فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی تربیتی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

تأثیر روش تدریس پازل بر میزان یادگیری دانش‌آموزان

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استاد روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه پیام‌نور

2 مربی گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام‌نور

چکیده

سالهاست که ارایه دروس به شیوه متداول ادامه دارد و هر دو گروه معلم و دانش‌آموزان از کم بازدهی و کسل‌کنندگی کلاس‌ها ناراضی‌اند. روش‌های آموزش فعال، از جمله روش پازل، می‌توانند نقش مؤثری در ارتقاء کیفیت یادگیری فراگیران داشته باشند. بر این اساس این مطالعه با هدف تأثیر روش تدریس پازل بر میزان یادگیری دانش‌آموزان پسر پایه ششم ابتدایی انجام شد. روش این مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایه ششم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی93-92 بود. نمونه‌گیری به صورت تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انجام گرفت و دو کلاس به عنوان نمونه تحقیق به تعداد 50 نفر انتخاب و دروس علوم تجربی، مطالعات اجتماعی، هدیه‌های آسمانی و بنویسیم با روش پازل به گروه آزمایش آموزش داده شد. برای تحلیل داده‌های آماری جهت تعیین تفاوت و محاسبه و مقایسه نمره‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون در دو گروه آزمایش و گواه از آزمون مانکوا استفاده شد. نتایج نشان داد که اثربخشی آموزش روش تدریس پازل بر میزان یادگیری دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی معنادار است. به عبارت دیگر روش تدریس پازل بر میزان یادگیری دانش‌آموزان تأثیر گذاشته است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Teaching Methods of Puzzle on Students Learning

نویسندگان [English]

  • hosein zare 1
  • sozan arezi 2

چکیده [English]

For years, the conventional approach continues to provide the theoretical courses and both teacher and student performance and woozy effect are unsatisfied. Participa-tory training methods, such as jigsaw technique can be effective in learning quality improvement. Based on this study, the effect of teaching method of puzzle on learning of boys elementary students in sixth grade was done. Quasi - experimental method with pre-test and post - test control group, respectively. The population consisted of all students in the sixth grade boy was 93-92 in Kermanshah. Multi - stage cluster random sampling was conducted and two ckass as research sample of 50 subjects and courses in science, social studies, and writing with heavenly gifts jigsaw technique was taught to the group. Statistical analysis to determine differences between pre - test and post - test scores and calculated the experimental and control groups Mankva test was used. Covariance analysis showed that the effectiveness of teaching methods puzzles on learning elementary sixth grade students is significant. In other words, puzzles, teaching methods has had an effect on student learning.

کلیدواژه‌ها [English]

