, 1-13.
Hatzigeorgiadis, A.; Galanis, E.; Zourbanos, N. & Theodorakis, Y. (2014). Self-talk and Competitive Sport Performance. Journal of Applied Sport Psychology; 26, 82-94.
Kolbe, Andrew, W. (2003). Dissertation Abstracts International: The humanities and social sciences, Ed. D; University of Massachusetts Lowell.
Kozulin, A. (2012). Thought and language. London: MIT Press Cambridge.
Lepadatu, I. (2012). Use self-talking for learning progress. Procedia. Social and Behavioral Sciences, 33, 283-287.
Lund, N. (2003). Language and thought. London and New York: Routldege.
Manfra, Louis. (2006). The effects of speech awareness and speech instructions on young children’s self-talk and cognitive self-regulation during a dimensional change counting task. publisher, George mason university.
Pajares, F. (2003). Self-efficacy beliefs, motivation and achievement in writing: A Review of the literature reading & writing quarterly; 19: 139-158.
Safern, SA.; Heimberg, RG.; Lerner, AH.; Warman, M. & Kendall, PC. (2000). Differentiating anxious and depressive self-statements: Combined factor structure of the anxious self-statements questionnaire and the automatic thoughts questionnaire revised. Cogn Ther Res; 24(3), pp: 327-344.
Van Raalte, L.; Vincent Andrew, Brewer Britton W. (2016). Self-talk: Review and sport-specific model. Psychology of Sport and Exercise.