اناری نژاد، عباس؛ محمدی، مهدی (1393). ارائه شاخص‌‌های عملی ارزشیابی آموزش الکترونیکی در آموزش عالی ایران.
مجله دانشگاهی یادگیری الکترونیکی، دوره 5، شماره 1. تهران، 25-11.
آراسته، حمید رضا و همکاران (1398). ارائه الگوی دانشگاه دیجیتالی. فصلنامه علمی پژوهشی آموزش عالی ایران، 11(4)، 1-36.
براری، نوری و همکاران (1398). ارزشیابی از اهداف سطوح عالی یادگیری در محیط‌‌های یادگیری الکترونیکی (استانداردها و شاخص‌ها). نشریه علمی آموزش و ارزشیابی. (12)45، 132-111.
دلیلی صالح، ملیحه، حسن نژاد، فهیمه و تبرائی، یاسر (1397). «بررسی آمادگی یادگیری الکترونیکی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1393-94». مجله دانشگاه علوم پژشکی سبزوار. دوره 25، شماره 3، 440-429.
زمانی، اصغر (1396). شناسایی، تحلیل و اولویت بندی عوامل موثر برکیفیت آموزش در آموزش عالی. فصلنامة نوآوری و ارزش‌آفرینی. (6)11، 35-23.
شاهمحمدی، انور و همکاران (1398). طراحی و اعتبار یابی مدل ارزیابی در نظام آموزش از دور (مورد: دانشگاه پیام نور). مجله آموزش عالی ایران، 11(1)، 125-99.
صادقی تبار، پروین و شریعتمداری، مهدی (1399). طراحی و اعتباریابی الگوی آموزش مداوم جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی. فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. 9(1)، 97-79.
صالحی عمران، ابراهیم و سالاری، ضیاءالدین (1391). یادگیری ترکیبی؛ رویکردی نوین در توسعه آموزش و فرایند یادهی- یادگیری. دوماهنامه علمی – پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. 5(1)، 75-69.
صالحی، پژمان؛ فیض اللهی، سیف االه و خوشگفتار مقدم، علی اکبر (1398). تبیین عوامل کلیدی توفیق تضمین کیفیت یادگیری الکترونیکی (مطالعه موردی: دانشگاه آزاد اسلامی). فصلنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. 9 (4)، 83-93.
عباسی، کسانی، حامد، شمس مورکانی، غلامرضا (1397). «ستنزپژوهی عوامل کلیدی موفقیت یادگیری الکترونیکی: ارائه یک الگو». مجله علمی پژوهشی فناوری آموزشی. جلد 13، شماره 2، 146- 133.
عطایی، مصطفی؛ صفاریان همدانی، سعید، ضمامنی، فرشیده (1398). ارائه مدل تدریس موثر در برنامه‌‌های آموزش مداوم پزشکی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 29(176)، 207-202.
کاظمی قره چه، مهوش و امین خدقی، مقصود (1393). ارزشیابی کیفیت محتوای الکترونیکی از منظر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد. فصلنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. 4(4)، 93-75.
ملک زاده، سمنبر و همکاران(1398). طراحی مدل ارتقاء برند آموزشی دانشگاه پیام نور. فصلنامه علمی – پژوهشی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. 6(4)، 74-61.
میرغفوری، سید حبیب الله و همکاران. (1395). شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر بهبود کیفیت خدمات آموزشی با استفاده از رویکرد تلفیقی ویکور فازی و مدل‌سازی ساختاری تفسیری (ISM). نشریه علمی-پژوهشی آموزش و ارزشیابی. 9 (34)، 13-33.
ناظری، نجمه، دری، سارا و آتشی، علیرضا (1396). «بررسی عوامل موثر بر یادگیری الکترونیکی در رشته‌‌های علوم پزشکی». مجله انفورماتیک سلامت و زیست پزشکی مرکز تحقیقات انفورماتیک پزشکی، 4(2)، 107-98.
نجفی، حسن؛ سبحانی نژاد، مهدی؛ جفری هرندی، رضا (1394). ارزیابی کیفیت برنامه‌‌های آموزشی دانشگاه پیام نور قم بر اساس الگوی (NADE- TDEC). فصلنامه مطالعات اندازه‌گیری و ارزشیابی آموزشی، سال پنجم شماره 10، 107- 89.
نورانی، خدیجه و همکاران (1396). «ویژگی‌‌های فرهنگی یادگیرنده ایرانی در نظام الکترونیکی». فصلنامه علمی – پژوهشی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، سال پنجم، شماره اول (پیاپی 17)، 98- 85.
Ambar. K. & Oetoyo. F. (2018). «Successful Students in an Open and Distance Learning System». Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE. 19 (2): 189-200.
Azizi, N. (2015). People Skill Employment Towards Sustainable Employment: An Integrated and Community-oriented TVET Framework for Rural Areas in Iran. In M. Gessler and L. Freund (eds.) Crossing Boundaries in Vocational Education and Training: Innovative Concepts for the 21th Century. Bremen: University of Bremen, ITB. ISBN: 1861-6828
Bratkevich, V. (2020). E-Learning Education Systems Efficiency Rating Model. Science Rise. 1 (66): 56–65.
Casanova, D., and Moreira, A. (2017). A Model for Discussing the Quality of Technology-Enhanced Learning in Blended Learning Programmes. International Journal of Mobile and Blended Learning. 9 (4):1-20.
Climent, A., and Cabrillana, A. (2012). The role of educational quality and quantity in the process of economic development. Journal of Economics of Education Review. 31: 391-409.
Dorobat, Iuliana. (2014). Models for Measuring E-Learning Success in Universities: A Literature Review. Informatica Economică. 18 (3): 77-89.
Fazelina, s. H, Nick, Y,. (2016). Service Quality in Distance Education using the Gronroos Model. The Social Scinces. 11(6): 7199-7205.
Mitra Debnath, R., & Shankar, R. (2012). Improving service quality in technical education: use of interpretive structural modeling. Quality Assurance in Education. 20(4), 387-407.
Naveed, Q. N., Muhammad, A., Sanober, S., Qureshi, M. R. N., & Shah, A. (2017). A mixed method study for investigating critical success factors (CSFs) of e-learning in Saudi Arabian universities. 8(5): 171–178.
PWC. (2018). The 2018 Digital University: Staying Relevant in the Digital Age. www.pwc.co.uk/2018university.
Shahmohammadi, A., Taghipour, A., Azizi, N., and Ebrahimzadeh, I. (2018). A Critical Reflection of the Appraisal Indicators of Distance Education Systems: A Meta-Synthesis. Interdisciplinary Journal of Virtual Learning in Medical Sciences. 9 (2): 1-9.
Singh, B. & Mishra, P. (2016). Quality Assurance in Distance Education. Journal of Applied Research in Open and Distance Education. Vol. 24, No. 1: 85-92.
Wang, Y., Han, X., & Yang, J. (2015). Revisiting the blended learning literature: Using a complex adaptive systems framework. Journal of Educational Technology & Society. 18(2), 380-393.
Yengin, D. (2011). E-learning success model for instructors’ satisfactions in perspective of interaction and usability outcomes. Procedia Computer Science, 3, 1396-1403.
)