فریبا فرازی؛ علی عسگری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علّی تحصیلگریزی در ارتباط با معنای تحصیل و خودکارآمدی تحصیلی: نقش واسطهای امید به تحصیل انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعة آماری همة دانشآموزان دبیرستانی و هنرستانی دورة متوسطة دوم شهر خوسف در سال تحصیلی 99-1398 (برابر با 674 نفر) بودند. 255 دانشآموز به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علّی تحصیلگریزی در ارتباط با معنای تحصیل و خودکارآمدی تحصیلی: نقش واسطهای امید به تحصیل انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعة آماری همة دانشآموزان دبیرستانی و هنرستانی دورة متوسطة دوم شهر خوسف در سال تحصیلی 99-1398 (برابر با 674 نفر) بودند. 255 دانشآموز به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. از مقیاسهای معنای تحصیل، خودکارآمدی تحصیلی، امید به تحصیل و تحصیلگریزی برای سنجش متغیرهای پژوهش استفاده شد. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و آزمون سوبل با استفاده از نرمافزارهای SPSS و AMOS انجام شده است. یافتهها نشان داد که الگوی نهایی از برازش خوبی برخوردار است. نتایج نشان داد معنای تحصیل و خودکارآمدی تحصیلی از طریق امید به تحصیل، باعث کاهش تحصیلگریزی در دانشآموزان میشود. از این رو، معنای تحصیل، خودکارآمدی تحصیلی و امید به تحصیل نقش مهمی در پیشبینی تحصیلگریزی دارند. همچنین، امید به تحصیل نقش واسطهای در ارتباط بین معنای تحصیل و خودکارآمدی تحصیلی با تحصیلگریزی دارد.