با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی تربیتی ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، روان‌شناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان

2 دانشجوی دکتری، روان‌شناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان

3 کارشناسی ارشد، روان‌شناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی‌های واجی بر میزان نادرست‌نویسی دانش‌آموزان پسر با ناتوانی‌های یادگیری پایۀ سوم ابتدایی صورت گرفت. روش پژوهش، آزمایشی و از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعۀ آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر با ناتوانی یادگیری املا در مقطع سوم ابتدایی شهر اصفهان بود. به‌منظور انجام این پژوهش، 30 نفر دانش‌آموز با ناتوانی یادگیری املا از میان جامعۀ دانش‌آموزان پسر سوم ابتدایی شهر اصفهان که ملاک‌های ورود به پژوهش را دارا بودند به شیوة نمونه‌گیری چندمرحله‌ای، انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارت از آزمون املا و ماتریس‌های هوشی پیش‌روندۀ ریون کودکان بود. داده‌های به‌دست ‌آمده با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین نادرست‌نویسی گروه آزمایش و کنترل در سطح 001/0>p تفاوت معناداری وجود دارد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بازی‌های واجی بر بهبود نادرست‌نویسی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری مؤثر است و به‌عنوان یک روش آموزشی و درمانی می‌توان از آن استفاده کرد. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Phoneme Play on the Dysorthographia of Students with Learning Disabilities

نویسندگان [English]

  • Salar Faramarzi 1
  • Reza Moradi 2
  • Shima ghalamzan 3

چکیده [English]

The present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of phoneme plays on the dysorthographia of third-grade primary school male students with learning disabilities. The research method was experimental with pretest-posttest and the control group. The population of the research included male students with disability to learn spelling in the third-grade primary schools in Isfahan. To do the research, 30 students with disability to learn spelling were selected among the population of third-grade primary school students in the City of Isfahan who had inclusion criteria with stratified random sampling and then, they were randomly divided into two experimental and control groups. Instruments for collecting data were the spelling test and Raven's Advanced Progressive Matrices Test for Children. The obtained data were analyzed with ANCOVA. The results of the research indicated that there is a significant difference between dysorthographia of the control and experimental groups at the level p<0.001. Therefore, it can be concluded that phoneme plays are effective on the improvement of students’ dysorthographia and it can be used as an educational and therapeutic method. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Phoneme Plays
  • student
  • Dysorthographia
  • learning disability
آقابابایی، سارا (1389). اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی (حافظه فعال و بازداری پاسخ) بر بهبود در کارکردهای اجرایی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری املا پایۀ سوم دبستان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان.
آناستازی، آنا (1379). روان‌آزمایی. ترجمۀ محمدتقی براهنی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
رحمانی، جواد (1386). پایایی، روایی و هنجاریابی آزمون ماتریس‌های پیش‌روندۀ پیشرفته در دانشجویان دانشگاه آزاد واحد خوراسگان. مجلۀ دانش و پژوهش در روان‌شناسی. 34، 74-6.
سوسا، دیوید ای (1388). روا‌ن‌شناسی کودکان با نیازهای ویژه، ترجمۀ احمد یارمحمدیان و محمد باقر کجباف، اصفهان: انتشارات دانشگاه.
عریضی، حمیدرضا و عابدی، احمد (1383). بررسی و مقایسه‌ای اثربخشی روش‌های آموزش ریاضی به دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری دورۀ ابتدایی. تهران. فصلنامۀ نوآوری آموزشی، سال سوم، 8.
عزیزی‌نژاد، بهاره (1395). نقش حمایت اجتماعی مدارس بر سازگاری تحصیلی: اثر میانجی رضایت تحصیلی از مدرسه، امیدواری و خودکارآمدی دانش‌آموزان. فصلنامۀ پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. سال چهارم. 13(2). 57-68.
هاردمن، م، ام؛; درو، گ و اگن، ام، و (1388). روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی جامعه، مدرسه و خانواده. ترجمۀ حمید علیزاده، کامران گنجی، مجید یوسف لویه، فریبا یادگاری. ویراست هفتم، تهران: نشر دانژه.
 
 
 
Anderson JD, Wagovich SA. (2006). Hall NE. Nonword repetition skills in young children who do and do not stuttr. J Flueny Disord. (31): 177-199.
Baddeley AD. (2002). Working memory and language processing. Advances in Cognitive Science. (4): 5-14.
Bajaj A. (2007). Working memory involvement in stuttering: Exploring the evidence and research implications. J Fluency Disorder. (32): 218-238.
Briscoe J, Rankin PM. (2009). Exploration of a double jeopardy hypothesis within working emory profiles for children with specific language impairment. J Common Disorder. (44): 236-250.
Fletcher, J.M., Reidlyon. G., Fuchs. L.S. & Barnes, A.M. (2007). Learning Disabilities. Frame Identification to Intervention, New York: The Gulford press.
Gathercole SE, Pickering SD, Ambridge B,Wearing H. (2004). The structure of working memory from to 15 years of age. Dev Psychol. (40): 177-190.
Hakim HB.; Ratner NB. (2004). Nonword repetition abilities of children who stutter: an exploratory study. J Fluency Disord. (29): 179-199.
Jefferies, E., Sage, K. & Lambon, M. (2007). Do deep dyslexia, dysgraphia and dysphasia share a common phonological impairment. Nouropsychological, 45; 1553-1570.
Key, J. (2006). Diagnosis and intervention strategies for disorders of written language.
Lorusso, M.A., Facoetti, A., Molteni, M. (2004). "Hemispheric, attentional, and processing speed factors in the treatment of developmental dyslexia." Brain and Cognition, 55,341-348.
Romani ,C. Olson, A. & Dibetta, A. (2005). Spelling disorder. The science of reading. Oxford, UK: Black well.
Swanson, H.L. & Jerman, O. (2006). Math disabilities: A selective meta-analysis of literature. Rev educ Res. (76): 249-251.
Virginia, H.M., Aisling, M.M. & Holly, R. (2008). Orthographic processing and visual sequential memiry in unexpectedly poor spellers. Journal of Research in Reading, 31; 115-136.