فاطمه بیان فر؛ امیر رضا رجائی مش
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تببین مدل عملکرد تحصیلی بر اساس توانایی‌های شناختی، خودکارآمدی حافظه، حافظه رومزه، حافظه گذشته‌نگر- آینده‌نگر با میانجی‌گری فراحافظه در دانش‌آموزان بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر مشهد در سال تحصیلی 1399-1400بود که از ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تببین مدل عملکرد تحصیلی بر اساس توانایی‌های شناختی، خودکارآمدی حافظه، حافظه رومزه، حافظه گذشته‌نگر- آینده‌نگر با میانجی‌گری فراحافظه در دانش‌آموزان بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر مشهد در سال تحصیلی 1399-1400بود که از آن میان به روش نمونه‌گیری در دسترس 322 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری دادها شامل پرسش‌نامه توانایی‌های شناختی نجاتی (1392)، پرسش‌نامه حافظه روزمره ساندرلند و همکاران (1983)، پرسش‌نامه حافظه گذشته‌نگر– آینده‌نگر کرافورد و همکاران (2003) پرسش‌نامه خودکارآمدی حافظه بری و همکاران (1989)،. پرسش‌نامه فراحافظه چند عاملی تریر و ریج (2002) بودند. به منظور آزمودن فرضیه‌های پژوهش از روش تحلیل مسیر و معادلات ساختاری به وسیله نرم‌افزارهای SPSS-22 و AMOS-22 استفاده شد. متغیرهای پنهان توانایی‌های شناختی، خودکارآمدی حافظه، حافظه رومزه، حافظه گذشته - آینده‌نگر و فراحافظه دارای نشانگر بودند که یافته‌های مدل اندازه‌گیری نشان داد همه متغیرهای نشانگر بر سازه مکنون خود به طور معناداری بار شده‌اند. نتایج مدل ساختاری نیز نشان داد که متغیرهای پنهان اثر مثبت، مستقیم و معناداری بر عملکرد تحصیلی دارند. توانایی‌های شناختی، خودکار آمدی حافظه، حافظه رومزه، حافظه گذشته‌نگر- آینده‌نگر با میانجی‌گری فراحافظه برعملکرد تحصیلی اثرات مثبت، مستقیم و نیز اثر کل مثبت و معناداری دارند. این مدل در مجموع 67% واریانس عملکرد تحصیلی را پیش‌بینی کرد. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان از نقش متغیرهای پیش‌بین برای بهبود عملکرد تحصیلی استفاد کرد.
طاهر محبوبی
چکیده
این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش مبتنی بر تلفن همراه در خودراهبری یادگیری، مهارت‌های حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور بوکان انجام شده است. روش پژوهش از نوع طر‌حهای تحقیق آزمایشی مداخله‌ای پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان ورودی سال تحصیلی 98-97، رشته علوم تربیتی دانشگاه ...
بیشتر
این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش مبتنی بر تلفن همراه در خودراهبری یادگیری، مهارت‌های حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور بوکان انجام شده است. روش پژوهش از نوع طر‌حهای تحقیق آزمایشی مداخله‌ای پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان ورودی سال تحصیلی 98-97، رشته علوم تربیتی دانشگاه پیام نور مرکز بوکان (120 نفر) بود. بدین منظور 60 نفر که براساس آزمون هوش ریون (بهره هوشی بین 110-90) همتاسازی شده بودند، به عنوان نمونه در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده قرار داده شدند. سپس در دو گروه آموزش مبتنی بر تلفن همراه (آزمایش) و آموزش سنتی (کنترل) پیش‌آزمون مقیاس خودراهبری یادگیری فیشر و همکاران (2001)، مقیاس مهارت‌های حل مسئله هپنر و پترسون (1982) و مقیاس محقق ساخته آمار جهت سنجش عملکرد تحصیلی اجرا شد و سپس گروه آزمایشی هشت جلسه 60 دقیقه‌ای به مدت 4 هفته متوالی به وسیله تلفن همراه آموزش دیدند و گروه کنترل به وسیله تلفن همراه، آموزشی دریافت نکردند و پس از آن از همة آزمودنی‌های گروه آزمایش و کنترل پس‌آزمون به عمل آمد و نتایج مورد مقایسه قرار گرفت. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از آزمون کوواریانس به وسیلۀ نرم‌افزار spss.24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس برای متغیرهای خودراهبری در یادگیری و مؤلفه‌های آن، مهارت‌های ادراک حل مسئله و مؤلفه‌های آن و عملکرد تحصیلی در سطح 01/0P < تفاوت معناداری را نشان داد. به طور کلی این پژوهش در هم‌سویی با نتایج پژوهش‌های مشابه حاکی از آن است که آموزش مبتنی بر تلفن همراه میتواند در افزایش خودراهبری در یادگیری، مهارت‌های ادراک حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان نقش مؤثری داشته باشد.
معصومه رنج بخش؛ مالک میرهاشمی؛ خدیجه ابوالمعالی
چکیده
این تحقیق به دنبال بررسی روابط ساختاری بین تکانش‌گری و عملکرد تحصیلی بر اساس نقش واسطه‌ای انگیزش تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانش‌آموزان دختر 16 تا 18 سال در شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، 350 نفر انتخاب شدند و به ...
بیشتر
این تحقیق به دنبال بررسی روابط ساختاری بین تکانش‌گری و عملکرد تحصیلی بر اساس نقش واسطه‌ای انگیزش تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانش‌آموزان دختر 16 تا 18 سال در شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، 350 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامههای عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (1995) و تکانش‌گری بارت (1995) پاسخ دادند. داده‌های حاصل از پرسشنامهها در دو بخش آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، چولگی و کشیدگی) و استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری بهوسیله نرم‌افزار آماری SPSS و AMOS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین تکانش‌گری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با توجه به نقش میانجیگر انگیزش تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (01/0>p) و انگیزش تحصیلی، این رابطه را بهطور معنادار میانجی‌گری میکند (01/0>p). بنابر یافته‌ها میتوان نتیجه گرفت که ارتقاء انگیزش تحصیلی میتواند راه حلی برای کاهش تکانش‌گری و در نتیجه بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان بهحساب آید.
صفدر نبی زاده؛ رسول کردنوقابی؛ ابوالقاسم یعقوبی؛ خسرو رشید
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش‌های کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی و یادگیری اجتماعی- هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مؤلفه‌های شایستگی اجتماعی- هیجانی و عملکرد تحصیلی کودکان بود. روش این مطالعه به شیوة نیمه آزمایشی و با طرحپیش آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل نابرابر بود جامعة پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش‌های کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی و یادگیری اجتماعی- هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مؤلفه‌های شایستگی اجتماعی- هیجانی و عملکرد تحصیلی کودکان بود. روش این مطالعه به شیوة نیمه آزمایشی و با طرحپیش آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل نابرابر بود جامعة پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر دورة دوم ابتدایی شهر همدان در سال 98-1397 بود که 54 نفر از آنها، با شیوة خوشه‌ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (18 نفره) و یک گروه کنترل (18 نفره) قرار گرفتند. ابتدا افراد گروه‌های آزمایش و کنترل مقیاس شایستگی‌های اجتماعی- هیجانی ژو و‌ای (2012) و آزمون محقق ساخته عملکرد تحصیلی را در مرحله پیش‌آزمون تکمیل کردند. سپس افراد یک گروه آزمایش در 10 جلسه تحت آموزش روش کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی و گروه آزمایشی دیگر در 18 هفتة (90 فایل صوتی) تحت آموزش روش یادگیری اجتماعی- هیجانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی قرار گرفتند و در گروه کنترل هیچ مداخله‌ای صورت نگرفت. بعد از اتمام آموزش همه گروه‌ها دوباره ابزار را در مرحله پس‌آزمون تکمیل کردند. نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی دو روش ذهن‌آگاهی بر افزایش مؤلفه‌های شایستگی اجتماعی- هیجانی و عملکرد تحصیلی معناداری بود (01/0p>). اما تفاوت معناداری در اثربخشی دو روش مشاهده نشد (05/0p>). بر اساس این یافته‌ها میتوان نتیجه گرفت که ذهن‌آگاهی میتواند به عنوان یک روش تأثیرگذار بر ارتقاء شایستگی‌های اجتماعی- هیجانی و عملکرد تحصیلی در مدارس ابتدایی مورد استفاده قرار بگیرد.
