هدف کلی پژوهش حاضر ارائۀ مدل پیشبینی عملکرد تحصیلی دانشجویان آموزش از دور از نوع آموزش ترکیبی بر اساس متغیرهای باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی است. روابط بین متغیرهای مطالعه در قالب یک مدل مفهومی پیشنهادی بررسی شده است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور شهر اردبیل در سال تحصیلی 93-92 است. نمونۀ 280 نفری از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز اردبیل با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبی انتخاب شدند. خرده مقیاسهای خودکارآمدی، ارزش تکلیف، جهتگیری هدفی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی از پرسشنامه استراتژیهای خودانگیخته یادگیری پینتریچ و همکاران (1991) و برای سنجش عملکرد تحصیلی معدل کل دانشجویان به عنوان ابزار سنجش مورد استفاده قرار گرفت. یافتههای حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که دادهها با مدل مفهومی خوب برازش یافت و در مدل، خودکارآمدی و راهبردهای خودتنظیمی واسطه اثر جهتگیری هدفی (درونی و بیرونی) و ارزش تکلیف بر عملکرد تحصیلی هستند. در یک نتیجهگیری کلی اثرهای متغیرهای برونزا و درونزا در مدل آموزش ترکیبی میتوان گفت که جهتگیری هدف درونی، خودکارآمدی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بیشترین تأثیر بر عملکرد تحصیلی دارد. لذا مداخله و کمک به بهبود عملکرد دانشجویان در این سیستم آموزشی باید مطابق با این متغیرهای تأثیرگذار انجام گیرد.