ORIGINAL_ARTICLE
تجربۀ آموزش الکترونیکی در نظام آموزشی ایران: فراتحلیل اثربخشی آموزش الکترونیکی در مقایسه با آموزش حضوری
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش الکترونیکی در نظام آموزشی ایران انجام شد. روش این پژوهش فراتحلیل است و جامعهی آماری شامل مقالات دارای مرتبهی علمی – پژوهشی منتشر شده در پایگاههای اطلاعاتی داخلی از سال ۱۳۸۹ تا سال ۱۳۹۶ میباشد. برای جمعآوری اطلاعات، پس از مرور نظام مند مطالعات انجام شده و بر اساس ملاکهای ورود و خروج تعیین شده، تعداد ۴۵ پژوهش انتخاب شد و اطلاعات این پژوهشها در چک لیست فراتحلیل جمعآوری گردید. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل حساسیت، نمودار قیفی، مدلهای ثابت و تصادفی و تحلیل ناهمگنی با استفاده از نرمافزار CMA استفاده شد. نتایج تحلیل دادهها نشان داد که آموزش الکترونیکی از اثربخشی بیشتری نسبت به آموزش حضوری برخوردار است به این صورت که پس از حذف دادههای پرت، و اندازه اثر ترکیبی 4۵ مطالعه برابر با 483/. بود که بر اساس معیار کوهن این مقدار، گویای یک اندازه اثر متوسط میباشد. همچنین نتایج نشان داد که در پژوهشهایی که آزمودنیها از نوع دانشآموز بودند، متغیر وابسته از نوع مهارتی و روش نمونهگیری، روش تصادفی بود، اثربخشی آموزش الکترونیکی بیشتر بود. بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش الکترونیکی میتواند جایگزین مناسبی برای آموزش حضوری باشد.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_6051_bd0bd349352f8991f7bc6b8ce9c01917.pdf
2019-08-23
9
24
10.30473/etl.2019.6051
آموزش الکترونیکی
آموزش حضوری
فراتحلیل
محمد
شریفی
muhammadsharifi1@gmail.com
1
دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، گروه روان شناسی تربیتی و تحولی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
جلیل
فتح آبادی
j_fathabadi@sbu.ac.ir
2
گروه روان نشاسی تربیتی و تحولی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
AUTHOR
امید
شکری
oshokri@yahoo.com
3
استادیار، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
شهلا
پاکدامن
pakdaman.shahla@gmail.com
4
دانشیار، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
ابراهیم زاده، عیسی (1386). انتقال از دانشگاه آموزش از راه دور سنتی به دانشگاه مجازی: نوآوری و چالش تغییر (مطالعة موردی). فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، ۱۳ (۱): ۱۱۳-۱۳۴.
1
احمدی، غلامعلی، فردانش، هاشم، رضایی، مریم (1390). مقایسۀ برنامههای درسی اجرا شده و کسب شدۀ آموزش حضوری و الکترونیکی رشتۀ مهندسی صنایع در دانشگاه علم و صنعت ایران. نشریه پژوهش در نظامهای آموزشی، 5(13)، 91-117.
2
احمدی، غلامعلی، نخستین روحی، ندا (1393). بررسی تمایز یادگیری تلفیقی با یادگیری الکترونیکی و یادگیری سنتی(چهره به چهره) در آموزش ریاضی. مجله روان شناسی مدرسه، ۳(2)، 7-26.
3
بذرافشان، صابره، علیخانی، مرتضی، رستگارپور، حسن (1393). بررسی اثر آموزش از طریق محتوای الکترونیکی (چندرسانههای آموزشی) بر یادگیری درس علوم پایه ششم دانشآموزان دختر آسیب دیده شنوایی. تعلیم و تربیت استثنایی، ۳ (۱۲۵)، ۱۷-۲۱.
4
پاپ زن، عبدالحمید، سلیمانی، عادل (1389). مقایسۀ تأثیر دو روش آموزش از طریق تلفن همراه و سخنرانی بر میزان یادگیری هنرجویان. فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 1(1) ، 55-65.
5
تاجالدین، سیّدضیاءالدین، نعمتی سرخی، محبوبه (1391). بررسی تأثیر آموزش از طریق رایانه درمقایسه با روش سنتی بر میزان یادگیری زبان آموزان غیر فارسی زبان. پژوهشنامه آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان، ۱(۱)، ۱۰۱-۱۲۲.
6
جانثاروطن، فاطمه، حسنآبادی، حمیدرضا، شریفی، مسعود (1392). تأثیر وجه حسی و کنترل سرعت ارائه مطالب بر کارایی آموزش چندرسانهای در دانشآموزان پایه دوم دوره دبیرستان. رویکردهای نوین آموزشی، 8(2) ، 113-132،
7
جباری، کامران، ایمان زاده، علی، احمدزاده پورناکی، رعنا، همراه زاده، ملیکا (1396). مقایسه تأثیر آموزش الکترونیکی با روش سنتی بر یادگیری مهارتهای زبان انگلیسی دانشآموزان. فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 7(3 (پیاپی 27)): 127-143.
8
جعفریان، سکینه، سعیدی پور، بهمن، سرمدی، محمدرضا، فرج الهی، مهران (1394). بررسی تأثیر محتوای الکترونیکی سواد اطلاعاتی بر مهارتهای حل مسئله دانشجویان. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، ۲۱ (۳)،۵۷-۷۰.
9
حدیدی، پوران، سبزواری، سکینه، همایونیزند، رامین (1394). مقایسه تأثیر دو روش آموزش الکترونیکی و کارگاهی بر دانش مراقبت از زنان باردار و نگرش نسبت به آموزش الکترونیکی در ماماهای شهرستان کرمان. مجله دانشگاهی یادگیری الکترونیکی، ۶ (۴)،۴۳-۵۰.
10
حسینی نسب، سیدداوود، حسینی، زهرا (1392). اثربخشی آموزشهای الکترونیکی بر میزان مهارت دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در مکانیابی و دستیابی به اطلاعات و ارزیابی اطلاعات و منابع آن. آموزش و ارزشیابی (علوم تربیتی)، 6 (22)، 13-26.
11
خاتونی، علیرضا، دهقان نیری، ناهید، احمدی، فضلاله، حقانی، حمید (1390). مقایسه تأثیر دو روش آموزش الکترونیکی و آموزش سنتی بر میزان آگاهی پرستاران در خصوص بیماری آنفلوانزای پرندگان. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، ۱۱ (۲)، ۱۴۰-۱۴۸.
12
درتاج، فریبا، زارعی زوارکی، اسماعیل، علی آبادی، خدیجه، فرج اللهی، مهران، دلاور، علی (1395). تأثیر آموزش از راه دور مبتنی بر موک بر عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور. نشریه پژوهش در نظامهای آموزشی،10(35) ، 1-20.
13
ربیعی پور، سهیلا، خواجه علی، نسرین، صادقی، الهام (1395). بررسی اثربخشی آموزش سنتی در مقایسه با آموزش مجازی در یادگیری درس ارزیابی سلامت جنین در دانشجویان مامایی. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، ۹ (۱):۸-۱۵
14
رضاپناه، شقایق، احمدی، مسعود (1394). مقایسه تاثیر یادگیری الکترونیکی مبتنی بر رویکرد سازنده گرایی با یادگیری مشارکتی بر عملکرد شناختی دانشجویان، فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، ۵(19): 44-27.
15
رضائی، عباسعلی، زاهدی، محمد هادی (1397). نقش فنآوریهای نوین در پیشرفت آموزشهای الکترونیکی (با نگاهی به فرصتها و چالشهای پیش رو در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی داخل). نشریه پژوهش در نظامهای آموزشی، 12(40) ، 207-224.
16
رفیعی، مجتبی، غفاری، هادی، خرمی، میثم (1396). ارزیابی کارآمدی روش یادگیری الکترونیکی در آموزش منابع انسانی: مطالعه موردی دانشگاه پیام نور استان مرکزی. فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 4(شماره 16(1396))، 71–84.
17
روحی، مهدی، جهانیان، ایمان، قلی نیا، همت، عباس زاده، حمید (1395). مقایسه آموزش سنتی و آموزش ترکیبی سنتی-الکترونیک (تحت وب) بر یادگیری درس پاتولوژی دهان عملی دانشجویان دندانپزشکی. مجله توسعه آموزش در علوم پزشکی، ۹ (۲۱)، ۴۷-۵۲.
18
ساعدی، نرگس، سعدی پور، اسماعیل. (1396). تأثیر یادگیری الکترونیکی بر مهارتهای ارتباطی دانشجویان. فصلنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 7(4 (پیاپی 28))، 111-129.
19
سالاری، ضیاءالدین، کرمی، مرتضی (1393). مقایسه تأثیر سه شیوه آموزش الکترونیکی، ترکیبی و حضوری بر واکنش و یادگیری در آموزش صنعتی. رویکردهای نوین آموزشی، 9 (2)، 27-58.
20
سعیدی نجات، شهین، وفایی نجار، علی (1390). تأثیر برنامههای آموزش از راه دور بر موفقیت تحصیلی دانشجویان. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. ۱۱ (۱)، ۱-۹.
21
شاعیدی، علی، صادق زاده، سیدحسن (1391). بررسی مدلهای مختلف طراحی یادگیری الکترونیکی، مجله دانشگاهی یادگیری الکترونیکی (مدیا). 3 (3)، 33-38.
22
شریفی، مریم، جعفری گهر، منوچهر (1395). فراتحلیل بررسی تأثیر آموزش به کمک رایانه بر یادگیری واژگان زبان انگلیسی. نوآوریهای آموزشی، 15(4) ، 75-98.
23
شیخ ابومسعودی، روح اله، سلطانی ملایعقوبی، نسرین (1394). مقایسه تأثیر یادگیری الکترونیکی و آموزش مبتنی بر سخنرانی بر آگاهی دانشجویان پرستاری در زمینه دیس ریتمیهای قلبی در سال ۱۳۹۳: یک گزارش کوتاه . مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. ۱۴ (۴).
24
شیخ ابومسعودی، روحاله و همکاران (1394). مقایسه تاثیر دو شیوه آموزش (چهره به چهره و الکترونیکی) بر افسردگی، اضطراب و استرس مبتلایان به سرطان پستان. فصلنامه بیماریهای پستان ایران، ۸ (2)، ۲۴-۳۴.
25
صلحی، مهناز، منصوری، ناهید، ریماز، شهناز، ایراندوست، سید فهیم (1394). مقایسه تأثیر آموزش روشهای آموزشی از طریق لوح فشرده و جزوه بر آگاهی کارکنان ستادی مرکز بهداشت غرب تهران. مجله ره آورد سلامت، ۱ (۲)،۱۶-۲۴.
26
ضرابیان، فروزان، رستگارپور، حسن، زندی، بهمن، سرمدی، محمدرضا، فرج الهی، مهران (1389). تاثیر برنامه یادگیری الکترونیکی بر مهارت املا نویسی دانشآموزان سوم دبستان مبتنی بر اصول طراحی. فناوری آموزش (فناوری و آموزش)، 4(3)، 235- 247.
27
ظریف صنایعی، ناهید، کرمی زاده، زهره، فقیهی، سیدعلی اکبر، محمدی، حمید (1391). بررسی مقایسه ای دانش و رضایتمندی پزشکان عمومی شرکت کننده قبل و بعد از شرکت در دوره بازآموزی دیابت با دوشیوه آموزش الکترونیکی (نابرخط) و آموزش سنتی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 3 (1)، 13-19.
28
عابدی، قاسم و همکاران (1392). اثر بخشی دو روش آموزشی سنتی و الکترونیکی شیوه زندگی سالم در زمینه تغذیه افراد سالمند. مجله دیابت و متابولیسم ایران، ۱۳ (۱)،۹-۲۰.
29
عبداله زاده، علی اکبر (1392). مقایسه کارایی دوره یادگیری ترکیبی با دورههای یادگیری الکترونیکی و حضوری در درس ریاضی در میان دانشآموزان دختر و پسر سال اول دبیرستان شهرستان اردبیل. اندیشههای نوین تربیتی، ۹ (2)، 65-84.
30
عسکری، پروانه، بهرام نژاد، فاطمه، شیری کهنو، محمود، فتحی، آرزو، افشاری پور، گیتی (1395). مقایسه تاثیر آموزش گروهی و الکترونیکی بر خودپنداره نوجوانان دیابتی. نشریه پرستاری ایران. ۲۹ (۱۰۳)۳۳-۴۰.
31
علی نژاد، مهرانگیز (1392). روند پژوهشهای حوزه یادگیری الکترونیکی در ایران با رویکرد فراتحلیل. فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 1(3)، 19–28.
32
فرج الهی، مهران، بدیعی، الهه (1392). بررسی مقایسه ای تأثیر آموزش با رویکردهای یادگیری ترکیبی مرسوم و یادگیری ترکیبی مبتنی بر هوشهای زبانی و منطقی- ریاضی گاردنر بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان هنرستانی، مجله دانشگاهی یادگیری الکترونیکی (مدیا). 4 (4)، 42-49.