الهام حیدری؛ رحمت اله مرزوقی؛ زهرا رفعت جو
چکیده
هدف کلی پژوهش بررسی روابط سبک یادگیری مرجح و عملکرد تحصیلی با نقش واسطه‌ای یادگیری غیررسمی دیجیتال در میان دانشجویان دانشگاه شیراز بود. روش مطالعة حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. نمونة پژوهش شامل 320 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده این پژوهش، ...
بیشتر
هدف کلی پژوهش بررسی روابط سبک یادگیری مرجح و عملکرد تحصیلی با نقش واسطه‌ای یادگیری غیررسمی دیجیتال در میان دانشجویان دانشگاه شیراز بود. روش مطالعة حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. نمونة پژوهش شامل 320 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده این پژوهش، شامل مقیاس‌های سنجش سبک یادگیری مرجح دانشجویان (دمار-کسکین، ازاتا، بانارا و ریلی، 2015)، یادگیری‌های غیررسمی دیجیتال (هی و لی، 2019)، عملکرد تحصیلی (یو، تیان، وگل و کوک، 2010) بود که پس از محاسبة روایی و پایایی آنها با استفاده از مدل‌های معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که ترجیح بیشتر دانشجویان به یادگیری بصری ارتباط مثبت و معناداری با افزایش تمایل به یادگیری غیررسمی دیجیتال دارد (32/0=β, 0001/0 = p). همچنین، بین ترجیح بیشتر دانشجویان به سبک یادگیری وابستگی با افزایش تمایل به یادگیری غیررسمی دیجیتال ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (27/0=β, 02/0 = p). افزون بر این، یافته‌ها حاکی از ارتباط مثبت و معنادار افزایش تمایل به یادگیری غیررسمی دیجیتال با بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان است (38/0=β, 0001/0 = p). از سوی دیگر، یافته‌ها نشان داد که افزایش تمایل دانشجویان به یادگیری به صورت وابسته با افزایش عملکرد تحصیلی آنان ارتباط مثبت و معناداری دارد (27/0=β, 01/0 = p)؛ بنابراین یادگیری‌های غیر رسمی دیجیتال با نقش واسطه‌گری خود بین سبک یادگیری مرجح و عملکرد تحصیلی تاثیر مثبت داشته است و میتواند موجب افزایش یا کاهش بهره‌وری عملکرد تحصیلی در بین دانشجویان شود.
حجت مهدوی راد؛ ولی اله فرزاد؛ شیرین کوشکی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تبیین مدل عملکرد تحصیلی براساس انگیزش تحصیلی، اهداف پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی با میانجی‌گری درگیری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع پژوهش های همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم بودند که از آن میان با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، تبیین مدل عملکرد تحصیلی براساس انگیزش تحصیلی، اهداف پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی با میانجی‌گری درگیری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع پژوهش های همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم بودند که از آن میان با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 470 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت از، پرسش‌نامه اهداف پیشرفت میگلی و همکاران، پرسش‌نامه انگیزش تحصیلی والراند و همکاران، پرسش‌نامه خودکارآمدی تحصیلی موریس و پرسش‌نامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و همکاران بود. داده‌ها به کمک روش‌های همبستگی و مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد مدل متغیرهای پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار هستند. در مدل مفروض انگیزش تحصیلی با عملکرد تحصیلی با میانجی‌گری درگیری تحصیلی، دارای اثر کامل و اثر مستقیم و اثر غیرمستقیم غیرمعنادار است. اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی با میانجی‌گری درگیری تحصیلی دارای اثرکامل و اثر مستقیم و اثر غیرمستقیم غیرمعنادار بود. اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی با میانجی‌گری درگیری تحصیلی دارای اثر کامل و اثر مستقیم و اثر غیرمستقیم غیرمعنادار بود. اثر خودکارآمدی تحصیلی با عملکرد تحصیلی با میانجی‌گری درگیری تحصیلی دارای اثر کامل و اثر مستقیم معنادار بود، اما اثر غیرمستقیم غیرمعنادار است. اثر خودکارآمدی تحصیلی، با عملکرد تحصیلی در سطح 5 درصد معنادار بود. نتایج نشان داد، متغیر خودکارآمدی اثر معناداری بر عملکرد تحصیلی دارد و میتواند 35 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین کند.
مرضیه مدرسی حجت‌آبادی؛ ولی‌الله فرزاد؛ شیرین کوشکی
دوره 5، شماره 3 ، اسفند 1396، ، صفحه 85-100
چکیده
عملکرد تحصیلی در هر جامعه نشان‌دهنده موفقیت نظام آموزشی در زمینه هدف‌یابی و توجه به رفع نیازهای فردی است از این رو هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش خودتعیین‌گری بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با میانجی‌گری درگیری تحصیلی و نگرش به یادگیری الکترونیکی بود. طرح پژوهش حاضر کاربردی و از نوع پژوهش‌های همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری ...
بیشتر
عملکرد تحصیلی در هر جامعه نشان‌دهنده موفقیت نظام آموزشی در زمینه هدف‌یابی و توجه به رفع نیازهای فردی است از این رو هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش خودتعیین‌گری بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با میانجی‌گری درگیری تحصیلی و نگرش به یادگیری الکترونیکی بود. طرح پژوهش حاضر کاربردی و از نوع پژوهش‌های همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. از کلیه نوجوانان 12 تا 14 ساله مدارس دولتی و غیرانتفاعی شهر تهران در سال تحصیلی 96-1395 تعداد 300 نفر (150 دختر و 150 پسر) به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامههای خودتعیین‌گری لاگاردیا و همکاران، درگیری تحصیلی فردریکز و مک‌کلوسکی و نگرش به یادگیری الکترونیکی پیلی و همکاران را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که خودتعیین‌گری، درگیری تحصیلی و نگرش به یادگیری الکترونیکی با عملکرد تحصیلی رابطه معنی‌داری دارند. همچنین نتایج مدل نشان داد که خودتعیین‌گری (81/0)، درگیری تحصیلی (31/0) و نگرش به یادگیری الکترونیکی (22/0) اثر مستقیمی بر عملکرد تحصیلی دارند. افزون بر آن خودتعیین‌گری به واسطه درگیری تحصیلی و نگرش به یادگیری الکترونیکی بر عملکرد تحصیلی (45/0) اثر غیرمستقیمی داشته است. در نهایت نتایج حاصل از این پژوهش نشان داده است متغیرهای خودتعیین‌گری، درگیری تحصیلی و نگرش به یادگیری الکترونیکی می‌توانند اثر مثبت و معنی‌داری بر عملکرد تحصیلی داشته باشند و از آنها جهت تقویت عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان بهره برد.
محمد سید صالحی؛ نورعلی فرخی
دوره 4، شماره 16 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 9-22
چکیده
این پژوهش به منظور تعیین روابط سببی متغیرهایی که بیشترین اثر را بر روی خودناتوان‌سازی تحصیلی در دانشجویان شهر تهران داشتند، صورت گرفته است. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان شهر تهران بودند که از بین آنان تعداد 520 نفر از چهار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، آزاد اسلامی مرکز تهران جنوب و پیام نور واحد تهران جنوب به روش داوطلبانه به عنوان ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تعیین روابط سببی متغیرهایی که بیشترین اثر را بر روی خودناتوان‌سازی تحصیلی در دانشجویان شهر تهران داشتند، صورت گرفته است. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان شهر تهران بودند که از بین آنان تعداد 520 نفر از چهار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، آزاد اسلامی مرکز تهران جنوب و پیام نور واحد تهران جنوب به روش داوطلبانه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای فرم کوتاهشخصیتی NEO، کمال‌گرایی چندبعدی، خودکارآمدی عمومی، انگیزش تحصیلی، خودناتوان‌سازی و عزت نفس بود. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج به‌دست‌آمده، حمایت‌کننده برازش مدل با داده‌ها و روابط ساختاری مفروض است و در مجموع نشان می‌دهد که ویژگی‌های شخصیتی، کمال‌گرایی، عزت نفس، عملکرد تحصیلی و انگیزش تحصیلی به طور مستقیم و خودکارآمدی به طور غیر مستقیم و با میانجی‌گری عملکرد تحصیلی،خودناتوان‌سازی تحصیلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. همچنین ویژگی‌های شخصیتی و کمال‌گرایی به طور غیر مستقیم نیز از طریق میانجی‌گری عملکرد تحصیلی و انگیزش تحصیلی بر خودناتوان‌سازی تحصیلی اثر می‌گذارند. با افزایش روان‌رنجورخویی و کاهش گشودگی، خودناتوان‌سازی تحصیلی احتمال بروز پیدا می‌کندو همچنین عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی بالا موجب پایین آمدن میزان خودناتوان‌سازی می‌گردد اما میزان بالای کمال‌گرایی و عملکرد تحصیلی احتمال بروز رفتارهای خودناتوان‌ساز را افزایش می‌دهد.
