آذری کهل، م (1394). تأثیر اخلاق و آموزش‌های زیست محیطی در توسعه پایدار با نگاهی به آموزه‌های اسلام و یافته‌های معاصر در غرب. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران.
احمدی، م (1396). تحلیلی بر اثرات سرمایه اجتماعی در اخلاق زیست محیطی روستاییان. مطالعه موردی: دهستان چایپاره بالا، شهرستان زنجان. جغرافیا و برنامه‌ریزی، 21(61): 35-19.
اسلامی، ح (۱۳۹۲). اخلاق زیست محیطی: زمینه‌ها، دیدگاه‌ها و چشم انداز آینده. اخلاق وحیانی، 1(4): 35 – 7.
امامی‌قشلاق، م؛ هاشمی، م؛ محبی، م و رستمی، و (1397). حق بر محیط زیست سالم در پرتو اصول فقهی و اخلاقی. پژوهش‌های اخلاقی، 8(3): 157-143.
بذرافکن، ن (1395). اخلاق زیست محیطی کشاورزان و عوامل مؤثر بر آن (مورد مطالعه دهستان درزسایبان شهرستان لارستان). پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه یاسوج.
بهرام سلطانی، ک (1365). نگاهی اجمالی بر اکولوژی چشم اندازهای طبیعی. رشد آموزش جغرافیا، 6: 16 – 8.
حسنی، ز (1390). بررسی نقش آموزش اخلاق زیست محیطی در استان مازندران جهت ارتقای کیفی تفرجگاه‌ها و کاهش جای پای آلودگی‌ها. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور شهر ری.
دژاردن، ج آ (2006). اخلاق محیط زیست، درآمدی بر فلسفه محیط زیست. ترجمه مهدی کلاهی (1396). تهران: فرهنگ، هنر و ارتباطات.
ذوالفقاری، ح (1391). مبانی محیط زیست. کرمانشاه: دانشگاه رازی.
شبیری، م؛ میبودی، ح و سرادی پور، ع (۱۳۹۳). بررسی عوامل مؤثر بر ایجاد اخلاق زیست محیطی در شهروندان جهان. معرفت، 23(201): 95 – 83.
شبیری، م و رضایی، م (1397). اخلاق زیست محیطی. تهران: دانشگاه پیام نور.
شهبازیان، س (1394). تأثیر اخلاق زیست محیطی بر ارتقای مسئولیت اجتماعی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق.
عابدی سروستانی، ا (1393). اخلاق زیست محیطی مروجان کشاورزی. اخلاق در علوم و فناوری، 9(3): 8-1.
عابدی سروستانی، ا؛ شاه ولی، م و محقق داماد، م (1396). مبانی و رهیافت‌های اخلاق زیست محیطی. تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
عابدی سروستانی، ا؛ شاه ولی، م و محقق داماد، م (1386). ماهیت و دیدگاه‌های اخلاق زیست محیطی با تأکید بر دیدگاه اسلامی. اخلاق در علوم و فناوری، 2(2 و 1): 72–59.
عارفیان، م (1392). بررسی رابطة ویژگی‌های جمعیت شناختی خانواده با اخلاق زیست محیطی دانش‌آموزان دورة متوسطه شهرستان ابهر. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور شهر ری.
علیا، م (1391). فرهنگ توصیفی فلسفه اخلاق. تهران: هرمس.
غیاثی، ع؛ سارانی، و و پاریاب، ج (1395). سرمایه اجتماعی و اخلاق زیست محیطی کشاورزان. اخلاق در علوم و فناوری، 11(4): 11-1.
فتحی واجارگاه، ک و فرمهینی فراهانی، م (1382). دانش زیست محیطی زنان برای توسعه پایدار. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
فراهی، ن (1395). بررسی الگوی مصرف نهاده‌های شیمیایی و رابطة آن با دیدگاه اخلاق محیط زیستی در بین باغداران شهرستان گرگان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گرگان.
قوام، م (1375). حمایت کیفری از محیط زیست. تهران: سازمان حفاظت محیط زیست.
گوتک، ج ا (1997). مکاتب فلسفی و آراء تربیتی. ترجمه محمدجعفر پاک سرشت (1398). تهران: سمت.
لاریجانی، م و فخرایی، حسین (1398). اخلاق محیط زیست. تهران: تالاب.
لطف آبادی، ح؛ نوروزی، و؛ حجت زاده، ف؛ حسینی، ن؛ هداوندخانی، ف؛ تبریزی، س؛ سالاری، ه؛ قلخانی، ز؛ عبدالمحمدی، ک و جهانبخش اصلی، ن (1390). نظریه پردازی و آزمون‌سازی برای سنجش رشد اخلاقی کودکان، نوجوانان و جوانان. طرح پژوهشی مشترک مؤسسة پژوهشی برنامه ریزی درسی و نوآوری های آموزشی وزارت آموزش و پرورش و دانشگاه شهید بهشتی.
محمودی، س (1398). بررسی جایگاه اخلاق زیست محیطی در کتاب‌های درسی دوره متوسطه اول. اخلاق، 36(58): 151-173.
مهراب زاده، م (۱۳۹۵). بررسی رابطة بین تبلیغات زیست‌محیطی و رسانه ملی و رفتارهای زیست محیطی مخاطبان جوان شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق.
هومن، ح (1397). مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد لیزرل. تهران: سمت.
Cuff, D. & Goudie, A. (2009). The oxford companion to global change. U.S: Oxford University Press.
Hatcher, T. (2004). Environmental ethics as an alternative forevaluation theory in for – Profit business contexts. Evaluation and Program Planning, 27(3): 357-363.
Keller, D. R. (2010). Environmental ethics: the big questions. Chichester: Wiiley Press. P. 2-3.
Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 4(28): 563 - 575.
McGowan, R. J. & Buttrick, H. G. (2017). Teaching environmental ethics: moral considerations and legislative action.International Journal of the Academic Business World, 13(1): 49-54.
Miller, A. (2003). Environmental problem solving: Psychosocial borriers to adaptive change. Springer Publisher: 200-250.
Mulu, F. & Eshetu, Y. (2018). The need to incorporate environmental ethics to solve environmental problems. Beyond Science and Technology, 7(1): 66-75.
Nunnally, J. C. (1975). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
Pojman L. P. & Fieser, J. (2009). Discovering right and wrong. Belmont, CA: Wadsworth/ Cengage Learning.
Sesin, V. (2003). Environmental ethics and human interests: problems of mutual relations. Presented in: 5th International Conference on Ethics and Environmental Policies, Business Styles and Sustainable Development. National Ecology Center of Ukraine, Kyiv; April 2-6.
Tayler, P. W. (1986). Respect for nature: a theory of environmental ethics. Princeton: Princeton university Press.
Vestena, C. L. B. & Piske, F. H. R. (2017). Knowledge and morality of school-age children and adolescents regarding environmental issues and moral dilemmas. Creative Education, 8(2): 177-188.
)