33
فلاح، وحید، حسین زاده، بابک، علیرضا، اسلامی (1391). تأثیر آموزش الکترونیکی بر رشد ابعاد شخصیتی دانشآموزان دوره پیش دانشگاهی. فنآوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، ۲(3)، 65-81.
34
کارانجام، سارا، کیانی یزدی، فرین، ظریفصنایعی، ناهید (1394). مقایسه تأثیر آموزش مبتنی بر مورد به دو شیوه حضوری و الکترونیکی نابرخط (تالار گفتمان) بر میزان دانش و نگرش دانشجویان دندانپزشکی دوره عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مجله دانشگاهی یادگیری الکترونیکی، ۶ (۳) :۲۰-۳۰.
35
کرمی باغطیفونی، زهرا (1396). بررسی تطبیقی آموزش الکترونیکی رشته روانشناسی در دانشگاههای باز جهان. فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 5(17)، 99–116.
36
کیان، مریم (1393). چالشهای آموزش مجازی: روایت آنچه در دانشگاه مجازی آموخته نمی شود. مجله دانشگاهی یادگیری الکترونیکی (مدیا). 5 (3)، 11-22.
37
مجتهدزاده، ریتا، محمدی، آیین، امامی، امیرحسین (1390). طراحی آموزشی، اجرا و ارزشیابی یک سیستم یادگیری الکترونیکی، تجربهای در دانشگاه علوم پزشکی تهران. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. ۱۱ (۴): ۳۴۸-۳۵۹.
38
مصرآبادی، جواد، فیضی، ایوب (1394). فراتحلیل مطالعات اثربخشی روشهای یادگیری مشارکتی بر بازدههای تحصیلی دانشآموزان استثنایی، کودکان استثنایی. (11) 2، 31-41.
39
معافیان، فاطمه، نوحی، عصمت، عباسزاده، عباس (1393). تأثیر آموزش الکترونیکی تلفیقی بر یادگیری و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری در درس مراقبتهای ویژه قلبی عروقی. آموزش پرستاری، ۳ (۳)، ۴۲-۴۹.
40
مقامی، حمیدرضا، زارعی زوارکی، اسماعیل، دلاور، علی, نوروزی، داریوش (1393). مقایسه تأثیر سه روش آموزش حضوری، الکترونیکی و تلفیقی بر یادگیری و یادداری دانشجویان رشته علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی. نشریه پژوهش در نظامهای آموزشی، 8(24) ، 17-39،
41
موحدی، منیره، اسماعیلیفر، محمدصادق، غلامی پور، نادیا (1394). تأثیر یادگیری تلفیقی مبتنی بر شبکههای اجتماعی بر خودکارآمدی دانشآموزان متوسطه دوم در درس ریاضی. فن آوری آموزش و یادگیری،۱(۳)، ۷-۲۲.
42
موسوی، عاتکه، متوسل آرانی، محمود، هدایتی، علی اصغر، ذوالفقاری، میترا، حائری مهریزی، علی اصغر (1395). اثربخشی آموزش مجازی درس فرهنگ و تمدن اسلامی بر نگرش، یادگیری و رضایتمندی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران. مجله دانشگاهی پادگیری الکترونیکی، ۷ (۲)، ۱۹۲-۲۰۱.
43
میرزابیگی، محمدعلی، فاطمیان، علی (1394). مقایسه تاثیر آموزش الکترونیکی و آموزش سنتی بر روی یادگیری شناختی (مطالعه موردی: دانشجویان درس فیزیک مقطع کارشناسی دانشگاه کاشان). علوم اجتماعی، ۹ (28)، 37-60.
44
ناستی زایی، ناصر، هزاره مقدم، مهدیه (1389). بررسی مقایسهای تأثیر دورههای آموزشی کوتاه مدت حضوری و غیرحضوری بر توانمندسازی روان شناختی کارکنان . مجله پرستاری و مامایی ارومیه، ۸ (۴)، 253-265.
45
نثری، شبنم، زارعی زوارکی، اسماعیل، آرمند، محمد، رضایی، عیسی (1391). طراحی و تولید کتاب درسی الکترونیکی و بررسی تأثیر آن بر یادگیری و نگرش دانشجویان. پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، (16) ۲۷، ۸۲-۹8.
46
نصراللهی سیدنورالله، مختاری حیدر، سیدین مریم سادات (1392). ﻓﺮاﺗﺤﻠﯿﻞ: روﯾﮑﺮدی ﺑﻪ ﺗﻠﻔﯿﻖ و ارزﺷﯿﺎﺑﯽ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﻋﻠﻢ اﻃﻼﻋﺎت و داﻧﺶﺷﻨﺎﺳﯽ. پژوهشنامه پردازش و مدیریت اطلاعات، ۲۹ (۲) :۲۹۳-۳۱۶
47
نصیری، مرتضی، نصیری، مصطفی، داورپناه، محسن، آدرویشی، سارا (1393). مقایسۀ تأثیر دو روش آموزشی سخنرانی و الکترونیکی بر دانش و نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به الکتروشوک درمانی. فصلنامه توسعه آموزش جندی شاپور، ۵(4)، 321-330.
48
نوحی، عصمت، علیپور، الهام، بهاءالدین بیگی، کامبیز (1394). مقایسه تأثیر آموزش حضوری و غیر حضوری مهارتهای مطالعه بر راهبردهای مطالعه و رضایتمندی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی کرمان. گامهای توسعه در آموزش پزشکی. ۱۲ (۵)، ۷۰۱-۷۰۸.
49
نوریان، آذین، نوریان، علی، ابن احمدی، آرزو، اکبرزاده باغبان، علیرضا، خوشنویسان، محمدحسین (1391). مقایسه دو روش آموزش مجازی و سنتی در تدریس درس دندانپزشکی جامعه نگر نظری برای دانشجویان دوره دکترای عمومی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی سال تحصیلی ۱۳۹۰-۱۳۸۹. مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. ۳۰ (۳)، ۱۷۴-۱۸۳.
50
همتی، فاطمه (1394). آموزش رو در رو در مقابل آموزش الکترونیکی: تحقیق درباره عملکرد دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش رو در رو و آموزش الکترونیکی رشته آموزش زبان انگلیسی در دانشگاه پیام نور. پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، ۳ (11)، ۴۹-۵۸.
51
هومن، حیدرعلی. (1392). راهنمای عملی فراتحلیل در پژوهش علمی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
52
یداله، سیاوش وهابی، سیدداوود، تدریسی، قیم شهناز، عباس، عبادی، محمد، دانشمندی، مسعود، ثقفی نیا (1390). مقایسه تاثیر آموزش تریاژ به روش سخنرانی و نرمافزار چند رسانه ای بر یادگیری پرستاران. پرستاری مراقبت ویژه، ۴(1)، ۷-۱۲.
53
Ahmadpour Kasgari Z, Abedini Baltork M, Mansoori S. (2018). Efficacy of Electronic Versus Traditional Type of Metalinguistic Feedback in Correct Use of Prepositions: An Experimental Study, Interdiscip J Virtual Learn Med Sci. Online ahead of Print ; 9(4):e69552. doi: 10.5812/ijvlms.69552.
54
Alsabawy, A.Y, Cater-Steel ,A., Soar, J. (2016) Determinants of perceived usefulness of e-learning systems, Computers in Human Behavior, Volume 64, 843-858, https://doi.org/10.1016/j.chb.2016.07.065.
55
Banerjee, A., & Chaudhury, S. (2010). Statistics without tears: Populations and samples. Industrial Psychiatry Journal, 19(1), 60–65. http://doi.org/10.4103/0972-6748.77642.
56
Bernard, R. M., Abrami, P. C., Lou, Y., Borokhovski, E., Wade, A., Wozney, L., … Huang, B. (2004). How Does Distance Education Compare With Classroom Instruction? A Meta-Analysis of the Empirical Literature. Review of Educational Research, 74(3), 379–439.
57
Borenstein, M., Hedges, L. V., Higgins, J. P. T., & Rothstein, H. R. (2009). Introduction to meta-analysis. Chichester: John Wiley & Sons, Ltd.
58
Bowen, W. G., & Ithaka, S. (2012). Interactive learning online at public universities: Evidence from randomized trials. Ithaka S+ R. Retrieved from http://mitcet.mit.edu/wpcontent/uploads/-2012/05/BowenReport-2012.pdf
59
Cabero-Almenara, J., Marn-Daz, V., & Sampedro-Requena, B. E. (2016). Meta-analysis of research in e-learning published in Spanish journals. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 13(1), 25.
60
Callister, R. R., & Love, M. S. (2016). A Comparison of Learning Outcomes in Skills-Based Courses: Online Versus Face-To-Face Formats. Decision Sciences Journal of Innovative Education, 14(2), 243–256.
61
Cavanaugh, C., Gillan, K. J., Kromrey, J., Hess, M., & Blomeyer, R. (2004). The effects of distance education on K–12 student outcomes: A meta-analysis. Retrieved from http://www.ncrel.org/tech/distance/index.html
62
Denny, P. (2013). The Effect of Virtual Achievements on Student Engagement. In Proceedings of the SIGCHI Conference on Human Factors in Computing Systems (pp. 763–772). New York, NY, USA: ACM.
63
Ebrahim abadi, H., Delavar, A., Saif, A., Tabesh, Y. (2011). Comparison of the effect of two methods of teaching via the web and traditional teaching method (lecture) on learning and motivation of academic achievement of second year high school students in Tehran. jiera, 5(13), 9-34.
64
Figlio, D. N., Rush, M., & Yin, L. (2010). Is it live or is it internet? Experimental estimates of the effects of online instruction on student learning. National Bureau of Economic Research.
65
Frith KH, Kee CC. (2003). The effect of communication on nursing student outcomes in a Web-based course. Journal of Nursing Education. 42(8): 350-8.
66
Garrido, A., Onaindia, E., & Sapena, (2008). Planning and scheduling in an e-learning environment. A constraint-programming-based approach, Engineering Applications of Artificial Intelligence, 21(5), 733-743.
67
Glass, G. V. (2000). Meta-analysis at 25. Arisona State University, College of Education. http://www.gvglass.info/papers/meta25.html (Accessed 22 Feb. 2014)
68
Hashemikamangar S S, Kharazi Fard M J, Kiomarsi N, Zolfaghari M, Zinati Z, et al. (2018). Effect of Electronic and Lecture-Based Continuing Education Courses on Level of Knowledge of General Dentists on Dental Bleaching, Interdiscip J Virtual Learn Med Sci. 9(1):e11274. doi: 10.5812/ijvlms.11274.
69
Hubackova, S., (2015).History And Perspectives Of Elearning, Procedia - Social and Behavioral Sciences 191 (2015) 1187 – 1190
70
Huotari, K., & Hamari, J. (2012). Defining gamification: a service marketing perspective. In Proceeding of the 16th International Academic MindTrek Conference (pp. 17–22). ACM. Retrieved from http://dl.acm.org/citation.-cfm?id=2393137
71
Kapp, K. M. (2012). The gamification of learning and instruction: game-based methods and strategies for training and education. John Wiley & Sons.
72
Mbarek, R., & Gharbi, J. E. El. (2013). A Meta – analysis of e- learning effectiveness antecedent. International Journal of Innovation and Applied Studies, 3(1), 48–58. Retrieved from http://www.ijias.issr-journals.org/abstract.php?article=IJIAS-13-018-02
73
McCutcheon, K., Lohan, M., Traynor, M., & Martin, D. (2015). A systematic review evaluating the impact of online or blended learning vs. face-to-face learning of clinical skills in undergraduate nurse education. Journal of Advanced Nursing, 71(2), 255–270.
74
McCutcheon, K., Lohan, M., Traynor, M., & Martin, D. (2015). A systematic review evaluating the impact of online or blended learning vs. face-to-face learning of clinical skills in undergraduate nurse education. Journal of Advanced Nursing, 71(2), 255–270.
75
Means, B., Toyama, Y., Murphy, R., & Bakia, M. (2013). The effectiveness of online and blended learning: A meta-analysis of the empirical literature. Teachers College Record, 115(3), 1-47.
76
Means, B., Toyama, Y., Murphy, R., Bakia, M., & Jones, K. (2010, September). Evaluation of EvidenceBased Practices in Online Learning: A Meta-Analysis and Review of Online Learning Studies. Monograph. Retrieved February 1, 2014, from http://www.ed.gov/about/offices/-list/opepd/ppss/reports.html
77
Moore and McCabe (2006), Introduction to the Practice of Statistics, Third edition, p. 219.
78
Mozer, Lisa F., (2016). A Comparison of Online and Face-to-Face Achievement in Physical Science. Doctor of Education in Instructional Technology Dissertations. 4.
79
Oskar R. Harmon & James Lambrinos,( 2006). "Online Format vs. Live Mode of Instruction: Do Human Capital Differences or Differences in Returns to Human Capital Explain the Differences in Outcomes?," Working papers 2006-07, University of Connecticut, Department of Economics.
80
Rojhani-Shirazi Z, Bordbar S, Baleshzar (2018). A. Comparison of Virtual and Lecture-Based Methods of Education on Learning of Physiotherapy Students: A Post-Test Only Design Study, Interdiscip J Virtual Learn Med Sci. Online ahead of Print ; 9(4):e83666. doi: 10.5812/ijvlms.83666.