حمیدرضا سجادی منزه؛ علیرضا پیرخائفی
دوره 4، شماره 16 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 39-48
چکیده
پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی الگوی خلاقیت درمانی بر ارتقای انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونۀ پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر مقطع اول دبیرستان شهر تهران بود که در سال تحصیلی 93/92 مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش سی دانش‌آموز که پایین‌ترین ...
بیشتر
پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی الگوی خلاقیت درمانی بر ارتقای انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونۀ پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر مقطع اول دبیرستان شهر تهران بود که در سال تحصیلی 93/92 مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش سی دانش‌آموز که پایین‌ترین عملکرد تحصیلی را در نیمسال اول تحصیلی داشتند (معدل 12.20 الی 15.90) به شکل تصادفی انتخاب و به دو گروه پانزده نفره (آزمایش وکنترل) تخصیص داده شدند. برای اندازه‌گیری انگیزش تحصیلی از پرسش‌نامه هارتر استفاده شد. برای گروه آزمایش یک دوره خلاقیت درمانی ده جلسهای به مدت بیست ساعت برگزار شد. تحلیلهای کواریانس نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در انگیزه درونی تفاوت معناداری وجود دارد. بین گروه آزمایش وکنترل در عملکرد تحصیلی نیز تفاوت معناداری دیده شد. نتایج پژوهش نشان داد که الگوی بالینی خلاقیت درمانی توانسته است افزایش معناداری را در انگیزش درونی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان گروه آزمایش نسبت به کنترل به وجود آورد.
الهه حجازی؛ وحیده نامداری؛ مجید قاسمی؛ علی مقدم زاده
دوره 4، شماره 15 ، بهمن 1395، ، صفحه 65-78
چکیده
هدف این پژوهش ساخت و اعتباریابی مقیاس میزان و نگرش به استفاده از شبکه‌های اجتماعی، و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی بود. بدین منظور تعداد ۳50 نفر (۱87 دختر و 163 پسر) از دانش‌آموزان مقطع سوم دبیرستان منطقه پنج شهر تهران که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شده بودند، به پرسش‌نامه محقق ساخته میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی جواب دادند. داده‌های ...
بیشتر
هدف این پژوهش ساخت و اعتباریابی مقیاس میزان و نگرش به استفاده از شبکه‌های اجتماعی، و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی بود. بدین منظور تعداد ۳50 نفر (۱87 دختر و 163 پسر) از دانش‌آموزان مقطع سوم دبیرستان منطقه پنج شهر تهران که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شده بودند، به پرسش‌نامه محقق ساخته میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی جواب دادند. داده‌های به دست آمده از طریق تحلیل عاملی اکتشافی با روش مؤلفه اصلی و چرخش واریماکس، ضریب آلفای کرانباخ و همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس تحلیل گردید. در مرحلۀ ساخت مقیاس، پس از تأیید روایی صوری، روایی محتوایی، تحلیل اکتشافی با روش مؤلفۀ اصلی و چرخش واریماکس، ابزار نهایی 30 سؤال شده که منجر به استخراج دو عامل نگرش به استفاده از شبکه‌های اجتماعی و میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی گردید. اعتبار مقیاس از طریق ضریب آلفای کرانباخ برای خرده مقیاس نگرش به استفاده از شبکه‌های اجتماعی 81/0 و برای میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی 88/0 و برای کل مقیاس نیز 91/0 به دست آمد. عملکرد تحصیلی به عنوان روشی برای اعتبار همگرا در نظر گرفته شد. نتایج رگرسیون نشان داد که میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی توانست 18/0 از واریانس عملکرد تحصیلی را پیش‌بینی کند. نتایج به دست آمده نشان داد که مقیاس میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و میزان و نگرش به استفاده از این گونه شبکه‌ها در دانش‌آموزان، نقش تعیین کننده در عملکرد تحصیلی آنها دارد.
