با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی تربیتی ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران

2 استادیار گروه علوم تربیتی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران

3 استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران

چکیده

آموزش عالی مؤلفه‌ای کلیدی در نظام آموزشی و توسعه نیروی انسانی در هر کشوری محسوب می‌شود. عملکرد نظام آموزشی ابزاری برای پاسخگویی به مشکلات و نیازهای جامعه است. نیازهای آموزشی ویژه در رده‌های مختلف سنی متفاوت است، که منطق ویژه فرایند آموزشی در آموزش عالی را تعیین می‌کند. ازآنجاکه نظام آموزش عالی وظیفه مهم تربیت نیروی انسانی متخصص را بر عهده دارد، لازم است در طراحی، اجرا و ارزشیابی فعالیت‌های آن از شیوه‌های مطلوب، دقیق و نظام‌مند استفاده شود. این پژوهش به دنبال طراحی الگوی تلفیقی مؤلفه‌های برنامه درسی و تربیت زیباشناختی در آموزش عالی می‌باشد. هدف اصلی دست‌یابی به مؤلفه‌هایی از زیباشناختی است که می‌توان در کنار سایر مؤلفه‌های برنامه درسی برخاسته از حوزه علوم انسانی در برنامه درسی دانشگاه بکار گرفت. بدین منظور با روش کیفی و اکتشافی این مؤلفه‌ها از منابع ادبیات مطالعات برنامه درسی، دیدگاه صاحب‌نظران این رشته و همچنین دیدگاه صاحب‌نظران رشته هنر و زیباشناختی استخراج گردید و پس از اجماع نظر و امکان به‌کارگیری آنها توسط دانشگاه‌های دولتی سطح استان خوزستان آن مؤلفه‌ها در طراحی الگوی پیشنهادی به کار گرفته شدند و در ادامه الگوی پیشنهادی طراحی گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد که هنر و زیباشناختی به‌عنوان یک چشم‌انداز و پارادایم در برنامه درسی، حاوی مؤلفه‌ها، الهامات و مؤلفه‌های زیادی است. این مؤلفه‌ها می‌توانند با محوریت مؤلفه‌های مهم برنامه درسی مانند هدف، محتوا، روش و ارزشیابی در طراحی، تدوین و اجرای برنامه‌های درسی به کار گرفته شوند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Designing a Unified Model of Curriculum Components and Aesthetic Education in Higher Education

نویسندگان [English]

  • mohamad ardashiri 1
  • Alireza Faghihi 2
  • mojgan mohammadi naeeni 3

1 Doctoral student, Department of Educational Sciences, Curriculum Planning, Arak Branch, Islamic Azad University, Arak, Iran

2 Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Arak Branch, Islamic Azad University, Arak, Iran

3 Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Arak Branch, Islamic Azad University, Arak, Iran

چکیده [English]