81
Russell, T. L. (1999). The no significant difference phenomenon: A comparative research annotated bibliography on technology for distance education: As reported in 355 research reports, summaries and papers. North Carolina State University.
82
Saedi N, Taghizade A, Hatami J. (2018). The Effect of Mobile Learning Applications on Students' High-level Cognitive Skills, Interdiscip J Virtual Learn Med Sci. 9(4):e69203. doi: 10.5812/ijvlms.69203.
83
Vega-Vazquez, M., Revilla-Camacho, M.a. and Cossío-Silva, F.J. (2013) The value co-creation process as a determinant of customer satisfaction, Management Decisio,. 51(10), pp.1945–1953.
84
Walker E, Hernandez AV, Kattan MW (2008). "Meta-analysis: Its strengths and limitations". Cleve Clin J Med. 75 (6): 431–9. doi:10.3949/ccjm.75.6.431.
85
Wang, L. (2008). Developing and evaluating an interactive multimedia instructional tool: Learning outcomes and user experiences of optometry students. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia, 17(1), 43–57.
86
Xu, D., & Jaggars, S. (2013). Adaptability to online learning: Differences across types of students and academic subject areas. Retrieved from http://academiccommons.columbia.edu-/catalog/ac:157286
87
Zhao, Y., Lei, J., Yan, B., Lai, C., & Tan, S. (2005). What makes the difference? A practical analysis of research on the effectiveness of distance education. The Teachers College Record, 107(8), 1836–1884
88
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی آموزش با رویکرد ساختنگرایی شناختی بر یادگیری، یادداری دانشآموزان پایهی ششم ابتدایی در درس ریاضی
هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش با رویکرد ساختن گرایی شناختی بر یادگیری، یادداری دانش آموزان پایه ششم ابتدایی در درس ریاضی منطقه 5 تهران است. این تحقیق از نوع تحقیق های نیمه آزمایشی(طرح های پیش آزمون و پس آزمون) است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی منطقه5 شهر تهران . تعداد 60 نفر از دانش آموزان با استفاده از جدول کوهن به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.. .جهت جمع آوری داده ها از آزمون یادگیری و آزمون یادداری استفاده شد.، روایی صوری و محتوایی آزمون با استفاده از نظرات پنچ نفر از متخصصان تعلیم و تربیت مورد تایید قرار گرفت. پایایی آزمون با استفاده از روش آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه گردید. آموزش با رویکرد ساختن گرایی شناختی طی 5 جلسه در 5 مرحله(1-درگیر کردن 2- کاوش 3- توضیح دادن 4-شرح و بسط دادن 5- ارزشیابی کردن) هر جلسه یک ساعت اجرا شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، فراوانی، میانه و...) و آمار استنباطی( تحلیل کوواریانس بین گروهی) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش با رویکرد ساختن گرایی شناختی بر یادگیری و یادداری دانش آموزان پایه ششم موثر است.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_6157_c0266fa98066f8b1f68cdd5766dc9d8d.pdf
2019-08-23
25
34
10.30473/etl.2019.6157
رویکرد ساختن گرایی شناختی
یادگیری
یادداری
دانشآموزان
درس ریاضی
شهناز
سلیمانی
shahnaz.soleimani@yahoo.com
1
دانشجوی دکترا، دانشکده علوم تاربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد تهران جنوب
AUTHOR
امینه
احمدی
ahmadi_a30203@yahoo.com
2
عضو هییت علمی دانشگاه ازاد واحد تهران جنوب
LEAD_AUTHOR
قدسی
احقر
ahghar2004@yahoo.com
3
پژوهشگاه مطالعات سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزش و دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات
AUTHOR
ابراهیمی، سمیه، کرمی، مرتضی، آهنچیان، محمد رضا، و مظفری، پگاه (1393). تأثیر آموزش سازندهگرا بر میزان رضایت و یادگیری شرکتکنندگان در دورههای آموزشی مداوم پزشکی مبتنی بر وب. فصلنامۀ رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 5(2)، 1-24.
1
بادینی، علیرضا (1388). بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر الگوی سازندهگرایی بر درک دانشآموزان از مفاهیم ترموشیمی و انگیزش تحصیلی آنها نسبت به شیمی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
2
تابان، لیلا (1389). مطالعه اثربخشی محیط یادگیری ساختنگرایی پروژه- محور بر بهبود کیفیت یادگیری دانشآموزان دبیرستانی در مفاهیم انرژیهای نو. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
3
حیدری، جمشید (1389). مقایسۀ اثربخشی طراحی آموزشی مبتنی بر رویکردهای شناختگرایی و ساختنگرایی بر یادگیری و یادداری مفاهیم، اصول و توانایی حل مسئلۀ دانشآموزان پسر پایۀ سوم راهنمایی در درس علوم تجربی شهرستان اسدآباد در سال تحصیلی 89 ـ 88. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
4
زینی وند، فرشته (1394). تبیین مفهومی تفکر ریاضی: چیستی، چرایی و چگونگی. دو فصلنامۀ مطالعات برنامۀ درسی، 12، 153-172.
5
ساویزی، بهناز (1395). آموزش ریاضی دبستان با رویکرد ریاضیات واقعیت مدار. ماهنامۀ رشد آموزش ابتدایی، 8، 18-22.
6
سیف، علی اکبر (1386). روانشناسی پرورشی نوین: روانشناسی یادگیری و آموزش (ویرایش ششم). تهران: دوران.
7
شاداب فر، سیروس (1394). استدلال و اهمیت آن در آموزش ریاضی. فصلنامۀ رشد آموزش ریاضی، 121، 25-29.
8
شاه علی زاده، محمد، دهقانی، سجاد، بنی هاشم، کاظم، و رحیمی، علی (1394). طراحی و اجرای تلفیق آموزش الگوی حل مسئله با اصول سازندهگرایی و بررسی تاثیر آن بر یادگیری و تفکر خلاق. فصلنامۀ ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 5(19)، 83-98.
9
شیخ زاده، مصطفی و مهرمحمدی، محمود (1383). نرمافزار آموزشی ریاضی ابتدایی بر اساس رویکرد سازندهگرایی و سنجش میزان اثربخشی آن. فصلنامۀ نوآوریهای آموزشی، 9، 32-47.
10
عبادی سالاری، نسرین (1394). بررسی کیفیت آموزش مفاهیم نور هندسی به کمک دستسازههای ساده آزمایشگاهی مبتنی بر تئوری ساختنگرایی در پایه سوم ابتدایی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
11
عسگری، سیده صدیقه؛ رستمی مالخلیفه، محسن؛ شاهورانی، احمد؛ کریمی، یوسف (1390). اثربخشی نظریه سازندهگرایی در تدریس ریاضی دوره راهنمایی تحصیلی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، مجله ریاضیات کاربردی واحد لاهیجان 93-8.
12
غریبی، فرزانه (1388). تأثیر چندرسانهای آموزشی بر یادگیری و یادداری مفاهیم ریاضی دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزشپذیر پایۀ چهارم ابتدایی شهر اراک در سال تحصیلی 89 – 1388. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
13
قادری، عباس (1392). کابرد ریاضی در زندگی. فصلنامۀ رشد آموزش ابتدایی، 107، 121-126.
14
کثیری، مرجان (1388). مقایسه تاثیر روش پیشنهادیِ آموزشِ نرمافزارِ کاربردی (مبتنی بر ساختنگرایی) با آموزش متداول آن در میزان یادگیری. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
15
کرمی، مرتضی، فردانش، هاشم، عباسپور، عباس، و معلم، مهناز (1388). مقایسه اثربخشی الگوهای طراحی آموزشی سیستمی و سازنده گرا در آموزش مدیران. دو فصلنامۀ مدیریت و برنامهریزی در نظامهای آموزشی، 3، 9-30.
16
مجاهد، مریم؛ حسنی، محبوبه؛ قاسمی، زینب (1392). رویکردی نوین در روش تدریس شیمی (ساختگرایی)، کنفراس آموزش شیمی ایران، دانشکده شیمی دانشگاه سمنان.
17
محبی، عظیم (1393). بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر رویکرد ساختنگرایی بر عملکرد و سبک یادگیری دانشآموزان در درس علوم تجربی کلاس چهارم ابتدایی. فصلنامۀ نوآوریهای آموزشی، 51، 111-129.
18
مرزوقی، رحمت الله، جهانی، جعفر، حیدر زادگان، علیرضا (1386). بررسی تاثیر نظریۀ سازندهگرایی اجتماعی بر عملکرد دانشآموزان پایۀ سوم دورۀ راهنمایی در درس علوم در شهر زاهدان. فصلنامۀ مطالعات برنامۀ درسی، 6، 1-16.
19
مقدم زاده، اصغر (1391). بررسی میزان اثربخشی الگوهای طراحی آموزشی سیستمی و ساختنگرایی با یکدیگر و با روش متداول در یادگیری، یادداری و سبک یادگیری دانشآموزان دوم راهنمایی در درس علوم تجربی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
20
نوروزی، داریوش، ضامنی، فرشیده، و شرف زاده، سهیلا (1393). تاثیر به کارگیری نرمافزار آموزشی بر یادگیری فعال دانشآموزان در درس ریاضی (با رویکرد ساختنگرایی). فصلنامۀ فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. 15، 5-23.
21
ولایتی، الهه (1391). تأثیر بازی رایانهای آموزشی بر یادگیری، یادداری و انگیزۀ پیشرفت درسی در مفاهیم ریاضی دانشآموزان کمتوان ذهنی پایۀ دوم ابتدایی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
22
ولایتی، الهه (1395). طراحی و اعتباریابی الگوی آموزشی مبتنی بر نظریۀ بار شناختی در محیط یادگیری رایانهای و تأثیر آن بر یادگیری، یادداری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشآموزان کم توان ذهنی. رسالۀ دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی.
23
Akar, H. (2003). Impact of constructivist learning process on preservice teacher education student’s performance, retention, attitudes and learning style. Master’s thesis, Middle East Technical University.
24
Bimbola, O., & Daniel, O. I. (2010). Effect of constructivist-based teaching strategy on academic performance of students in integrated science at the junior secondary school level. Educational Research and Reviews, 5(7), 347-353.
25
Bogar, Y., Kalender, S., & Sarikaya, M. (2012). The effects of constructive learning method on students’ academic achievement, retention of knowledge, gender and attitudes towards science course. Social & Behavioral Sciences, 46, 1766-1770.
26
Gunduz, N., & Hursen, C. (2015). Constructivism in teaching and learning: Content analysis evaluation. Social and Behavioral Sciences, 19, 526-533.
27
Kim, J. S. (2005). The effects of a constructivist teaching approach on student academic achievement, self-concept, and learning styles. Asia Pacific Education Review, 6(1), 7-19.
28
Massimi, M. (2015). Working in a new world: Kuhn, constructivism and mind-dependence. Studies in History and Philosophy of Science, 50, 83-89.
29
Narli, S. (2011). Is constructivist learning environment really effective on learning and long-term knowledge retention in mathematics? Educational Research and Reviews, 6(1), 36-49.
30
Neimeyer, R.A., & Torres, C. (2015). Constructivism constructionism: Methodology. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences, (Second Edition), 724-728.
31
Oguz, A. (2008). The effect of constructivist learning activities on trainee teacher academic achievement and attitudes. World Applied Sciences Journal, 4(6), 837-848.
32
Peter, O. I., Abiodun, A. P., & Jonathan, O. O. (2010). Effect of constructivism instructional approach on students learning in schence lesson. Applied psychology, 23(3), 451-470.
33
ORIGINAL_ARTICLE
مشخصه های روانسنجی نسخة فارسی پرسشنامة کفایت و مهارتهای هیجانی در دانشجویان
پژوهش حاضر با هدف آزمون روایی عاملی پرسشنامة کفایت و مهارتهای هیجانی (ESCQ؛ فاریا و همکاران، 2006) در بین گروهی از دانشجویان ایرانی انجام شد. در مطالعه همبستگی حاضر، 300 دانشجوی کارشناسی (150 پسر و 150 دختر) به پرسشنامة کفایت و مهارتهای هیجانی پاسخ دادند. به منظور تعیین روایی عاملی پرسشنامة کفایت و مهارتهای هیجانی از روشهای آماری تحلیل عامل تأییدی و به منظور بررسی همسانی درونی آن از ضرایب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی بر پایه نرمافزار AMOS نشان داد که در نمونة دانشجویان ایرانی ساختار چندبُعدی پرسشنامة کفایت و مهارتهای هیجانی شامل درک و فهم هیجان، بیانگری و برچسبزنی هیجان و مدیریت و نظمبخشی هیجان با دادهها برازش مطلوبی داشت. مقادیر ضرایب همسانی درونی پرسشنامة کفایت و مهارتهای هیجانی برای مولفههای درک و فهم هیجان، بیانگری و برچسبزنی هیجان و مدیریت و نظمبخشی هیجان به ترتیب برابر با 85/0، 82/0 و 79/0 به دست آمد. در مجموع،نتایج مطالعة حاضر نشان داد که ESCQ برای سنجش سازة چندبُعدی «هوش هیجانی صفتی» و «هوش هیجانی ادراک شده» در دانشجویان ایرانی ابزاری روا و پایا است.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_6053_6e8d75f3d9dd6be5fde58e174a44116c.pdf
2019-08-23
35
46
10.30473/etl.2019.6053
روایی عاملی
پرسشنامة کفایت و مهارتهای هیجانی
هوش
علی
خدایی
alikhodie@gmail.com
1
گروه روانشناسی ،دانشگاه پیام نور ، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
حسین
زارع
h_zare@pnu.ac.ir
2
استاد، روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیامنور
AUTHOR
گشتاسبی، زهرا؛ شکری، امید؛ فتح آبادی، جلیل؛ شریفی، مسعود (1396). تأثیر برنامة بازآموزی اسنادی بر هیجانات پیشرفت و مشغولیت تحصیلی دانشجویان. فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، سال4، شماره16، 23-38
1
خدایی، علی (1397). نسخه فارسی سیاهه هیجان معلم: یک مطالعه روانسنجی فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، سال4، شماره20، 25-38.
