جایگاه عدالت آموزشی در تحول نظام تعلیم و تربیت مبتنی بر سازنده‌گرایی

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استاد، فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه پیام نور

2 استادیار، برنامه ریزی آموزشی از راه دور، دانشگاه پیام نور

چکیده

عدالت آموزشی همواره کانون توجه متخصصان تعلیم و تربیت بوده است. رشد نظریات فلسفی و آموزشی جدید نیز، به امکان تحقق بیشتر عدالت آموزشی کمک کرده است، بر این اساس؛ هدف از این مقاله بررسی جایگاه عدالت آموزشی در تحول نظام تعلیم و تربیت مبتنی بر سازنده‌گرایی است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی، عدالت آموزشی را در دو پارادایم پوزیتیویستی دنیای مدرن و پارادایم سازنده‌گرایی دنیای پست‌مدرن امروز مورد بررسی قرار می‌دهد. نتایج پژوهش نشان داد که اگرچه عدالت آموزشی در جامعه مدرن با بهره‌گیری از پارادایم پوزیتیویسم از طریق قوانین عام و تعمیم‌پذیر و دسترسی همگانی به آموزش تا حدودی تحقق یافت، اما ناکارآمد بودن آن، سبب شد تا در جامعة پست مدرن، با بهره‌گیری از پارادایم سازنده‌گرایی و با استفاده از موضع‌گیری‌های نظریه نقادی و با توجه خاص به اصالت انسان و تفاوت‌های فردی او به عنوان یک پارادایم نو ظهور در تعلیم و تربیت، فشارهای اجتماعی و بی‌عدالتی‌های ناشی از عدم توجه به تفاوت‌های فردی، به مقدار زیادی کاهش یابد؛ بنابراین به نظر می‌رسد تحول نظام تعلیم و تربیت مبتنی بر سازنده‌گرایی در عصر حاضر عدالت آموزشی را بیش از پیش تحقق بخشیده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Position of Educational Justice in Evolution of Teaching and Training System based on Constructivism

نویسندگان [English]

  • MohammadReza Sarmadi 1
  • Marjan Masomifard 2
1
2
چکیده [English]

Educational justice has constantly been the focus of teaching and training experts. Growth of new philosophical and educational theories has provided the possibility of its realization. Thus; the aim of this article is to investigate the position of educational justice in evolution of teaching and training system based on constructivism. In this study, the researcher has used descriptive-analytical method to investigate educational justice in positivism paradigm of modern world and constructivism paradigm of post-modern world. Results of this study showed that although educational justice in modern society has been realized by utilization of positivism paradigm through universal and generalizable rules and availability of education for all mankind, its deficiency has caused that in postmodern society, utilization of construction paradigm and using the lodgments of criticism theory and giving a special attention to mankind originality and its individual differences as a newborn paradigm in teaching and training, societal pressures and injustices originate from inattention to individual differences decrease. Thus, it seems that evolution of teaching and training system based constructivism, has made educational justice to be realized more than before.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Educational Justice
  • Positivism
  • Constructivism

مراجع

ثناگو، اکرم؛ نوملی، مهین؛ جویباری، لیلا. (1390). "تبیین عدالت آموزشی در دانشجویان علوم پزشکی: بررسی دیدگاه‌ها و تجربیات دانشجویان علوم پزشکی". دو فصلنامه افق توسعه آموزش پزشکی. دوره 4، شماره 3.
دهقانی، سعیده. (1384). "بررسی فرصت‌های آموزشی در استان فارس در برنامه دوم و سوم توسعه". پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان.
رضایی، محمدهاشم؛ پاک‌سرشت، محمدجعفر. (1387). "تأثیر دیدگاه‌های معرفت‌شناسی بر فعالیت‌های یاددهی ـ یادگیری در نظام آموزش باز و از راه دور". اندیشه‌های نوین تربیتی، شماره 4.
سرمدی، محمدرضا؛ پاک‌سرشت، محمدجعفر؛ صفایی‌مقدم، مسعود؛ مهرعلی‌زاده، یداله. (1388). "نقدی بر انسان‌شناسی تیلوریسم و پیامدهای آن در مدیریت آموزشی". مطالعات تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد. دورة دهم، شماره، 1.
عبدوس، میترا. (1381). "بررسی عوامل مؤثر در فرصت‌های آموزشی نابرابر بین دختران و پسران". خلاصه مقالات مهندسی اصلاحات در آموزش و پرورش. پژوهشکده تعلیم و تربیت. تهران.
فردانش، هاشم، شیخی فینی، علی‌اکبر. (1381). "درآمدی بر سازنده‌گرایی در روان‌شناسی و علوم تربیتی". فصلنامة علوم انسانی دانشگاه الزهرا. سال دوازدهم، شماره 42.
گوتک، جرالدلی. (1935). مکاتب فلسفی و آراء تربیتی، ترجمة محمدجعفر پاک‌سرشت، 84، تهران: انتشارات سمت.
محمدی، محمدعلی؛ دهقان، حسین. (1383). آموزش و پرورش و گفتمان‌های نوین. پژوهشکدة تعلیم و تربیت. تهران.
نیکنام، زهرا؛ مهرمحمدی، محمود. (1385). "ساخت و سازگرایی دیالکتیکی و ارائه چارچوب نظری مبتنی بر آن". فصلنامه مطالعات برنامه درسی. سال اول. شماره 2.
 
 
Buchanan, R. (2001). Design Research and the New Learning. Design Issues, 17(4), 3-23.
Chen, Chi-der. (2000). Constructivism in general education, Ph.D Thesis, University of Illinois, 2001.
Findeli, A. (2001). Rethinking Design Education for the 21st Century: Theoretical, meth-odological, and Ethical Discussion.Design Issues. 17(1),5-17.
Fuss. D. (1999). Essentially speaking: feminism, nature and difference. Routhledge. New York. P.18
Jonas, W. (2001). A Scenario for Design. Design Issues. 17(2), 64-80.
Lai, K. (1999). Teaching, Learning, and Professional Development: The Teacher Matters Most. In Lai, K. (Ed.). Net-Working: Teaching, Learning & Professional Develop-ment with the Internet. (pp. 7-24). New Zealand: Univ. of Otago Press.
Levy, R. (1990). Design Education: Time to Reflect. Design Issues, 7(1), 42-52.
Margolin, V. (1989). Introduction. In Margolin, V. (Ed.). Design Discourse. (pp. 3-30). Chicago: Univ. of Chicago.
Slattery, P. (2000). Postmodernism as a challenge to Dominant Representations of Curriculum. In E. Glanz & L.S.Behar-Horenstein (Eds.) Paradigm Debates in Curriculum and Supervision. (pp. 132-151). Westport: Bergin & Garvey.
UNESCO. (2003). Education for rural people.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار