طاهر محبوبی
چکیده
این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش مبتنی بر تلفن همراه در خودراهبری یادگیری، مهارت‌های حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور بوکان انجام شده است. روش پژوهش از نوع طرحهای تحقیق آزمایشی مداخله‌ای پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان ورودی سال تحصیلی 98-97، رشته علوم تربیتی دانشگاه ...
بیشتر
این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش مبتنی بر تلفن همراه در خودراهبری یادگیری، مهارت‌های حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور بوکان انجام شده است. روش پژوهش از نوع طرحهای تحقیق آزمایشی مداخله‌ای پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان ورودی سال تحصیلی 98-97، رشته علوم تربیتی دانشگاه پیام نور مرکز بوکان (120 نفر) بود. بدین منظور 60 نفر که براساس آزمون هوش ریون (بهره هوشی بین 110-90) همتاسازی شده بودند، به عنوان نمونه در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده قرار داده شدند. سپس در دو گروه آموزش مبتنی بر تلفن همراه (آزمایش) و آموزش سنتی (کنترل) پیش‌آزمون مقیاس خودراهبری یادگیری فیشر و همکاران (2001)، مقیاس مهارت‌های حل مسئله هپنر و پترسون (1982) و مقیاس محقق ساخته آمار جهت سنجش عملکرد تحصیلی اجرا شد و سپس گروه آزمایشی هشت جلسه 60 دقیقه‌ای به مدت 4 هفته متوالی به وسیله تلفن همراه آموزش دیدند و گروه کنترل به وسیله تلفن همراه، آموزشی دریافت نکردند و پس از آن از همة آزمودنی‌های گروه آزمایش و کنترل پس‌آزمون به عمل آمد و نتایج مورد مقایسه قرار گرفت. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از آزمون کوواریانس به وسیلۀ نرم‌افزار spss.24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس برای متغیرهای خودراهبری در یادگیری و مؤلفه‌های آن، مهارت‌های ادراک حل مسئله و مؤلفه‌های آن و عملکرد تحصیلی در سطح 01/0P < تفاوت معناداری را نشان داد. به طور کلی این پژوهش در هم‌سویی با نتایج پژوهش‌های مشابه حاکی از آن است که آموزش مبتنی بر تلفن همراه می‌تواند در افزایش خودراهبری در یادگیری، مهارت‌های ادراک حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان نقش مؤثری داشته باشد.
ناصر اژدری فام؛ مهران فرج اللهی؛ محمدرضا سرمدی؛ طاهر محبوبی
چکیده
پژوهش با هدف سنتزپژوهی برنامة درسی مبتنی بر یادگیری همراه با تأکید بر الگوی اکر در آموزش عالی انجام پذیرفته است. بر این اساس پژوهش، از نوع سنتزپژوهی بود. بدین منظور برای بررسی پیشینة پژوهش و جمع‌آوری داده‌های متناسب با هدف پژوهش از منابع موجود در پایان‌نامه‌ها، کتابخانه، طرحهای پژوهشی و مقالات موجود در پایگاه‌های اطلاعات داخل ...
بیشتر
پژوهش با هدف سنتزپژوهی برنامة درسی مبتنی بر یادگیری همراه با تأکید بر الگوی اکر در آموزش عالی انجام پذیرفته است. بر این اساس پژوهش، از نوع سنتزپژوهی بود. بدین منظور برای بررسی پیشینة پژوهش و جمع‌آوری داده‌های متناسب با هدف پژوهش از منابع موجود در پایان‌نامه‌ها، کتابخانه، طرحهای پژوهشی و مقالات موجود در پایگاه‌های اطلاعات داخل کشور و خارج کشور استفاده شد. کلیدواژگان مورد استفاده برای جستجو شامل برنامه درسی، یادگیری همراه، برنامه درسی مبتنی بر یادگیری همراه، آموزش از دور، آموزش مجازی، یادگیری مبتنی بر وب، آموزش برخط، الگوی اکر در آموزش عالی بود. در روند بررسی مقالات و اسناد به ترتیب، 48 مورد مطالعة مرتبط با کلیدواژه‌ها به دست آمد که پس از بررسی عناوین 9 مورد مقالة نامرتبط حذف شد؛ بنابراین در این پژوهش 39 مورد، بررسی شد. پس از گردآوری دادهها، یافته‌ها و نتایج پژوهش‌ها به تفکیک استخراج و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که برنامة درسی مبتنی بر یادگیری همراه با تأکید بر الگوی اکر دارای 10 مولفه و 82 شاخص است که به ترتیب برای مؤلفه منطق و چرایی 25 شاخص، اهداف 7 شاخص، فعالیت‌های یادگیری 9 شاخص، نقش معلم 3 شاخص، مواد و منابع 13 شاخص، گروه‌بندی 3 شاخص، مکان 3 شاخص، زمان 2 شاخص و سنجش و ارزشیابی 8 شاخص استخراج شده است. براساس نتایج مؤلفه منطق و چرایی بیشترین شاخص و مؤلفه زمان کمترین شاخص را به خود اختصاص داده است.