2
Ahmed, Z., Asim, M., & Pellitteri, J. (2019). Emotional intelligence predicts academic achievement in Pakistani management students. The International Journal of Management Education, 17, 286–293.
3
Alconero-Camarero, A. R., Sarabia-Cobo, C. M., González-Gómez, S., Ibáñez-Rementería, H., Lavín-Alconero, L., Sarabia-Cobo, A. B. (2018). Nursing students' emotional intelligence, coping styles and learning satisfaction in clinically simulated palliative care scenarios: An observational study. Nurse Education Today, 61, 94–100.
4
Balakrishnan, A., & Saklofske, D. H. (2015). Be mindful how you measure: A psychometric investigation of the Brief Emotional Intelligence Scale. Personality and Individual Differences, 87, 293–297.
5
Bar-On, R. (1997). Bar-On Emotional Quotient Inventory: A measure of emotional intelligence. Toronto, ON: Multi-Health Systems Inc.
6
Bar-On, R. (2002). Bar-On EQ-i: S technical manual. Toronto: Multi-Health Systems. Bar-On, R. (2006). The Bar-On model of emotional–social intelligence (ESI). Psicothema, 18, 13–25.
7
Brasseur, S., Grégoire, J., Bourdu, R., & Mikolajczak, M. (2013). The profile of emotional competence (PEC): Development and validation of a measure that fits dimensions of emotional competence theory. PloS One, 8, e62635.
8
Carvalho, V. S., Guerrero, E., & Chambel, M. J. (2018). Emotional intelligence and health students' well-being: A two-wave study with students of medicine, physiotherapy and nursing. Nurse Education Today, 63, 35–42.
9
Carvalho, V. S., Guerrero, E., & Chambel, M. J., & González-Rico, P. (in press). Psychometric properties of WLEIS as a measure of emotional intelligence in the Portuguese and Spanish medical students. Evaluation and Program Planning.
10
Cazan, M. A., & Nastasa, L. E. (2015). Emotional intelligence, satisfaction with life and burnout among university students. Social and Behavioral Sciences, 180, 1574 – 1578.
11
Chan, D. W. (2003). Dimensions of emotional intelligence and their relationships with social coping among gifted adolescents in Hong Kong. Intelligence, 32, 409–18.
12
Davies, K. A., Lane, A. M., Devonport, T. J., & Scott, J. A. (2010). Validity and reliability of a Brief Emotional Intelligence Scale (BEIS-10). Journal of Individual Differences, 31(4), 198-208.
13
Dawda, D., & Hart, S. D. (2000). Assessing emotional intelligence: reliability and validity of the Bar-On Emotional Quotient Inventory (EQ-i) in university students. Personality and Individual Differences, 28, 797-812.
14
Di Fabio, A., Saklofske, D. H., Tremblay, P. F. (2016). Psychometric properties of the Italian trait emotional intelligence questionnaire (I-TEIQue). Personality and Individual Differences, 96, 198–201.
15
Droppert, K., Downey, L., Lomas, J., Bunnett, E. R., Simmons, N., Wheaton, A., Nield, C., & Stough, C. (2019). Differentiating the contributions of emotional intelligence and resilience on adolescent male scholastic performance. Personality and Individual Differences, 145, 75–81.
16
Dumitrescua, A. L., Badiṭab, D., Dogarub, C. B., Tomab, C., Perṭeac, G., & Duṭãb, C. (2014). Psychometrical properties of the Romanian version of the Schutte Emotional Intelligence Scale. Social and Behavioral Sciences, 159, 557 – 560.
17
Extremera, N. & Fernández-Berrocal, P. (2005, July). Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ): Adaptation to Spanish, reliability and its relationship with well-being indexes. In V. Takšić (Chair), Cross-cultural validation of Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ). Symposium conducted at the 9th European Congress of Psychology, Granada, Spain.
18
Fabio, A. D. & Saklofske, D. H. (2018). The contributions of personality and emotional intelligence to resiliency. Personality and Individual Differences, 123, 140–144.
19
Fabio, A. D., Saklofske, D. H., & Tremblay, P. F. (2016). Psychometric properties of the Italian trait emotional intelligence questionnaire (I-TEIQue). Personality and Individual Differences, 96, 198–201.
20
Faria, L., & Santos, N. L. (2005, July). Adaptation of the Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ) to the Portuguese context. In V. Takšić (Chair), Cross-cultural validation of Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ). Symposium conducted at the 9th European Congress of Psychology, Granada, Spain.
21
Faria1, L., & Santos, N. L. (2009). Validation of the Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ) in the Portuguese academic context. Horizons of Psychology, 18, 3, 55-71 (2009)
22
Faria, L., Lima Santos, N., Takšić, V., Raty, H., Molander, B., Holmstrom, S., Jansson, J., Avsec, A., Extremera, N., Férnandez-Berrocal, P., & Toyota, H. (2006). Cross-cultural validation of the Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ). Psicologia, 20(2), 95-127.
23
Herpertz, S., Schütz, A., & Nezlek, J. (2016). Enhancing emotion perception, a fundamental component of emotional intelligence: Using multiple-group SEM to evaluate a training program. Personality and Individual Differences, 95, 11–19.
24
Iliceto, P., & Fino, E. (2017). The Italian version of the Wong-Law Emotional Intelligence Scale (WLEIS-I): A second-order factor analysis. Personality and Individual Differences, 116, 274–280.
25
Joseph, D. L., & Newman, D. A. (2010). Emotional intelligence: An integrative metaanalysis and cascading model. Journal of Applied Psychology, 95, 54–78.
26
Keefer, K. V. (2015). Self-report assessments of emotional competencies: A critical look at methods and meanings. Journal of Psychoeducational Assessment, 33, 3–23.
27
Kline, R. B. (2005). Principles and practices of structural equation modeling (2nd edition). New York: Guilford.
28
Kumcagiz, H., Celik, S. B., Yilmaz, M., & Eren, Z. (2011). The effects of emotional intelligence on optimism of university Students. Social and Behavioral Sciences, 30, 973 – 977.
29
Lievens, F., & Chan, D. (2010). Practical intelligence, emotional intelligence, and social intelligence. In J. L. Farr, & N. T. Tippins (Eds.). Handbook of employee selection (pp.339–360). New York: Routledge.
30
Lopes, P. N., Brackett, M. A., Nezlek, J. B., Schutz, A., Sellin, I., & Salovey, P. (2004). Emotional intelligence and social interaction. Personality and Social Psychology Bulletin, 30, 1018–1034.
31
Marsella, A. J., & Leong, F. T. L. (1995). Cross-cultural issues in personality and career assessment. Journal of Career Assessment, 3,202–218.
32
Martins, A., Ramalho, N., & Morin, E. (2010). A comprehensive meta-analysis of the relationship between emotional intelligence and health. Personality and Individual Differences, 49, 554–564.
33
Mattingly, V., & Kraiger, K. (in press). Can emotional intelligence be trained? A meta-analytical investigation. Human Resource Management Review.
34
Mayer, J. D., & Salovey, P. (1997). What is emotional intelligence? In P. Salovey and D. Sluyter (Eds.), Emotional development and emotional intelligence: Implications for educators (pp. 3-31). New York: Basic Books.
35
Mayer, J. D., Salovey, P., & Caruso, D. R. (2012). The validity of the MSCEIT: Additional analyses and evidence. Emotion Review, 4, 403–408.
36
Meyers, L. S., Gamst, G., & Guarino, A. J. (2013). Applied multivariate research: Design and interpretation. Sage publication. Thousand Oaks. London. New Dehi.
37
Mikolajczak, M., Brasseur, S., & Fantini-Hauwel, C. (2014). Measuring intrapersonal and interpersonal EQ: The Short Profile of Emotional Competence (S-PEC). Personality and Individual Differences, 65, 42–46.
38
Mikulić, I. M. (2008, July). Cross-cultural validation of Emotional Skills and Competence Questionnaire: Assessing structural equivalence of adapted ESCQ for Argentina. In V. Takšić (Chair), Cross cultural validation of various measures of emotional intelligence. Symposium conducted at the 29th International Congress of Psychology, Berlin, Germany.
39
Mohammadyfar, M. A; Rashid, T. (2009). Validation and standardization of the Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ) among Indian university students. Horizons of Psychology, 18(3), 87-97.
40
Molander, B., Holmström, S., & Jansson, J. (2005, July). ESCQ-45 as related to self-rated job stress and health. In V. Takšić (Chair), Cross-cultural validation of Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ). Symposium conducted at the 9th European Congress of Psychology, Granada, Spain.
41
Nelis, D., Quoidbach, J., Mikolajczak, M., & Hansenne, M. (2009). Increasing emotional intelligence: (How) is it possible? Personality and Individual Differences, 47, 36–41.
42
Nikooyeh, E., Zarani, F., & Fathabadi, J. (2017). The mediating role of social skills and sensation seeking in the relationship between trait emotional intelligence and school adjustment in adolescents. Journal of Adolescence, 59, 45-50.
43
Palmer, B. R., & Stough, C., (2001). Swinburne University Emotional Intelligence Test: Interim technical manual. Melbourne: Organisational Psychology Research Unit, Swinburne University of Technology (unpublished).
44
Pekaar, K. A., Bakker, A. B., Linden, D. V. D., & Born, M. (2018). Self- and other-focused emotional intelligence: Development and validation of the Rotterdam Emotional Intelligence Scale (REIS). Personality and Individual Differences, 120, 222–233.
45
Pool, A. D., & Qualter, P. (2012). Improving emotional intelligence and emotional self-efficacy through a teaching intervention for university students. Learning and Individual Differences, 22, 306–312.
46
Petrides, K. V. (2009). Psychometric properties of the trait emotional intelligence questionnaire. In C. Stough, D. H. Saklofske, & J. D. Parker (Eds.), Advances in the assessment of emotional intelligence. New York: Springer.
47
Petrides, K. V. (2011). Ability and trait emotional intelligence. In T. Chamorro-Premuzic, A. Furnham, & S. von Stumm (Eds.). The Blackwell-Wiley handbook of individual differences (pp. 656–678). New York: Wiley.
48
Petrides, K. V., & Furnham, A. (2000). On the dimensional structure of emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 29, 313–320.
49
Petrides, K. V., Pita, R., & Kokkinaki, F. (2007). The location of trait emotional intelligence in personality factor space. British Journal of Psychology, 98, 273–289.
50
Raty, H. (2005, July). Perceived emotional competence and self-concept. In V. Takšić (Chair), Cross-cultural validation of Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ). Symposium conducted at the 9th European Congress of Psychology, Granada, Spain.
51
Salovey, P., & Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition and Personality, 9, 185–211.
52
Saklofske, D. H., Austin, E. J., & Minski, P. S. (2003). Factor structure and validity of a trait emotional intelligence measure. Personality and Individual Differences, 34, 707-721.
53
Sanchez-Ruiz, M. J., Mavroveli, S., & Poullis, J. (2013). Trait emotional intelligence and its links to university performance: An examination. Personality and Individual Differences, 54, 658–662.
54
Schutte, N. S., Malouff, J. M., Hall, L. E., Haggerty, D. J., Cooper, J. T., Golden, C. J., & Dornheim, L. (1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 25(2), 167–177.
55
Shi, J., & Wang, L. (2007). Validation of emotional intelligence scale in Chinese university students. Personality and Individual Differences, 43, 377–387.
56
Siegling, A. B., Saklofske, D. H., & Petrides, K. V. (2015). Measures of ability and trait emotional intelligence. In G. J. Boyle, G. Matthews, & D. H. Saklofske (Eds.). Measures of personality and social psychological constructs. San Diego: Academic Press.
57
Takšić, V. (2005, July). Basic psychometric properties of Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ) in Croatian samples. In V. Takšić (Chair), “Cross-cultural validation of Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ)”. Symposium conducted at the 9th European Congress of Psychology, Granada, Spain.