Higher education is considered a key component in the education system and human resource development in any country. The functioning of the educational system is a tool to respond to the problems and needs of the society. Special educational needs are different in different age groups, which determines the special logic of the educational process in higher education. Since the higher education system is responsible for the important task of training specialized human resources, it is necessary to use appropriate, precise and systematic methods in the design, implementation and evaluation of its activities.This research seeks to design a unified model of curriculum components and aesthetic education in higher education. The main goal is to achieve components of aesthetics that can be used in the university curriculum along with other curriculum components from the field of humanities. For this purpose, with the qualitative and exploratory method, these components were extracted from the literature sources of curriculum studies, the opinion of experts in this field as well as the opinion of experts in the field of art and aesthetics, and after the consensus of opinion and the possibility of using them by the public universities of Khuzestan province, those components were used in the design of the model. suggestions were used and then the suggested model was designed.The findings of the research showed that art and aesthetics as a perspective and paradigm in the curriculum contains many components, inspirations and components. These components can be used in the design, development and implementation of curricula, focusing on the important components of the curriculum such as goal, content, method and evaluation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Curriculum Design
  • Higher Education
  • Aesthetics
  • Aesthetic Education
  • Integrated Model
جعفری، نجمی، شاطریان محمدی، فاطمه و فرقدانی، آزاده (1393). تأثیر سبک‌های پردازش اطلاعات منطقی- تجربه‌ای بر ذهن‌آگاهی و سازگاری تحصیلی دانشجویان. فصلنامه مشاوره و روان درمانی، 3(11)، 102-82.
حیدریان، آرزو، زهراکار، کیانوش و محسنزاده، فرشاد (1395). اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر میزان تابآوری و کاهش نشخوار فکری بیماران زن مبتلا به سرطان پستان: کارآزمایی تصادفی شده. فصلنامه بیماری‌های پستان ایران، 9 (2)، 52-45.
دامغانی‌میرمحله، معصومه و محمدی‌زیارتی، عادله (1396). اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی بر شادکامی در زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر گرگان. سومین کنفرانس سراسری دانش و فناوری علوم تربیتی مطالعات اجتماعی و روان‌شناسی ایران.
دهقانی‌زاده، محمد حسین و حسین‌چاری، مسعود (1391). بررسی میانجی‌گری خودکارآمدی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و ساختار کلاس با سرزندگی تحصیلی. دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه شیراز.
شریعت‌پناه، شکوفه و مشهدی، علی (1393). نقش نظریه‌های ضمنی هوش در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان مقطع متوسطه. فصلنامه علمی پژوهشی در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 6 (2)، 90-81.
فرامرزی، حمید، حاجی‌یخچالی، علی‌رضا و شهنی‌ییلاق، منیجه (1395). رابطۀ بین سرزندگی تحصیلی، هدف‌های پیشرفت و جهت‌گیری‌های انگیزشی با خودکارآمدی خلاق دانشجویان دانشگاه جندی‌شاپور اهواز. فصلنامۀ مرکز مطالعات و توسعه‌ی آموزش علوم پزشکی، 7(2)، 221-214.
فرهادی، مهران، محققی، حسین، عبدالهی مقدم، مریم و حسنوند، فضل‌اله (1395). طراحی مدلی برای تبیین شادکامی بر اساس سبک‌های مقابله با استرس وتاب‌آوری روان‌شناختی در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان همدان. فصلنامه روان‌شناسی تربیتی، 12 (41)، 184-164.
فولادی، اسما، کجباف، محمدباقر و قمرانی، امیر (1395). اثربخشی آموزش سرزندگی تحصیلی بر معنای تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر پایه سوم دوره اول متوسطه شهر مشهد. فصلنامه علمی پژوهشی در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 4 (15)، 103-93.
گنجی، کامران، فرقدانی، آزاده و محتشمی، سیده نسیبه (2013). بررسی اثرات اصلی و تعاملی سبک‌های دفاعی و ذهن آگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان و نوع مکانیزم دفاعی مرتبط با پیشرفت تحصیلی. اندیشه‌های نوین تربیتی، 9(3)، 115-95.
نمکی‌بیدگلی، زینب و صدیقی‌ارفعی، فریبرز (1396). بررسی رابطۀ ذهن‌آگاهی و تاب‌آوری با اهمال‌کاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه کاشان. فصلنامه پژوهش‌های نوین روان‌شناختی، 12 (45)، 301-281.
نیک‌نفس، افسانه (1393). پیش‌بینی استرس تحصیلی بر اساس مولفه‌های ذهن‌آگاهی با واسطه‌گری خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه شیراز.
هاشمی، سیداسماعیل و ماهور، حسین (1395). اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی بر شادکامی دانش‌آموزان. پژوهش‌های روان‌شناسی بالینی و مشاوره، 6 (2)، 120-111.
 
