احمد, ز.، طاهره ابراهیم, پ. و دکتر حسن, ز (1396). اثربخشی آموزش تفکر خلاق بر بهبود مهارت خلاقیت و حل مسئله دانش‌آموزان هنرستانی. رشد آموزش فنی و حرفه‌ای و کاردانش، 40.
امیر، ن.، غلامحسین حاجی حسین، ن.، عزیزالله تاجیک، ا.، و حسن رضا زین، آ (1391). ویژگی‌های اهداف فعالیت‌های فوق برنامه دانش‌آموزان دبیرستانی با رویکرد پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی. روان‌شناسی تربیتی (روان‌شناسی و علوم تربیتی علامه سابق)، 1391 (24).
جعفری، ا.، سیادت، ع.، و بهادران، ن (2008). بررسی عوامل مؤثر در شادابی مدارس. اندیشه‌های نوین تربیتی، 4 (1)، 31-44.
جعفری، پریوش؛ طالب زاده، فاطمه (1389). ارائه مدلی برای نشاط و شادی در مدارس ابتدایی شهر تهران. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، سال چهارم، شماره 4، زمستان.
حاجی اقالو، عباس؛ آقازاده، محرم و دیگران (1383). راهنمای تهیه فعالیت‌های مکمل و فوق برنامه. تهران انتشارات موسسه فرهنگی منادی تربیت.
حاجی زاده شبانی، اصغر. حاجی زاده، معصومه (1396). بررسی نقش فعالیت‌های فوق برنامه درسی بر عملکرد اجتماعی –تحصیلی- عاطفی دانش‌آموزان از دیدگاه معلمان. همایش علمی پژوهشی استانی راهبرد‌ها و راهکارهای ارتقاءکیفیت در آموزش پرورش شهرستان میناب
حسن پور، منصوره (1392). تاثیر فعالیت‌های فوق برنامه مدارس بر مهارت‌های اجتماعی و خلاقیت دانش‌آموزان دختر مدارس راهنمایی شهر مرودشت. دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی. دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت.
دهقانی، اردشیر؛ حبیبی کاریز نوئی، اعظم؛ روستایی، داوود؛ افتخاریان، افشین و ترکمانی، رمضان (1395). دانستنی‌ها و مهارت‌های تشکیلاتی پیشتازان و فرزانگان جوینده سطح 10. تهران: انتشارات جلوه نگار.
روح‌اللهی، مهدی (1379). بررسی تأثیر آموزش‌های ویژه ارائه شده در دوره متوسطه بر خلاقیت دانش‌آموزان پایه سوم، رساله ارشد دانشگاه تربیت معلم تهران.
سجادی منزه، حمیدرضا؛ پیر خائفی، علیرضا (1396). بررسی اثر بخشی الگوی خلاقیت درمانی بر ارتقای انگیزه وعملکرد تحصیلی دانش‌آموزان، فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. سال چهارم، شماره4 :39-48.
فولادی، اسما؛ کجباف، محمد باقر و قمرانی، امیر (1395). بررسی اثربخشی آموزش سرزندگی تحصیلی بر معنای تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر پایه سوم دوره متوسطه شهر مشهد، فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. سال چهارم، شماره3 :103-93.
کیومرث نیاز، آ (1392). بررسی تاثیر شادابی و نشاط در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه شهرستان ساری. مطالعات برنامه‌ریزی آموزشی، سال دوم (3), 35-57.
گل محمدیان، م.، و فربد، ز (2016). اثربخشی گروه‌‌درمانی شناختی– رفتاری بر کفایت اجتماعی و شادکامی دانش‌آموزان. فصلنامه پژوهش‌های کاربردی در روان‌شناسی تربیتی, 2 (2), 79-68.
گله دار، م. و محتشم، ل (1394). تأثیر روش‌های آموزش خلاقیت بر میزان خلاقیت دانش‌آموزان. دومینهمایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روان‌شناسی آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی ایران.
نادری، ا.، حاجی‌حسین‌نژادن، غ.، تاجیک‌اسمعیلی، ع. ا.، و زین‌آبادی، ح. ر (1391). ویژگی‌های اهداف فعالیت‌های فوق برنامه دانش‌آموزان دبیرستانی با رویکرد پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی. روان‌شناسی تربیتی، 24 (8)، 71-98.
Buss, D. M. (2000). The evolution of happiness. American psychologist, 55 (1), 15
Craft, A. (2003). The limits to creativity in education: Dilemmas for the educator. Br Educ Res J; 51 (2): 113.
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American psychologist, 55 (1), 34.
Diener, E., R. Lucas, et al. (2002). Subjective well – being. Handbook of psitive psychology. C. R. Snyder and S. Lopez . New York: Oxford University Press: (pp. 63-73).
Frisch, M. B. (2005). Quality of life therapy: Applying a life satisfaction approach to positive psychology and cognitive therapy: John Wiley & Sons.
Heausler, N. L. & Thompson, B. (1988). Structure of the Torrance Tests of creative thinking. Educational and Psychological Measurement, 48 (2), 463-468
Morris, W. (2006). Creativity–its place in education. New Zealand. Jpb. com.
Persaud, R. (2007). Why teaching creativity requires more than just producing more ‘creativity’. Thinking skills and creativity, 2 (1), 68-69.
Turnbull, M., Littlejohn, A. & Allan, M. (2010). Creativity and collaborative learning and teaching strategies in the design disciplines. Industry and Higher Education, 24 (2), 127-133.
Wolk S. (2008). Joy in School. The Positive Class room. A. S. C. D. Vo. 66.
)