اسما فولادی؛ محمد باقر کجباف؛ امیر قمرانی
دوره 4، شماره 15 ، بهمن 1395، ، صفحه 93-103
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش سرزندگی تحصیلی بر معنای تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر بود. جامعۀ پژوهش همۀ دانش‌آموزان دختر پایۀ سوم دورۀ اول متوسطه شهر مشهد در سال تحصیلی 95-1394 بودند. در یک طرح آزمایشی 40 دانش‌آموز پس از همتا شدن بر اساس جنسیت و پایۀ تحصیلی به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و به طور ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش سرزندگی تحصیلی بر معنای تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر بود. جامعۀ پژوهش همۀ دانش‌آموزان دختر پایۀ سوم دورۀ اول متوسطه شهر مشهد در سال تحصیلی 95-1394 بودند. در یک طرح آزمایشی 40 دانش‌آموز پس از همتا شدن بر اساس جنسیت و پایۀ تحصیلی به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 70 دقیقه‌ای با روش سرزندگی تحصیلی آموزش دید. هر دو گروه پرسشنامههای معنای تحصیلی (هندرسون-کینگ و اسمیت، 2006) و عملکرد تحصیلی (صالحی، 1392) را به عنوان پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تکمیل کردند. داده‌ها با روش تحلیل واریانس با طرح اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد در مراحل پس‌آزمون و پیگیری بین گروه‌های آزمایش و کنترل در متغیرهای معنای تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش سرزندگی تحصیلی در مراحل پس‌آزمون و پیگیری باعث افزایش معنادار معنای تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر شد (01/0>P)؛ بنابراین پیشنهاد میشود از روش آموزش سرزندگی تحصیلی برای بهبود ویژگی‌های تحصیلی به ویژه معنای تحصیلی و عملکرد تحصیلی استفاده شود.
نصیبه پوراصغر؛ علیرضا کیامنش؛ محمدرضا سرمدی
دوره 4، شماره 14 ، آذر 1395، ، صفحه 7-22
چکیده
هدف کلی پژوهش حاضر ارائۀ مدل پیش‌بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان آموزش از دور از نوع آموزش ترکیبی بر اساس متغیرهای باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی است. روابط بین متغیرهای مطالعه در قالب یک مدل مفهومی پیشنهادی بررسی شده است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور شهر اردبیل در سال ...
بیشتر
هدف کلی پژوهش حاضر ارائۀ مدل پیش‌بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان آموزش از دور از نوع آموزش ترکیبی بر اساس متغیرهای باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی است. روابط بین متغیرهای مطالعه در قالب یک مدل مفهومی پیشنهادی بررسی شده است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور شهر اردبیل در سال تحصیلی 93-92 است. نمونۀ 280 نفری از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز اردبیل با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. خرده مقیاس‌های خودکارآمدی، ارزش تکلیف، جهت‌گیری هدفی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی از پرسش‌نامه استراتژی‌های خودانگیخته یادگیری پینتریچ و همکاران (1991) و برای سنجش عملکرد تحصیلی معدل کل دانشجویان به عنوان ابزار سنجش مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌های حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که داده‌ها با مدل مفهومی خوب برازش یافت و در مدل، خودکارآمدی و راهبردهای خودتنظیمی واسطه اثر جهت‌گیری هدفی (درونی و بیرونی) و ارزش تکلیف بر عملکرد تحصیلی هستند. در یک نتیجه‌گیری کلی اثرهای متغیرهای برون‌زا و درون‌زا در مدل آموزش ترکیبی میتوان گفت که جهت‌گیری هدف درونی، خودکارآمدی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بیشترین تأثیر بر عملکرد تحصیلی دارد. لذا مداخله و کمک به بهبود عملکرد دانشجویان در این سیستم آموزشی باید مطابق با این متغیرهای تأثیرگذار انجام گیرد.
وحیده عبداللهی عدلی‌انصار؛ اسکندر فتحی‌آذر؛ نیدا عبدالهی
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1393، ، صفحه 41-52
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی ارتباط تفکر انتقادی با خلاقیت، باورهای خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانشجو‌معلمان دانشگاه فرهنگیان شهر سنندج انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش دانشجویان دختر و پسر دورۀ کارشناسی دانشگاه فرهنگیان شهر سنندج بوده است که 213 دانشجو در سه گروه تحصیلی علوم انسانی، تجربی و ریاضی ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی ارتباط تفکر انتقادی با خلاقیت، باورهای خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانشجو‌معلمان دانشگاه فرهنگیان شهر سنندج انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش دانشجویان دختر و پسر دورۀ کارشناسی دانشگاه فرهنگیان شهر سنندج بوده است که 213 دانشجو در سه گروه تحصیلی علوم انسانی، تجربی و ریاضی با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمع‌آوری اطلاعات از سه پرسش‌نامه: تفکر انتقادی کالیفرنیا (CCTDI)، خلاقیت، خودکارآمدی عمومی (GSE) و همچنین معدل دانشجویان استفاده گردید. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، روش رگرسیون چندگانه و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های حاصل از تحقیق نشان داد که بین تفکر انتقادی و عملکرد تحصیلی دانشجو‌معلمان رابطۀ معنادار وجود ندارد، متغیرهای خلاقیت و خودکارآمدی تفکر انتقادی را در جهت مثبت پیش‌بینی میکنند و بین دانشجویان دختر و پسر در تفکر انتقادی و خلاقیت تفاوت معنادار وجود دارد ولی به لحاظ باورهای خودکارآمدی بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنادار وجود ندارد.
تورج هاشمی نصرت‌آباد؛ شهرام واحدی؛ جواد امانی ساری‌بگلو
دوره 2، شماره 6 ، آبان 1393، ، صفحه 71-80
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه فرهنگ مدرسه، نیازهای روان‌شناختی اساسی (خودمختاری، شایستگی و ارتباط) و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در قالب یک الگوی عِلّی بود. بدین منظور، 420 نفر از دانش‌آموزان پسر سال چهارم دوره متوسطه شهرستان ارومیه با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شده و به پرسشنامههای فرهنگ مدرسه و نیازهای روان‌شناختی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه فرهنگ مدرسه، نیازهای روان‌شناختی اساسی (خودمختاری، شایستگی و ارتباط) و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در قالب یک الگوی عِلّی بود. بدین منظور، 420 نفر از دانش‌آموزان پسر سال چهارم دوره متوسطه شهرستان ارومیه با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شده و به پرسشنامههای فرهنگ مدرسه و نیازهای روان‌شناختی اساسی پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که الگوی آزمون شده از برازش مناسبی برخوردار بوده و 24 درصد از تغییرات عملکرد تحصیلی، 11 درصد نیاز به خودمختاری، پنج درصد نیاز به شایستگی و هفت درصد از واریانس نیاز به ارتباط را تبیین نمود. نیاز به خودمختاری تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان داشت. اثر نیاز به شایستگی بر عملکرد تحصیلی مثبت و معنادار بود. همچنین نیاز به ارتباط نیز اثر مثبت و معناداری بر عملکرد تحصیلی داشت. اثر فرهنگ مدرسه بر نیاز به خودمختاری، شایستگی و ارتباط مثبت و معنادار بود. بهطور کلی یافته‌های پژوهش نشان دادند که هم متغیرهای فردی مانند نیازهای روان‌شناختی اساسی و هم متغیرهای زمینهای مانند فرهنگ مدرسه، نقش مهمی در پیش‌بینی عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دارند.