58
Takšić, V., Mohorić, T., Extremera, N., Fernández-Berrocal, P., Faria, L., Lima Santos, N., Räty, H., Molander, B., Holmström, S., Jansson, J., Avsec, A., & Toyota, H. (2009). Confirmatory factor analysis of the Emotional Skills and Competences Questionnaire (ESCQ): Cross-cultural validation. Unpublished manuscript.
59
Tett, R. P., & Fox, K. E. (2006). Confirmatory factor structure of trait emotional intelligence in student and worker samples. Personality and Individual Differences, 41, 1155–1168.
60
Thomas, V. L., Cassady, J. C., & Heller, M. L. (2017). The influence of emotional intelligence, cognitive test anxiety, and coping strategies on undergraduate academic performance. Learning and Individual Differences, 55, 40–48.
61
Toyota, H. (2005, July). Emotional Skills and Competence Questionnaire: Development of a Japanese version. In V. Takšić (Chair), Cross-cultural validation of Emotional Skills and Competence Questionnaire (ESCQ). Symposium conducted at the 9th European Congress of Psychology, Granada, Spain.
62
Toyota, H., Morita, T., & Takšić, V. (2007). Development of a Japanese version of the Emotional Skills and Competence Questionnaire. Perceptual and Motor Skills, 105, 469-476.
63
Wong, C. S., & Law, K. S. (2002). The effects of leader and follower emotional intelligence on performance and attitude: An exploratory study. The Leadership Quarterly, 13, 243–274.
64
Xu, Q. (2008, July). Validation of the emotion skills and competence questionnaire in Chinese setting. In V. Takšić (Chair), Cross cultural validation of various measures of emotional intelligence, 29th International Congress of Psychology, Berlin, Germany.
65
Zeidner, M., Mathews, G., & Roberts, R. (2004). Emotional intelligence in the workplace: A critical review. Applied Psychology: An International Review, 53(3) 371-399.
66
Zeidner, M., Roberts, R. D., & Matthews, G. (2008). The science of emotional intelligence: Current consensus and controversies. European Psychologist, 13, 64–78.
67
ORIGINAL_ARTICLE
مرور نظاممند عوامل مؤثر در سنجش مدارس اثربخش دورۀ ابتدایی
مدارس مهمترین رکن آموزش و پرورش هستند، بههمین دلیل تمامی سیاستهای آموزشی باید عوامل تأثیرگذار بر عملکرد اثربخش مدارس را مورد توجه قرار دهند. هدف این مطالعه، شناسایی و تعیین عوامل، ملاکها و نشانگرهای مدارس اثربخش دورهی ابتدایی است. برای دستیابی به هدف مطالعه، مرور منظم و گستردهی پیشینهی پژوهشی انجام شد. بدینمنظور پایگاههای اطلاعاتی Sage، Emerald،Eric ،Taylor and Francis ،Science Direct ، Civilicca، Magiran، SID و پایگاه اطلاعاتی نور مورد جستجو قرار گرفت. پس از خارج کردن مقالات نامتناسب با هدف پژوهش، مرور کامل بر روی 32 مقالهی باقیمانده انجام شد. نتایج حاصل از مرور منظم پیشینهی پژوهشی منجر به استخراج 5 عامل کلی و 15 ملاک و 163 نشانگر گردید. یافتهها نشان داد که عوامل مرتبط با رفتار افراد در مدرسه (عمدتاً مدیران و معلمان)، رفتار افراد مرتبط با مدرسه (عمدتاً والدین)، وضعیت مواد آموزشی (همانند کیفیت برنامهی آموزشی مدرسه) و فرهنگ مدرسه (همانند محیط یا جوّ مدرسه) در این مطالعات بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_6055_f9d6632345f83412a7e5c5a0d58a14bd.pdf
2019-08-23
47
58
10.30473/etl.2019.6055
مدرسهی اثربخش
عوامل مدرسهی اثربخش
اثربخشی مدرسه
مرور نظاممند
سارا
پیرحیاتی
sara_pirhayati@yahoo.com
1
دانشجوی دوره دکتری رشته سنجش و اندازه گیری، دانشگاه تهران
AUTHOR
کیوان
صالحی
keyvansalehi@ut.ac.ir
2
استادیار، گروه روشها و برنامههای آموزشی و درسی، دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
ولی اله
فرزاد
vfarzad@yahoo.com
3
دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه خوارزمی
AUTHOR
علی
مقدم زاده
amoghadamzadeh@ut.ac.ir
4
استادیار، گروه روشها و برنامههای آموزشی و درسی، دانشگاه تهران
AUTHOR
رضوان
حکیم زاده
hakimzadeh@ut.ac.ir
5
دانشیار، گروه روشها و برنامههای آموزشی و درسی، دانشگاه تهران
AUTHOR
امام جمعه، محمدرضا، کرامت، عزیز و ساکی، رضا (1394). رابطۀ بین رهبری فکورانه و اثربخشی مدارس ابتدایی شهر قدس بر اساس الگوی پارسونز. فصلنامۀ علمی – پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 7(4)، 168-149.
1
بهرام محمدیان، محی الدین (1396). آموزش ابتدایی نقطه آغاز و کلید اصلی توسعه کشور است. رشد آموزش ابتدایی، 21(1)، 20-25.
2
پاهنگ، نظامالدین؛ مهدیون، روح اله و یاریقلی، بهبود (1396). بررسی کیفیت مدارس و شناسایی عوامل مؤثر برآن: پژوهشی ترکیبی. دوفصلنامه علمی پژوهشی مدیریت مدرسه، شمارۀ اول، 193-173.
3
حبیبی، حمداالله؛ پرداختچی، محمدحسن؛ ابوالقاسمی، محمود و قهرمانی، محمد (1390). بررسی جو یادگیری محور مدرسه و ارتباط آن با اثربخشی مدرسه. دوفصلنامه علمی- پژوهشی دانشگاه شاهد، 20(3)، 118-101.
4
حبیب پور، کرم، صفری، رضا (1391). راهنمای جامع کاربردSPSSدر تحقیقات پیمایشی (تحلیل دادههای کمّی). تهران: نشر لویه، متفکران.
5
حسن پور، اکبر؛ محمدخانلو، مریم و سعیدی، یاسین (1395). مقایسه اثربخشی مدارس دولتی و غیردولتی ابتدایی شهر قزوین. فصلنامۀ رهبری و مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 10(2)، 49-27.
6
خصالی، آزاده؛ صالحی، کیوان؛ بهرامی، مسعود (1394). تحلیل ادراک و تجربه زیسته معلمان ابتدایی از دلایل ناکارآمدی برنامه ارزشیابی توصیفی-کیفی: مطالعه به روش پدیدارشناسی. فصلنامه مطالعات اندازهگیری و ارزشیابی آموزشی، 5(12)، 1
7
رحیمیان، حمید (1395). کاوشی در اثربخشی مدارس علامه تهران، در چارچوب پژوهش مدارس اثربخش. فصلنامه پژوهشهای رهبری و مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی، 2(8)، 69-51.
8
رضایی، محمدرضا (1392). دورۀ ابتدایی؛ شناخت فرصتهای مطلوب تربیتی. بازیابی شده در تاریخ 31/6/1392 از http://amoozak.org.
9
زبردست، محمد امجد؛ غلامی، خلیل و نعمتی، سمیه (1394). تأثیر سبک رهبری توزیعی مدیران بر اثربخشی مدارس به واسطه گری انگیزش معلمان و خوشبینی تحصیلی آنان در سطح مدارس متوسطۀ شهر سنندج: ارائه یک مدل. فصلنامه علمی-پژوهشی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 2(7)، 26-7.
10
زکی، محمدعلی (1389). عوامل اثربخشی سازمانی مدرسه و بررسی رابطه آن با ویژگیهای آموزشی معلمان. مجله علوم انسانی دانشگاه امام حسین (ع)- تعلیم و تربیت اسلامی (10)، 18(80)، 194-161.
11
صافی، احمد (1391). آموزش و پرورش ایران در صدسال گذشته. رشد آموزش راهنمایی تحصیلی، 2(18)، 48-64.
12
عامری فر، فرشاد و جهانی، جعفر (1392). رابطه بین فرهنگ سازمانی با اثربخشی مدرسه از دیدگاه مدیران و دبیران مدارس متوسطه شهر شیراز. فصلنامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 4(3)، 170-155.
13
عباسیان، حسین و رجبی فیروزآبادی، آویشن (1395). نقش رفتار شهروند سازمانی گروهی معلمان در اثربخشی مدارس ابتدایی. دوفصلنامه علمی-پژوهشی مدیریت مدرسه، 4(2)، 121-109.
14
قنبری، سیروس؛ اردلان، محمدرضا و محمدی، بهرام (1393). بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت با اثربخشی سازمانی مدارس متوسطه شهرستان سنندج. فصلنامه علمی-پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 4(2)، 151-135.
15
16 لطف عطا، آیناز (1387). تأثیر عوامل محیطی بر یادگیری و رفتار در محیطهای آموزشی (ابتدایی) در شهر. فصلنامه مدیریت شهری، شمارۀ 21، پاییز 1387، 73-90.
16
محمدی، مریم؛ میرزمانی، سید محمود و آزادیکتا، مهرناز (1394). رابطۀ خلاقیت مدیران با اثربخشی معلمان مدارس ابتدایی دخترانه شهرستان رباطکریم. فصلنامه مشاوره و روان درمانی، 4(16)، 38-25.
17
نقوی، نجمه؛ آذری، همایون و لسانی، مهدی (1392). رابطه بین عزت نفس مدیران و اثربخشی مدارس متوسطه دخترانه شهر کرمان در سال 91-90. اندیشههای نوین تربیتی، 9(3)، 153-131.
18
نیکنامی، مصطفی و مهدیان، جعفر (1388). تبیین ابعاد و مؤلفههای مدارس اثربخش و ارائه مدلی برای بهبود اثربخشی در مدارس کشور. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، 3(1)، 202-175.
19
واعظی، مظفرالدین؛ حسینی، سیدرسول و امیرحسینی، امیر (1388). بررسی ارتباط مؤلفههای رفتاری مدیران آموزشی با اثربخشی دبیرستانهای شهر تهران. مجله روانشناسی و علوم تربیتی، 39(2)، 30-13.
20
هوی، وین ک و میسکل، سیسیل ج (2013). مدیریت آموزشی (نظریه، تحقیق و کاربرد). مترجمان: سلیمانی، نادر؛ صفری، محمود و نظری، مرتضی (1395). تهران: سمت.
21
Act, council of P&S association. (2005). Working with schools characteristics of effective schools, Ministry of American education.
22
Akan, D. (2017). Effective School Evaluation in Primary Schools from the dimension of Parents. Education and Training Studies, Vol. 5(1), 134-140, DOI: 10.11114/-jets.v5i1.2094.
23
Azigwe, J.B., Kyriakides, L., Panayiotou, A., & Creemers, B.P.M. (2016). The impact of effective teaching characteristics in promoting student achievement in Ghana. International Journal of Educational Development, 51 (2016), 51-61. DOI: 10.1016/-j.ijedudev.--2016.07.004.
24
Bakirci, H., Turkdogan, A., & Guler, M. (2012). Is my school an effective school? Headmaster and teacher views. Procedia - Social and Behavioral Sciences, Vol. 46, 3471 – 3476, DOI: 10.1016/j.sb-spro.2012.06.087.
25
Bauer, H. (1997). High poverty, high performing: High hope! IDRA Newsletter, 24(6). Retrieved January 28, 2004, from http://www.idra.-org/Newslttr/ 1997/Jun/Hilaria.htm.
26
Bellei, C., Vanni, X., Valenzuela, J.P., & Contreras, D. (2015). School improvement trajectories: an empirical typology. School Effectiveness and School Improvement, DOI: 10.1080/09243453.2015.1083038.
27
Colorado School Support System Resources by Standard. (2007). Standard, 8. Organizational Structure and Resource. http://w.cde.stste.-Co.us/pdssp/donloadsl/-ss stand res 8.
28
Cibulka, J., & Nakayama, M. (2000). The creation of high performance schools through organizational and individual learning: A practitioner’s guide to learning communities. National Partnership for Excellence and Accountability in Teaching.
29
Creemers, B. P., & Kyriakides, L. (2010). Explaining stability and changes in school effectiveness by looking at changes in the functioning of school factors. School Effectiveness and School Improvement, 21(4), 409-427, DOI: 10.1080/-09243453.2010.512795.
30
Cyril, A. V., & Jeyasekaran, D. (2016). Attitude towards Continuous and Comprehensive Evaluation of High School Students. Journal on Educational Psychology, 9(4), 21-26.
31
De Jong, R., Westerhof, K.J., & Kruiter, J.H. (2004). Empirical Evidence of a Comprehensive Model of School Effectiveness: A Multilevel Study in Mathematics in the 1st Year of Junior General Education in The Netherlands. School Effectiveness and School Improvement, Vol. 15(1), 3–31, DOI: 10.1076/-sesi.15.1.3.27490.
32
DÖŞ, İ. (2014). Some Model Suggestions for Measuring Effective Schools. Procedia - Social and Behavioral Sciences, Vol. 116, 1454 – 1458, DOI: 10.1016/-j.sbspro.-2014.01.415.
33
Department of Education & Training Melbourne (2005). Leadership and Teacher Development Branch Office of School Education. Available at: www.sof-web.vic.edu.au/blueprint/Fs5/ defult.asp.
34
Elgart, M. A. (2017). Can schools meet the promise of continuous improvement? Phi Delta Kappan, 99(4), 54–59. Doi: 10.1177/-0031721717745546.
35
Heck, R. H., & Moriyama, K. (2010). “Examining Relationships among Elementary Schools’ Contexts, Leadership, Instructional Practices, and Added-Year Outcomes: A Regression Discontinuity Approach.” School Effectiveness and School Improvement, 21 (4): 377–408.
36
Hofman, R. H., Hofman, W. A., & Gray, J. M. (2008). Comparing key dimensions of schooling: towards a typology of European school systems. Comparative Education, 44(1), 93-110, DOI: 10.1080/-03050060701809508.
37
Hofman, W. H. A., Hofman, R. H., & Gray, J. M. (2010). Institutional contexts and international performances in schooling: Comparing patterns and trends over time in international surveys. European Journal of Education, 45, 153–173.
38
Johnson, N. A., & Holdaway, E. A. (1990). Effectiveness of primary schools. International Journal of Educational Management, 4(3), 4-11.
39
Johnson, N. A., & Holdaway, E. A. (1991). Perceptions of effectiveness and the satisfaction of principals in elementary schools. Journal of Educational Administration, 29(1), DOI: 10.1108/-EUM0000000002468.
40
Jong, R. D., Westerhof, K. J., & Kruiter, J. H. (2004). Empirical evidence of a comprehensive model of school effectiveness: A multilevel study in mathematics in the 1st year of junior general education in the Netherlands. School effectiveness and school improvement, 15(1), 3-31, DOI: 10.1076/sesi.15.1.3.27490.
41
Lezotte, L. (1991). Correlates of effective schools: The first and second generation. Okemos, MI: Effective Schools Products, Ltd.
42
Lezotte, L. (2001). Revolutionary and evolutionary: The effective schools movement. Okemos, MI: Effective Schools Products, Ltd.
43
Odhiambo, G., & Hii, A. (2012). Key stakeholders' perceptions of effective school leadership. Educational Management Administration & Leadership, 40(2), 232-247, DOI: 10.1177/-1741143211432412.
44
Papanastasiou, C. (2008). A residual analysis of effective schools and effective teaching in mathematics. Studies in Educational Evaluation, Vol 34, 24–30. DOI: 10.1016/j.-stueduc.2008.01.005.
45
Postlethwaite, T.N., & Ross, K.N. (1992). Effective Schools in Reading: Implications for Educational Planners. An Exploratory Study. International Association for the Evaluation of Educational Achievemen. ISBN-92-9121-003-3.
46
Sammons, P. (2009). The Dynamics of Educational Effectiveness: A Contribution to Policy, Practice and Theory in Contemporary Schools. School Effectiveness and School Improvement, 20 (1): 123–129. http://dx.doi.org/10.1080/-09243450802664321.
47
Tarter, C. J., & Hoy, W. K. (2004). A systems approach to quality in elementary schools: A theoretical and empirical analysis. Journal of Educational Administration, 42(5), 539-554, DOI: 10.1108/0957823-0410554052.
48
Taylor, B.O. (1990). Case Studies in Effective Schools Research. National Center for Effective Schools, (KENDALL/HUNT PUBLISHING COMPANY, Dubuque, Iowa), ISBN-0-8403-5804-0.
49
Teodorović, J. (2001). Classroom and school factors related to student achievement: what works for students? School Effectiveness and School Improvement, Vol. 22(2), 215–236, DOI: 10.1080-/09243453.2011.575650.
50
Van der Werf, G. (1997). Differences in School and Instruction Characteristics between High-, Average-, and Low-Effective Schools. School Effectiveness and School Improvement, Vol. 8(4), 430-448, DOI: 10.1080/09243459-70080403.
51
Yahyaei, D., Foroushani, Z. J., & Mahini, F. (2012). The School Role in Lively Education and Student's Mental Health. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 47, 1408-1412. Doi: 10.1016/j.sbspro.2012.-06.834.
52
ORIGINAL_ARTICLE
نقش ابعاد چشم انداز زمان و عوامل شخصیتی در اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه یزد
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش چشم انداز زمان و عوامل شخصیتی در اهمال کاری دانشجویان دانشگاه یزد انجام شد. جامعه پژوهش حاضر تمامی دانشجویان دانشگاه یزد میباشند که از آن به روش خوشهای چندمرحلهای ، تعداد 200نفر انتخاب و به پرسشنامه استاندارد چشمانداز زمانی زیمباردو (ZTPI) ، فرم کوتاه پرسشنامه پنج عاملی صفات شخصیت (NEO- FFI) و پرسشنامه اهمال کاری سولومون و راثبلوم پاسخ دادند. در این پژوهش دادهها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد: که بین آینده و اهمالکاری تحصیلی ارتباط منفی و معنادار و بین گذشته منفی و اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. شایان ذکر است که 30درصد از واریانس تمایل به اهمال کاری از طریق ابعاد چشم انداز زمان تبیین شد. همچنین نتایج نشان داد: که بین صفات شخصیتی و اهمالکاری تحصیلی ارتباط معناداری وجود دارد. به این صورت که روان رنجور خویی و برون گرایی رابطه مثبت و مسئولیت پذیری رابطه منفی با اهمال کاری تحصیلی دارد و میزان 46 درصد از متغیر اهمال کاری تحصیلی توسط عوامل شخصیت تبیین شدطبق یافتههای این پژوهش، میتوان با مداخلات آموزشی در زمینه تقویت چشم انداز زمان متعادل و همچنین کنترل عوامل شخصیت در دانشجویان، میزان قابل توجهی از اهمالکاری تحصیلی آنها را کاهش داد.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_6054_db63223c6e291e9cf2e528e37bed9224.pdf
2019-08-23
59
68
10.30473/etl.2019.6054
ابعاد چشمانداز زمان
اهمال کاری تحصیلی
عوامل شخصیت
دانشجویان
کاظم
برزگر بفرویی
k.barzegar@yazd.ac.ir
1
دانشیار بخش علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، پردیس علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه یزد
LEAD_AUTHOR
مروارید
عارف منش
m_arefmanesh@yahoo.com
2
کارشناس مرکز خدمات تخصصی مطالعات اجتماعی، سازمان جهاد دانشگاهی استان یزد
AUTHOR
آتش روز، بهروز (1386). پیشبینی پیشرفت تحصیلی از طریق دلبستگی و صفات پنج گانه شخصیتی. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شهید بهشتی.
1
آلیس آلبرت و ویلیام جیمزنال، روانشناسی اهمالکاری، ترجمه محمدعلی فرجاد، تهران، مؤسسه امید، 1375. احمدی، ژاله و زینالی، علی (1397). تأثیر اعتیاد به شبکههای اجتماعی در پیشرفت تحصیلی دانشآموزان: نقش میانجی کیفیت خواب، اهمالکاری تحصیلی و استرس تحصیلی. فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، دوره6، شماره 2، صص: 21-32.
2
بیرامی، منصور، دانشپور، زهره، حسینی اصل، فریبا و فولادوند، خدیجه (1389). روانرنجورخویی و کمالگرایی پیشبینیکنندههای تعللورزی. فرهنگ مشاوره، دوره 1، شماره 2، صص21-44.
3
ترخان، مرتضی (1387). ارزشیابی شخصیت. تهران: دانشگاه پیام نور.
4
تقی لو، صادق، خالدی، عزیزه، باجور، محسن، مهرانه مهرپور، فهیمه و بوستانی، قادر (1394). ویژگیهای روانسنجی سیاهه چشمانداز زمان زیمباردو در نوجوانان. مجله روانسنجی، شماره 14، صص: 45-55.
5
تمنایی فر، محمدرضا و قاسمی المیرا (1396). تبیین اهمالکاری تحصیلی بر اساس صفات شخصیت و مهارت مدیریت زمان. دو فصلنامه راهبردی شناختی در یادگیری، سال 5، شماره 8، صص: 223-244.
6
تمنایی فر، محمدرضا و منصوری نیک، اعظم (1393). تبیین اهمالکاری تحصیلی بر اساس صفات شخصیتی، کمالگرایی و رضایت از زندگی دانشجویان. فصلنامه انجمن آموزش عالی ایران، سال 5، شماره 4، صص: 165- 185.
7
توکلی، محمدعلی (1392). بررسی شیوع اهمالکاری تحصیلی در بین دانشجویان و ارتباط آن با ویژگیهای جمعیتشناختی، ترجیح زمان مطالعه و هدف از ورود به دانشگاه. فصلنامه روانشناسی تربیتی، دوره 9، شماره 28، صص: 100-122.
8
جوکار، بهرام و دلاورپور، محمدآقا (1386). رابطه تعللورزی آموزشی با اهداف پیشرفت. اندیشههای نوین تربیتی. دوره سوم. شماره 3 و 4. صص: 61-80. حاتمی، جواد، پژمان فرد، مینا و صالح نجفی، مهسا (1392). رابطه باورهای هوشی، هدفهای پیشرفت و تعللورزی تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه تهران. فصلنامه پژوهش در نظامهای آموزشی، دوره 7، شماره21، صص: 57-70.
9
حسینی نسب، سید داود و لطف اللهی، مهری (1392). بررسی اثر بخشی تکنیکهای خلاقیت بر پیشرفت تحصیلی درس مطالعات اجتماعی در دانشآموزان دختر سال اول متوسطه ناحیه دو تبریز. نشریه علمی-پژوهشی آموزش و ارزشیابی، سال 7، شماره 27، صص23-37.
10
حقیقی، سلیم، مکتبی، غلامحسین، شهنی ییلاق، منیجه و حاجی یخچالی، علیرضا (1397). تأثیر یک مداخله مبتنی بر نظریه چشمانداز آینده بر انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی تحصیلی و چشمانداز زمان. فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، دوره6، شماره 2، صص: 33-48.
11
حمیدی، فریده و ببرازی، محمدباقر (1395). بررسی رابطۀ ویژگیهای شخصیتی و اهداف پیشرفت با اضطراب امتحان. فصلنامه فناوری آموزش، شماره 40، ص: 319
12
ذوالفقاری، حسین، دلاورپور، محمدآقا، شاهی، حسن و الوندی سرابی، محمد (1392). پنج رگه بزرگ شخصیتی (OCEAN) به عنوان پیشبینی کننده تعلل تحصیلی دانشجویان. مجله علوم روانشناختی، دوره 12، شماره 47، صص: 393-409.
13
رفیعی، فروغ، صارمی رسولی، فرزاد، نجفی قزلجه، طاهره و حقانی، حمید(1393). ارتباط تعویق آکادمیک با موفقیت و خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، دوره 4، شماره 44 صص: 20-44. روشنی، زهرا و اعلایی، غلامحسین (1395). رابطه بین چشمانداز زمانی و تابآوری تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان. اولین کنفرانس ملی پژوهشهای نوین ایران و جهان در مدیریت، اقتصاد و حسابداری و علوم انسانی، شیراز، دانشگاه علمی کاربردی شوشتر.
14
ستایشی اظهری، محمد، میرنسب، میرمحمود و محبی، مینا (1396). رابطه امیدواری و پیشرفت تحصیلی با نقش میانجیگری اهمالکاری تحصیلی در دانشآموزان. نشریه علمی پژوهشی آموزش و ارزشیابی، سال دهم، شماره 37، صص: 125-142.
15
شفیعی تبار، مهدیه و عذرا زبردست (۱۳۹۴). پیشبینی اهمالکاری تحصیلی دانشجویان براساس ابعاد چشمانداز زمانی، سومین کنفرانس ملی روانشناسی و علوم رفتاری، تهران، موسسه اطلاع رسانی نارکیش.
16
عابدی، محمدرضا، مصطفوی، محمد، شفیعآبادی، عبدالله، نیلفروشان، پریسا و عیسی مراد رودبنه، ابوالقاسم (1394). امید اشتغال در چشمانداز زمان. فصلنامه مشاوره شغلی و سازمانی، دوره هشتم، شماره 26، صص: 85-103.
17
قهرمانی، زینب، امینی، کوروش، اقوامی، مژگان السادات و روحانی، مهین (1394). ارتباط بین ویژگیهای شخصیتی، سبکهای یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانشجویان پرستاری و مامایی. مجله آموزش پرستاری، سال چهارم، شماره 4، صص 52-62.
18
گروسی فرشی، میرتقی، مهریار، امیرهوشنگ و قاضی طباطبایی، سیدمحمود (1380). کاربرد آزمون جدید شخصیتی نئو (NEO) و بررسی تحلیل ویژگیها و ساختار عاملی آن در بین دانشجویان دانشگاههای ایران. علوم انسانی الزهرا، دوره 11، شماره 39، صص: 173-198.
19
گروسی فرشی، میرتقی (1380). رویکردی نوین در ارزیابی شخصیت (کاربرد تحلیل عاملی در مطالعات شخصیت). چاپ اول. تبریز: نشر دانیال و جامعه پژوه.
20
گلستانه، سیدموسی، افشین، سیدعلی و دهقانی، یوسف (1395). رابطه بین چشمانداز زمان با جهتگیری هدف، تعلل تحصیلی و پیشرفت تحصیلیِ دانشجویان دانشکدههای مختلف دانشگاه خلیج فارس، فصلنامه شناخت اجتماعی، شماره 10، صص: 52-69.
21
گل محمدیان، محسن (1393). پیشبینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس پنج رگه نیرومند شخصیت در بین دانشجویان ورزشکار. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی. سال پنجم، شماره 17، صص: 49-75.
22
نامیان، سارا و حسینچناری، مسعود (1390). تبیین اهمالکاری تحصیلی دانشجویان بر اساس باورهای مذهبی و هسته کنترل. مطالعات روانشناسی تربیتی، دوره 8، شماره 14، صص: 99-126.
23
وحدانی، محسن، محرم زاده، مهرداد و سیدعامری، میرحسن (1391). ارتباط بین ابعاد شخصیت (مدل 5عاملی) و فرسودگی شغلی در معلمان مدارس استثنایی استان خراسان. تعلیم و تربیت استثنائی، دوره 5، شماره 113، صص: 5-14.
24
هاشمی، تورج، مصطفوی، فریده، ماشینچی عباسی، نعیمه و بدری، رحیم (1391). نقش جهتگیریر هدف، خودکارآمدی، خودتنظیمگری شخصیت در تعللورزی. روانشناسی معاصر، دوره 7، شماره 1، صص: 73-84.
25
Anagnostopoulos, F., & Griba, F. (2012). Exploring time perspective in Greek young adults: Validation of the Zimbardo Time Perspective Inventory and relationships with mental health indicators. Social Indicators Research, 106(1), 41-59.
26
Boniwell, I. Beyond. (2005). Time management: How the latest research on time perspective and perceived time use can assist clients with timerelated concerns. International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring 3)2(: 61-74.
27
Bosato, G. N., (2001). Time perspective, academic motivation, and procrastination. The degree of master of arts in the Faculty of the Department of Psychology San Jose State University .
28
Burnam, A., Komarraju, M., Hamel, R. and Nadler, D.R. (2014). Do adaptive perfectionism and self-determined motivation reduce academic procrastination. Learning and Individual Differences, 36:165-172.
29
Clariana, M. (2013). Personality, procrastination and cheating in students from different university degree programmes. Electronic Journal of Reaserch in Educational Psychology, 11 (2): 451-472.
30
Engler, B. (2009). Personality Theories.
31
Ferrari, L., Nota, L., & Soresi, S. (2010). Time perspective and indecision in young and older adolescents. British Journal of Guidence & counselling, 38: 61-82.
32
Freeman, E. k.; Fuenzalida, C.L. and stoltenberg, I. (2011). Extraversion and Arousal Procrastination: Waiting for the kicks. Current Psychology, 30: 375-382.
33
Johnson, J. L. & Bloom, A. M. (1995). An analysis of the contribution of the five factors of personality to variance in academic procrastination. Personality and individual Differences, 18, 127-133.
34
Joubert, C.P. (2015). The relationship between procrastination and academic achievement of high school learners in North West province, South Africa. The degree of master of arts in the subject psychology at the university of South Africa.
35
Kallmen H, Wennberg P, Bergman H. (2011) Psychometric properties and norm data of the Swedish version of the NEO-PI-R. Nord J psychiatry, 65(5).
36
Mello, Z. R., Finan, L. J., &Worel, F.C. (2013). Introducing an intrument to assess time orientation and time relation in adolescents. Journal of adolescence, 36(3), 551-563.
37
Murat, B. & Erkan, K. (2016). Associations between procrastination, personality, perfectionism, self-esteem and locus of control. British Journal of Guidance & Counselling, 45(3): 284-296.
38
Nedeljkovic J. (2017) The Influences of Time Perspectives on Academic Procrastination. In: Kostic A., Chadee D. (eds) Time Perspective. Palgrave Macmillan, London,
39
O’Connor, M.C., & Paunonen, S.V.(2007). Big Five personality perdictors of post-secondary academic performanc. Personality and Individual Differences, 43: 971-990.
40
Ozer, A. (2012). Procrastination: Rethinking trait models. Education and Science, 37 (166): 303-317.
41
Rosario, P., Costa, M., Nunez, J,C., pienda, J, G,. Solano, P,. & Valle, A. (2009). Academic Procrastination: Associations with Personal, School, and Family Variables. The Spanish Journal of Psychology, 12( 1): 118-127.
42
Schouwenburg, H, C,. & Lay, C, H. (1999). Trait procrastination and the Big-five factors of personality. Personality and Individual Differences, 18(4), 481-490.
43
Senecal, C., Julien, E., & Guay,F., (2003). Role conflict and academic procrastinatin: A self-determinationperspective. European Journal of social psychology, 33: 135-145.
44
Simpson, W.K & Pychyl, T,A. (2009). In search of the arousal procrastinator: Investigating the relation between procrastination, arousal-based personality traits and beliefs about procrastination motivations. Journal of personality and Individual Differences , 47: 906-911.
45
Solomon, L. J. and Rothblum, E. D. (1984). Academic Procrastination: Frequency and cognitive behavioralcorrelates. Journal of counseling Psychology, 31: 503-509.
46
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A Meta analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological Bulletin, 133(1) : 65-81.
47
Vanwyk, L. (2004). The relationship between procrastination and stress in the life of the high school teacher. A Thesis for partial Fulfillment of The Requirements For The Degree Of Human Resource Management, The University of Pretoria.
48
Zimbardo, P.G., & Boyed, J.N. (1999). Putting Time in Perspective: A valid, reliable individual-differences metric. Journal of Personality and Social Psychology, 77: 1271-1288.
49
Zimbardo,P.G., & Boyed,J.N. (2008). The Time Paradox. New York, NY: Free Press.
50
ORIGINAL_ARTICLE
ویژگیهای روانسنجیمقیاس یادگیری مادامالعمر در بین دانشجویان دانشگاه سمنان
هدفاین پژوهش تعیین ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه یادگیری مادامالعمرکربی، کناپر، لامون و ایگناتوف (2010)، در بین دانشجویان دانشگاه سمنان بود.در این مطالعهی همبستگی، شرکت کنندگان 417 دانشجوی دانشگاه سمنان بودند (183 پسر و 234 دختر) که به روش تصادفی طبقهای انتخاب شدند .برای بررسی روایی سازه از روش تحلیل عاملی اکتشافی با روش تحلیل مولفههای اصلی استفاده شد.تحلیل عاملی یک ساختار دو عاملی را آشکار کرد. عامل های "خود جهت دهی و خود ارزیابی" و "به کار بردن دانش و مهارت ها". همچنین تحلیل دادههانشانداد که همسانی درونی عامل خودجهتدهی و خودارزیابی (47/0) و عامل به کاربردن دانش و مهارتها (63/0) و ضریب پایاییمقیاس با روش بازآزمایی در فاصله زمانی دو هفته برای عامل خودجهتدهی و خودارزیابی(81/0) و به کار بردن دانش و مهارتها(70/0) بود. همبستگی منفی بین نمرات یادگیری مادامالعمر و فرسودگی تحصیلی (01/0>p؛ 46/0- (r= بیانگر روایی واگرا، همبستگی مثبت با یادگیری عمیق (01/0> p؛ 52/0r= )، انگیزه پیشرفت (49/0) و پیشرفت تحصیلی (16/0) بیانگر روایی همگرای این مقیاس بود. لذا مقیاس یادگیری مادامالعمر دارای روایی سازه، همگرا و واگرای مناسب و پایایی بازآزمایی مناسب است، اما به دلیل ناکافی بودن همسانی درونی نیاز به بررسی بیشتر دارد. پیشنهاد میشود در پژوهشهای آتی مورد بازنگری قرار گرفته و با افزایش تعداد سوالات مناسب نسبت به اصلاح همسانی درونی آن اقدامات لازم صورت گیرد.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_6056_36889e66b0ab8bf08a51e4bd14684091.pdf
2019-08-23
69
78
10.30473/etl.2019.6056
خصوصیات روانسنجی
یادگیری مادامالعمر
یادگیری
فاطمه
گیاهی
fateme.giyahi@gmail.com
1
کارشناس ارشد، روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان
AUTHOR
علی محمد
رضایی
rezaei_am@yahoo.com
2
استادیار، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان
LEAD_AUTHOR
فرحناز
کیان ارثی
kianersi.f@gmail.com
3
استادیار، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان
AUTHOR
اکبری بلوط بنگان، افضل؛ واعظ فر، سید سعید و رضایی، علی محمد (1393). ویژگیهای روانسنجی مقیاس رفتار اجتماعی کودک. مجله علوم رفتاری، 8 (4)، 339-345.
1
بحرانی، محمد (1388). بررسی روایی و پایایی مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر. مطالعات روانشناختی، 5(1)، 51-72.
2
تقی پور، علی؛ کریمی، فاطمه زهرا؛ موسوی بزاز، سید مجتبی؛ خسروی عنبران، زهرا و عبدالهی، محبوبه (1393). ساختار عاملی و پایایی نسخه فارسی ابزار ارزیابی یادگیری مادامالعمر. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی،14(11)، 981 -990.
3
ساویز، مرضیه (1391). بررسی رابطه بین کمالگرایی، فرسودگی تحصیلی، کیفیت تجارب یادگیری و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه یزد.
4
حافظی، فریبا؛ احدی، حسن؛ عنایتی، میصلاح الدین و نجاریان، بهمن (1386). رابطه علی استرس چالش، استرس مانع پیشرفت، فرسودگی تحصیلی و انگیزش یادگیری با عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اهواز. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 9(32)، 145-166.
5
خدیوی، اسدالله و وکیلی مفاخری، افسانه (1390). رابطه بین انگیزه پیشرفت، منبع کنترل، خودپنداره و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان سال اول متوسطه نواحی پنج گانه تبریز. نشریه علوم تربیتی، 4(13)، 45-66.
6
کمری، سامان؛ فتح آبادی، جلیل؛ نجاتی، وحید و حیدری، محمود (1393). تاثیر سطح پردازش (عمقی و سطحی) بر میزان یادآوری، بازشناسی و حافظه کاذب در دانشجویان با رشتههای تحصیلی مختلف. تازههای علوم شناختی،(2) 16، 11-23.
7
مارنات، گری گراث (1384). راهنمای سنجش روانی برای روانشناسان بالینی، مشاوران و روانپزشکان، جلد اول. (ترجمه حسن پاشا شریفی و محمد رضا نیکخو). تهران: انتشارات سخن.
8
نعامی، عبدالزهرا (1388). رابطه بین کیفیت تجارب یادگیری با فرسودگی تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز. مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهراء، (3) 5، 117-134.
9
نوری، نجیب الله و جان بزرگی، مسعود (1387). بررسی رابطه میان انگیزه پیشرفت و خوشبینی. روانشناسی دین، 2، 76-95.
10
Barros, R., Monteiro, A., Nejmedinne, F., & Moreira, J. A. (2013). The relationship between students’ approach to learning and lifelong learning. Psychology, 4(11), 792-797.
11
Bourdon, M. (2014). Lifelong learning from the ‘70s to Erasmus for all: A rising concept. Social and Behavioral Sciences, 116, 3005-3009.
12
Candy, P.C., Crebert, R. G., & O’Leary, J.O. (1994). Developing Lifelong Learners through Undergraduate Education. National Board of Employment, Educationand Training. Canberra.
13
Collins, J. (2009). Education techniques for lifelong learning in the 21st century and beyond. Radio Graphics. Rsnajnls.org, 29(2), 613-622.
14
Demirel, M. (2009). Lifelong learning and schools in the twenty – first century. Social and Behavioral Sciences, 1, 1709-1716.
15
Deveci, T. (2015). A comparative study of the lifelong learning propensities of English language learners: nationality, gender and length of study. Learning and Teaching in Higher Education: Gulf Perspectives, 12(1), 1-24.
16
Emmanuel, A.O., Adom, E. A., Josephine, B., & Solomon, F. K. (2014). Achievement motivation,academicselt- concept and academic achievement among high school students. Europen Jounal of Research and Reflection in Educational Sciences, 2(2), 24-37.
17
Findsen, B., & Formosa, M. (2011). Lifelong learning in later life: A hand book on older adult learning. New Zealand: Sense publishers.
18
Ganotice, F. A. (2010). A confirmatory factor analysis of scores on inventory of school motivation (ISM), Sense of Self scale and facilitating conditions questionnaire (FCQ): A study using a Philippine sample. Educational Measurement and Evaluation Review, 1, 59-77.
19
Irina, A. (2012). Lifelong learning in the knowledge economy: considerations on the lifelong learning system in Romania from a European perspective. Revista de cercetaresiinterventiesociala, 37, 49-76.
20
Kirby, J. R; Knapper,CH; Lamon, P. & J. Egnatoff, W. (2010). Development of a scale to measure lifelong learning. Internationl Journal of lifelong Education (29)3,291-302.
21
Knapper, C.K., &Cropley, A.J. (2000). Lifelong Learning in Higher Education. KoganPage. London.