Argilés, J. M., & Slof, E. J. (2001). New opportunities for farm accounting. European Accounting Review, 10(2), 361-383.
Baer, R. A. (2003). Mindfulness training as a clinical intervention: A conceptual and empirical review. Clinical psychology: Science and practice, 10(2), 125-143.
Baer, R. A., Smith, G. T., Hopkins, J., Krietemeyer, J., & Toney, L. (2006). Using self-report assessment methods to explore facets of mindfulness. Assessment, 13(1), 27-45.
Bajaj, B., & Pande, N. (2017). Mediating role of Self-esteem in the relationship of mindfulness to resilience and stress. International Journal of Emergency Mental Health and Human Resilience, 19(4), 1-6.
Bishop, S. R., Lau, M., Shapiro, S., Carlson, L., Anderson, N. D., Carmody, J., Segal, Z. V., Abbey, S., Speca, M., Velting, D., & Devins, G. (2004). Mindfulness: A proposed operational definition. Clinical Psychology: Science and Practice, 11(3), 230–241.
Brown, K. W., Ryan, R. M., & Creswell, J. D. (2007). Mindfulness: Theoretical foundations and evidence for its salutary effects. Psychological inquiry, 18(4), 211-237.
Campos, D., Cebolla, A., Quero, S., Bretón-López, J., Botella, C., Soler, J., & Baños, R. M. (2016). Meditation and happiness: Mindfulness and self-compassion may mediate the meditation–happiness relationship. Personality and Individual Differences, 93, 80-85.
Collie, R. J., Martin, A. J., Malmberg, L. E., Hall, J., & Ginns, P. (2015). Academic buoyancy, student's achievement, and the linking role of control: A cross‐lagged analysis of high school students. British Journal of Educational Psychology, 85(1), 113-130.
Coo, C., & Salanova, M. (2017). Mindfulness can make you happy-and-Productive: a mindfulness controlled trial and its effects on happiness, work engagement and performance. Journal of Happiness Studies, 1(2), 1-21.
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55(1), 34–43.
Diener, E. Suh, E. & Oishi, S. (1997). "Recent findings on subjective well-being", Indian Journal of Clinical Psychology, 24, 25-41.
Ellison, C. G. (1991). Religious involvement and subjective well-being. Journal of Health and Social Behavior, 32(1), 80–99
Franco, C. Manas, I. Cangas, A. J., & Gallego, J., (2010). The applications of mindfulness with students of secondary school: results on the academic performance, self-concept and anxiety. Knowledge Management, Information Systems, E-Learning, and Sustainability Research, 83–97.
Hayes, S. C., Strosahl, K., & Wilson, K. G. (2003). Acceptance and Commitment Therapy. (2 ed). New York: Guilford Press.
Hayward, L. (2017). Mindfulness for Student Mental Health in Schools. 1-39.
Hollis-Walker, L., & Colosimo, K. (2011). Mindfulness, self-compassion, and happiness in non-meditators: A theoretical and empirical examination. Personality and Individual differences, 50(2), 222-227.
Keye, M. D., & Pidgeon, A. M. (2013). Investigation of the relationship between resilience, mindfulness, and academic self-efficacy. Open Journal of Social Sciences, 1(06), 1.
Ksendzov, E. (2016). Associative Relationship among Mindfulness, Academic Grades, and Affective Outcomes in Adolescence (Doctoral dissertation, Walden University).
Leland, M. (2015). Mindfulness and student success. Journal of Adult Education, 44(1), 19.
Martin, A. J. (2013). Academic buoyancy and academic resilience: exploring Everyday and classic resilience in the face of academic adversity. School psychology international, 34, 488-500.
Martin, A. J., & Marsh, H. W. (2008). Academic buoyancy: Towards an understanding of students' everyday academic resilience. Journal of school psychology, 46(1), 53-83.
Martin, A. J., & Marsh, H. W. (2009). Academic resilience and academic buoyancy: Multidimensional and hierarchical conceptual framing of causes, correlates and cognate constructs Oxford Review of Education, 35, 353–370.
Martin, A. J., (2014). Academic buoyancy and academic outcomes: towards a further understanding of students with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD), students without ADHD, and academic buoyancy itself. Educational Psychology, 84(1), 86–107.
Martin, A. J., Colmar, S. H., Davey, L. A., & Marsh, H. W. (2010). Longitudinal modelling of academic buoyancy and motivation: Do the 5Cs hold up over time? British Journal of Educational Psychology, 80(3), 473-496.
Maynard, B. R., Solis, M. R., & Miller, V. (2015). Mindfulness-based interventions for improving academic achievement, behavior and socio-emotional functioning of primary and secondary students: a systematic review. The Campbell Collaboration.
Miller, S., Connolly, P., & Maguire, L. K. (2013). Wellbeing, academic buoyancy and educational achievement in primary school students. International Journal of Educational Research. Educational Research, 6(2), 239-248.
Putwain, D. W. & Daly, A. L. (2013). Do clusters of test anxiety and academic buoyancy differentially predict academic performance? Learning and Individual Differences, 157-162.
Putwain, D. W., Connors, L., Symes, W., & Douglas-Osborn, E. (2012). Is academic buoyancy anything more than adaptive coping? Anxiety, Stress & Coping, 25(3), 349-358.
Putwain, D. W., Connors, L., Symes, W., & Douglas-Osborn, E. (2012). Is academic buoyancy anything more than adaptive coping? Anxiety, Stress &Coping, 25(3), 349-358.
Rybak, C. (2013). Nurturing positive mental health: Mindfulness for wellbeing in counseling. International Journal for the Advancement of Counselling, 35(2), 110-119.
Segal, Z. V., Williams, J. M. G., & Teasdale, J. D. (2002). Mindfulness-based cognitive therapy for depression: A new approach to preventing relapse. New York, NY: Guilford Press.
Seligman, M. E. (2002). Positive psychology, positive prevention, and positive therapy. Handbook of positive psychology, 2(2002), 3-12.
Shapiro, S. L., Carlson, L. E., Astin, J. A., & Freedman, B. (2006). Mechanisms of mindfulness. Journal of clinical psychology, 62(3), 373-386.
Singh, N. N., Lancioni, G. E., Winton, A. S., Wahler, R. G., Singh, J., & Sage, M. (2004). Mindful caregiving increases happiness among individuals with profound multiple disabilities. Research in developmental disabilities, 25(2), 207-218.
Suldo, S. M., Friedrich, A. A., White, T., Farmer, J., Minch, D., & Michalowski, J. (2009). Teacher support and adolescents' subjective well-being: A mixed-methods investigation. School psychology review, 38(1), 67-85.
Tart, C. T. (1994). Living the mindful life. Boston, MA: Shambhala.
Teeter, S. R. (2016). The effect of meditation on mindfulness and happiness. Western Carolina University.
Teodorczuk, K. (2013). Mindfulness and academic achievement in South African university students (Doctoral dissertation, University of Johannesburg).
Zelazo, P. D., & Lyons, K. E. (2012). The potential benefits of mindfulness training in early childhood: A developmental social cognitive neuroscience perspective. Child development perspectives, 6(2), 154-160.