طاهر محبوبی؛ سید بهاالدین کریمی؛ کمال محبوبی
دوره 5، شماره 3 ، اسفند 1396، ، صفحه 101-109
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه برنامه‌درسی پنهان‌با‌باورهای‌انگیزشی و کارآفرینی در دانشجویان دانشگاه پیام‌نور استان آذربایجان‌غربی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام‌نور مراکز استان آذربایجان غربی می‌باشد، که در سال‌تحصیلی 95-94 در‌مقطع کارشناسی به تحصیل مشغول بودند.در ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه برنامه‌درسی پنهان‌با‌باورهای‌انگیزشی و کارآفرینی در دانشجویان دانشگاه پیام‌نور استان آذربایجان‌غربی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام‌نور مراکز استان آذربایجان غربی می‌باشد، که در سال‌تحصیلی 95-94 در‌مقطع کارشناسی به تحصیل مشغول بودند.در این تحقیق 1000 نفر دانشجوی مقطع کارشناسی به‌عنوان نمونه و به صورت‌خوشهای چندمرحله ای انتخاب شدند. به این منظور با تهیه فهرست مراکز استان آذربایجان‌غربی 5 مرکز به‌صورت تصادفی ساده شامل مراکز ارومیه، خوی، بوکان، نقده و مهاباد انتخاب گردیدند و بعد از تهیه آمار دانشجویان هر مرکز با استفاده از نمونه‌گیری طبقهای متناسب با حجم هر مرکز، نمونه مناسب‌انتخاب‌شد.ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های استاندارد برنامه‌درسی پنهان (تقی پور و غفاری، 1389)، آزمون کارآفرینی روبینسون وهمکاران (1991) و پرسش‌نامه راهبردهای انگیزشی پینتریچ و دی گروت (1990) است. برای تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی چون میانگین،واریانس و انحراف معیار و در بخش استنباطی از آزمون رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین برنامه‌درسی پنهان به‌طورکلی و مولفههای آن از جمله: کنش متقابل، ساختار‌‌سازمانی، جو اجتماعی و ساختار فیزیکی با باورهای انگیزشی و کارآفرینی دانشجویان در سطح 01/ رابطه معنی داری وجود داشت.
طاهر محبوبی؛ حسین سلیمی؛ سید عدنان حسینی؛ کمال محبوبی
دوره 3، شماره 10 ، آذر 1394، ، صفحه 73-80
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خودکنترلی هیجانی بر کاهش افسردگی دانشجویان دانشگاه پیام نور بوکان بود. بدین منظور 40 نفر انتخاب و به‌عنوان نمونه منظور گردیدند. روش تحقیق در این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود و از مقیاس هامیلتون (1960) به‌عنوان ابزار پژوهش استفاده گردید. برنامه آموزش ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خودکنترلی هیجانی بر کاهش افسردگی دانشجویان دانشگاه پیام نور بوکان بود. بدین منظور 40 نفر انتخاب و به‌عنوان نمونه منظور گردیدند. روش تحقیق در این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود و از مقیاس هامیلتون (1960) به‌عنوان ابزار پژوهش استفاده گردید. برنامه آموزش خودکنترلی هیجانی طی 10 جلسۀ 60 دقیقه‌ای و در مدت پنج هفتة متوالی به دانشجویان ارائه گردید. بدین منظور نمونۀ تحقیق به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری (یک گروه آزمایشی و یک گروه گواه) گمارده شدند. گروه آزمایشی، تحت آموزش خودکنترلی هیجانی قرار گرفت، درحالیکه گروه گواه در معرض هیچ مداخله‌ای قرار نگرفتند. داده‌های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس) بهوسیلۀ نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس و در سطح 05/0> pبرای گروه وابسته به منظور تعیین اثربخشی آموزش خودکنترلی هیجانی نشان داد که این کاربندی توانسته است به‌عنوان مداخله‌ای مؤثر موجب کاهش افسردگی دانشجویان هم در مرحله آزمایش و هم در مرحله پیگیری شود.