22
Laal, M. (2012). Benefits of Lifelong learning. Social and Behavioral Sciences, 46, 4268-4272.
23
Martin, G. (2011). Understanding motivation for liflong education, through biography, complexity and control. A thesis for the degree of doctor of philosophy. University of Birmingham.
24
Martinez Mediano, c., RioperezLosada, N., & Lord, S.M. (2013). Lifelong learning competences development program for higer education. Pedagogia Social. Revista Inter universitaria, 22, 133-146.
25
Mc Combs, B. (1991). Motivation and lifelong learning. Educational psychologist, 26(2), 117-127.
26
NisaAwan,R. U., Noreen, G., &Naz, A. (2011). A study of relationship between achievement motivation, Self concept and achievement in English and mathematics at secondary level. International Education Studies, 4(3), 72-79.
27
Yang,J., & Valdés- Cotera, R. (2011). Conceptual evolution and policy developments in lifelong learning. Germany: UNESCO Institute for Lifelong Learning. SBN 978-92-820-1172-0.
28
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی چالش های اسلامی شدن سیستم های آموزشی
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی چالش های اسلامی شدن سیستم های آموزشی انجام گردیده است. جامعهی آماری پژوهش، شامل کلیهی مدیران (173 نفر) و اعضای هیات علمی (2021 نفر ) دانشگاههای استان فارس بودند. نمونه گیری به روش طبقه ای و با استفاده از فرمول کوکران شامل تعداد 118 نفر از مدیران و 325 نفر از اعضای هیات علمی بود. در این پژوهش به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی این پرسشنامه با استفاده از تحلیل گویه و پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ محاسبه و مطلوب ارزیابی گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تی تک نمونه ای و آزمون فریدمن و تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که بر اساس میانگینهای به دست آمده از دیدگاه مدیران از بین چالش های توسعه دانشگاه اسلامی، تفکر سیستمی، نگرش راهبردی، رویکرد توسعه ای، بعد عملکردی و جهت گیری عملی و از دید اعضای هیات علمی تفکر سیستمی، رویکرد توسعه ای و بعد عملکردی، تشخیص-جهت گیری، ارزشیابی، یادگیری و رهبری راهبردی به عنوان چالش اساسی و جدی توسعه دانشگاه اسلامی شناسایی شدند. همچنین نتایج نشان داد که از بین سطوح چالش های توسعه دانشگاه اسلامی، بالاترین میانگین متعلق به سطح نهادی و پایینترین میانگین مربوط به سطح فنی میباشد.
https://etl.journals.pnu.ac.ir/article_6144_c1d0c7bd1c5674ecd0b604f89fc62993.pdf
2019-08-23
79
91
10.30473/etl.2019.6144
دانشگاه
دانشگاه اسلامی
چالش
توسعه دانشگاهی
جعفر
ترک زاده
djt2891@gmail.com
1
دانشیار، بخش مدیریت و برنامهریزی آموزشی، دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
سیدجواد
هاشمی
j.hashemi1359@gmail.com
2
دانشجوی دکترای، مدیریت آموزشی دانشگاه شیراز، عضو هیات علمی، دانشگاه پیام نور
AUTHOR
رحمت اله
مرزوقی
rmarzoghi@rose.shirazu.ac.com
3
استاد، بخش مدیریت و برنامهریزی آموزشی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
جعفر
جهانی
jafarjahani@yahoo.com
4
دانشیار، بخش مدیریت و برنامهریزی آموزشی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
اکرامی, محمود, فرج پور, عادله (1395). پیشبینی مؤلفههای یادگیری سازمانی بر پایۀ بینش کارکنان دانشگاه پیام نور. فصلنامه علمی-پژوهشی، پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی, 4(14), 53-64.
1
اخوان کاظمی، بهرام(1383). راهکارهایی برای اسلامی شدن دانشگاهها. دانشگاه اسلامی، سال هفتم، شماره. 18-19.
2
آقاپور، سیدمهدی و مختار حسنی سوخته سرایی (1391). بررسی رویکرد دانشگاه اسلامی در سیره رهبری امام خمینی (ره)، مجله مطالعات الگوی پیشرفت اسلامی و ایرانی، سال اول، شماره اول، صص68-47.
3
امینی، محمد؛ قربانی زاده، وجه الله (1394). تدین و تعالی معنوی در دانشگاه اسلامی از دیدگاه رهبر انقلاب. مطالعاتی معرفتی در دانشگاه اسلامی. سال نوزدهم. شماره سوم. صص: 359-382.
4
امینی، محمد؛ قربانی زاده، وجه الله (1394). تدین و تعالی معنوی در دانشگاه اسلامی از دیدگاه رهبر انقلاب. مطالعاتی معرفتی در دانشگاه اسلامی. سال نوزدهم. شماره سوم. صص: 359-382.
5
ایمانی، مهدی و شریعتی،صدرالدین(1390). نقش دانشگاه اسلامی - ایرانی در تولید علم دینی مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی. سال15. شماره 49. صص: 88-100.
6
ایمانی، مهدی و شریعتی، صدرالدین (1390). نقش دانشگاه اسلامی - ایرانی در تولید علم دینی مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی. سال15. شماره 49. صص: 88-100.
7
باقری کراچی، امین؛ عباس پور، عباس؛ آقا زاده، احمد (1391). طراحی الگوی شایستگی دانشآموختگان دانشگاه اسلامی برای خدمت محوری و تامین نیازهای جامعه. مدیریت در دانشگاه اسلامی. سال اول - شماره 3 . صص: 503-520.
8
باقری کراچی، امین؛ عباس پور، عباس؛ آقا زاده، احمد (1391). طراحی الگوی شایستگی دانش آموختگان دانشگاه اسلامی برای خدمت محوری و تامین نیازهای جامعه. مدیریت در دانشگاه اسلامی. سال اول - شماره 3. صص: 503-520.
9
ترک زاده، جعفر (1388). شناسایی و تحلیل چالشهای توسعه مدیریت اسلامی یک الگوی سیستمی. راهبرد یاس. شماره 19، صص: 131-146
10
ترک زاده، جعفر؛ صباغیان، زهرا؛ یمنی، محمد و دلاور، علی (1388). ارزیابی وضعیت توسعه سازمانی دانشگاههای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در تهران. فصلنامه انجمن آموزش عالی ایران. سال اول، شماره 20، ص31.
11
ترکزاده و معینی شهرکی، هاجر (1394). پیشنهاد چارچوبی مفهومی برای توسعة دانشگاه اسلامی (نمونهپژوهی دانشگاه علوم انتظامی. فصلنامه علمی ترویجی توسعه سازمانی پلیس. دوره12. شماره53.
12
ترکزاده و هاشمی اردکانی، سید جواد (زیرچاپ). توسعه و اعتباریابی چارچوبی برای شناسایی چالشهای توسعه دانشگاه اسلامی. مجله رهیافتی نو در مدیریت آموزشی.
13
ترکزاده، جعفر؛ زهرا صباغیان و محمد یمنی دوزی سرخابی (1388). بررسی تحلیلی تجارب موفق توسعة سازمانی برخی دانشگاههای خارج از کشور، فصلنامه انجمن آموزش عالی ایران، سال2 ،شمارة 3 ،ص 113 -9.
14
توکلی بزاز، جواد (1377). دو مانع اصلی در مسیر اسلامیشدن دانشگاه. فصلنامه دانشگاه اسلامی. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی. ش 4.
15
رحمتی، محمد حسین؛ نجفی، فاطمه (1391). رویکرد توصیفی به نشانهها و نمودهای اسلامی بودن مدیریت در دانشگاه. مدیریت در دانشگاه اسلامی. زمستان 1391، سال اول - شماره 4 . صص: 619 تا 632.
16
رحمتی، محمد حسین؛ نجفی، فاطمه (1391). رویکرد توصیفی به نشانه ها و نمودهای اسلامی بودن مدیریت در دانشگاه. مدیریت در دانشگاه اسلامی. زمستان 1391، سال اول - شماره 4 . صص: 619 تا 632.
17
رضائیان، مجید؛ توکل کوثری، سیدمحمدعلی و عبدالرحیم، نوه ابراهیم (1395). چالشهای دانشگاههای غیر دولتی. فصلنامه انجمن آموزش عالی ایران 8، 1 (1395): 72.
18
عمیدی مظاهری، مریم؛ کرباسی، مجتبی و مصطفوی، فیروزه (1390). چالشهای فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و تربیتی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. مدیریت اطلاعات سلامت دوره 8، 1390 شماره 8
19
فیض، داوود و شریفی، نوید (1388). طراحی الگوی مفهومی ارزیابی دانشگاه اسلامی با بهرهگیری از مدل کارت امتیازی متوازن. دانشگاه اسلامی سال سیزدهم. شماره 2 (پیاپی ). صص: 28-46.
20
قنبری, سیروس و منافی، کاظم (1395). الگوی راهبردی تحقق دانشگاه اسلامی از منظر امام خمینی (ره). پژوهشنامه انقلاب اسلامی (علمی-پژوهشی). سال ششم. شماره 19. صص: 143-169.
21
مطهری نژاد، مجید، همایون، محمد هادی و حاتمی، محمدرضا (1394). درآمدی بر تبارشناسی موانع اسلامی شدن دانشگاهها در ایران با تأکید بر مقام سیاستگذاری و برنامهریزی، فصلنامه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی64 ،سال نوزدهم، شمارة سوم.
22
مطهرینژاد، مجید، همایون، محمد هادی و حاتمی، محمدرضا (1394). درآمدی بر تبارشناسی موانع اسلامی شدن دانشگاهها در ایران با تأکید بر مقام سیاستگذاری و برنامهریزی، فصلنامه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی64 ،سال نوزدهم، شمارة سوم.
23
ملک زاده, سمنبر, نوه ابراهیم, عبدالرحیم, عبداللهی, بیژن, ضماهنی, مجید (1398). طراحی مدل ارتقاء برند آموزشی دانشگاه پیام نور. فصلنامه علمی-پژوهشی، پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی, 6 (شماره 4 (بهار 1398)), 59-74. doi: 10.30473/etl.2019 .5794
24
مهدی، رضا (1392). الگوی فرهنگی نظریه دانشگاه اسلامی بر پایه نظریه مبنایی. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی. دوره 17، شماره 54، صفحه 27-50.
25
موحدی، رضا؛ عسگری، نادیا؛ چیذری، محمد (1390). بررسی عوامل تاثیرگذار بر کیفیت تدریس و عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران. جلد7، شماره 2، صص54-63.
26
یعقوبی، نورمحمد و احمدنیا چنیجانی، اکرم (1392). بررسی رابطه بین رویکرد راهبردی نظام نگهداشت منابع انسانی و تعهد سازمانی کارکنان در سازمانهای عمومی. مدیریت سازمانهای دولتی، سال دوم، شماره 7، صص49-64.
27
Fadeeva, Z & Mochizuki, Y. (2010), Higher Education For Today And Tomorrow: University Appraisal For Diversity, Innovation And Change Towards Sustainable Development, Sustain Sci (2010) 5:249–256 Doi10.1007/S11625-010-0106-0.
28
Holm, T., Vuorisalo, T & Sammalisto, K. (2014), Integrated Management Systems For Enhancing Education For Sustainable Development In Universities: A Memetic Approach, Journal Cleaner Production, Xxx (2014). Pp. 1- 9.
29
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2013). Educational Administration: Theory, Research And Practice. New York: Mcgraw-Hill.
30
Kapitulcinova, D.; A. Atkisson, J. Perdue & M. Will (2018). “Towards Integrated Sustainability In Higher Education - Mapping The Use Of The Accelerator Toolset In All Dimensions Of University Practice”. Journal Of Cleaner Production, 172: 436-438
31
Liua, Q; D. Pattonb & M. Kenney (2018). “Do University Mergers Create Academic Synergy? Evidence From China And The Nordic Countries”. Research Policy, 47: 98-107.
32
Moore, Sm., Dolansky, Ma., Singh, M., Palmieri, P., Alemi, F.(2010)., The Systems Thinking Scale, Unpublished Manuscript.
33
Pincus, K; D. Stout, J. Sorensen, K. Stocks & R. Lawson (2017). “Forces For Change In Higher Education And Implications For The Accounting Academy”. Journal Of Accounting Education, 40: 1-18
34
Senge, P. (1990). The Fifth Discipline, The Art And Practice Of The Learning Organization. New York, Ny: Doubleday/Currency
35
Sterman, J. D. (2003). System Dynamics: Systems Thinking And Modeling For A Complex World. In Esd International Symposium.
36
Teichler, U. (2015). Higher Education Research. International Encyclopedia Of The Social & Behavioral Sciences, 2nd Edition, 10(1), 862-869.
37
Ülgen H. Ve Mirze, S. K. (2004). Işletmelerde Stratejik Yönetim, 1. Basim, Literatür Yayinlari, Istanbul.
38
Weenen, H.V. (2000), ‘Towards A Vision Of A Sustainable University’, International Journal Of Sustainability In Higher Education, Vol. 1, No. 1, Pp. 20-34.
39