  • teaching methods puzzle
  • Learning
  • students
مراجع
پیشگاهی، علیرضا؛ دره شیری، شهلا؛ اولیا، محمدباقر. (1388). اثر روش یادگیری فعال بر میزان رضایت و ماندگاری اطلاعات دانشجویان دوره فیزیوپاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی یزد. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 9(3).
ترابی‌زاده، کاملیا؛ فتحی‌آذر، اسکندر؛ رحمانی، آزاد. (1387-1386). مقایسه تأثیر پازل و سخنرانی برنامه‌ریزی‌شده بر ادراک دانشجویان پرستاری از فضای روانی اجتماعی کلاس‌های درس. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 9(4).
حیدری، طوبی؛ کریمان، نورالسادات؛ حیدری، زهرا؛ امیری فراهانی، لیلا. (1388). مقایسه تأثیر تدریس به روش سخنرانی با بازخورد و سخنرانی به روش سنتی بر میزان یادگیری و کیفیت تدریس. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک، سال 12، شماره 4، ویژه نامه1.
جویس، بروس؛ ویل، مارشال؛ کالهون، امیلی. (2004). الگوهای تدریس، ترجمه بهرنگی، محمدرضا. (1391). تهران: نشر کمال تربیت، چاپ هشتم.
زارع، حسین؛ فروزنده، لطف‌الله. (1387). خلاقیت، حل مسئله و تفکر راهبردی. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور. چاپ اول.
زارع، حسین. (1389). روان‌شناسی یادگیری. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور. چاپ هشتم.
زندی، بهمن؛ سرمدی، محمدرضا؛ زارع، حسین. (1387) مهارت‌های تحصیلی در نظام آموزش از راه دور. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور. چاپ اول.
فتاحی بافقی، علی؛ کریمی، حسین؛ ائوری، محمد حسین؛ برزگر، کاظم. (1385-1384). مقایسه تأثیر روش‌های آموزش سخنرانی و بحث گروهی بر میزان یادگیری دانشجویان کارشناسی علوم آزمایشگاهی گام‌های توسعه در آموزش پزشکی، مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دوره چهارم، شماره اول.
قهار،‌ هادی؛ بوسلیکی، حسن؛ عالم‌زاده نوری، محمد. (1388). کارگروهی: ضرورت‌ها و مزیت‌ها. هفته‌نامه پگاه حوزه، شماره 274.
قریب، میترا؛ عارفائیان، حسین؛ خلخالی، حمیدرضا. (1382). مقایسه تأثیر دو روش آموزش سنتی و همیاری بر میزان یادگیری دانشجویان. دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال 62، شماره 12.
قزلقاش، علی؛ آتش زاده شوریده، فروزان؛ علوی مجد، حمید؛ یغمایی، فریده. ( 1387). مقایسه میزان یادگیری خواندن صحیح الکتروکاردیوگرام با استفاده از روش سخنرانی و حل مساله و یادگیری به روش خودآموز با رایانه در دانشجویان پرستاری. پژوهش پرستاری، دوره 3، شماره‌های 11 – 10.
لیاقت‌دار، محمدجواد؛ عابدی، محمدرضا؛ جعفری، سیدابراهیم؛ بهرامی، فاطمه. (1381). مقایسه میزان تأثیر روش تدریس بحث گروهی با روش تدریس سخنرانی بر پیشرفت تحصیلی و مهارت‌های ارتباطی دانشجویان.
مصلی‌نژاد، لیلا؛ سبحانیان، سعید. (1386). بررسی تفکر انتقادی در دانشجویان آموزش مجازی و سنتی رشته کامپیوتر. گام‌های توسعه در آموزش پزشکی، مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دوره پنجم، شماره دوم.
مومنی، ابراهیم؛ ملک‌زاده جان، محمد. (1379). بررسی مقایسه‌ای تأثیر آموزش به روش سخنرانی و پمفلت بر دانش تغذیه‌ای رابطین بهداشتی شهر یاسوج. مجله دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، سال پنجم، شماره 19و20.
مهرام، منوچهر؛ مهرام، بهروز؛ موسوی‌نسب، سید نورالدین. (1386). مقایسه تأثیر تدریس به شیوه بحث گروهی دانشجومحور با شیوه سخنرانی بر یادگیری دانشجویان پزشکی، گام‌های توسعه در آموزش پزشکی مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دوره پنجم، شماره دوم.
نعیمی حسینی، فخرالزمان؛ زارع، حسین؛ هرمزی، محمود؛ شقاقی، فرهاد؛ کاوه، محمدحسین. (1390). طراحی و اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر یادگیری موقعیتی و تعیین اثر مداخله‌ای آن بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانشجویان. مجله مطالعات آموزش و یادگیری. دوره سوم. شماره اول. پیاپی2/60.
 
Alkhateb, H. M & Jemaah,M. (2002). Cooperative learning and Algebra Performance of Eight Grade Students in united Arab Emirates. Journal of Contemporary Educational Psychology, v.6 , pp. 245-257.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: Freeman.
Chickening. Arthur. W. and Gam son. (1987). Seven principles for Good practice. AAHE Bulletin 39:3-7ED 282491. 6ppMf-0-1.
Debessay A, Lerner A. (2004). Creating a deeper learning environment using group based active interactive collaborative learning. Available from: URL: http// www. udel. edu/pbl/PBL 2004/ files/ debessaypaper.
Fischer, S. & Shachar, H. (2004). Cooperative learning and the achieve-ment of motivation and Perception of Student in the grade Chemistry Classes .
Johnson, & Johnson, R. (1989). ooperative and Cmpetition: Teory and Rsearch Dina, N: Nteraction Book Company Kim, E.L. & Keng. L. (1996). Effect of Cooperative Learning Structure on Self Esteem and Classroom Climate in SocialStudies
Palmer W. (2003). Simple, surprising, useful? Three questions for judging tea-ching methods. Pedagogy; 3(2): 285-87.
Sharan, S. (1980). Cooperative Learning in Small Groups: Research Methods and Effect on Achievement, Attitudes and Ethnic Relations. Review of Educational Research, V. 50, pp. 241-271.
Silber man. Mel. (1996). Active learning. |o|, strategies to Teach Any subject. Massachusetts: Simon. And Schuster.
Slavin, R.E. (1995). Research on Cooperative Learning and Achievement: What We Now, What We Need to Now.
Winston, V. (2002). Effect of Cooperative learning on Achievement and Attitude Among student color. Journal of Educational Research, V.95, PP.220-229.
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
دوره 2، شماره 6 - شماره پیاپی 6
آبان 1393
صفحه 7-16
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار