نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• علی مصطفائی ¹
• حسین زارع ²

¹ استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور

² استاد، روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه پیام‌نور

چکیده

هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی رویکردهای یادگیری براساس هیجانات پیشرفت و باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر مهاباد است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزن مقطع متوسطه دوم بودند که به کمک نمونه‌گیری خوشه‎ای چندمرحله‏ای 372 نفر انتخاب‌ شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسش‌نامه هیجانات مثبت و منفی تحصیلی پکران، گوتز، تیتز و پری (2002)، پرسش‌نامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999)، پرسش‌نامه رویکردهای مطالعه تیت و ایتویستل (1998). داده‌ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که هیجانات مثبت شامل لذت، امیدواری و غرور با رویکرد و انگیزش عمیق رابطه مثبت معنادار (P≤0.05 و P≤0.01) و با رویکرد و انگیزش سطحی، رابطه منفی معنادار وجود دارد (P≤0.05 و P≤0.01). رابطه هیجان غرور با انگیزش سطحی معنادار نیست. هیجان‌های منفی (خشم، اضطراب، شرم، ناامیدی و خستگی) با رویکرد عمیق رابطه منفی معنادار (01/0) دارند . رابطه این متغیرها با رویکرد و انگیزش سطحی مثبت (01/0) است. رابطه شرم با انگیزش عمیق معنادار نیست؛ خشم نیز با رویکرد سطحی رابطه معناداری ندارد. رابطه هر چهار خرده مقیاس باورهای خودکارآمدی تحصیلی با رویکرد و انگیزش عمیق مثبت (01/0) و با رویکرد و انگیزش سطحی منفی (01/0) است. هیجانات پیشرفت 4/13 درصد واریانس رویکردهای یادگیری را پیش‌بینی می‌کند. باورهای خودکارآمدی۳۳/۱درصد واریانس رویکردهای یادگیری را پیش‌بینی می‌کند.

کلیدواژه‌ها

• هیجانات پیشرفت
• باورهای خودکارامدی تحصیلی
• رویکردهای یادگیری

20.1001.1.23456523.1398.7.2.3.8

عنوان مقاله [English]

Predicting Learning Approaches Based on Achievement Emotions and Aca-demic Self-Efficacy Beliefs in Secondary School Students

نویسندگان [English]

• Ali Mostafaei ¹
• Hossein Zare ²

¹ Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University

² Professor, Education Psychology, Payame Noor University

چکیده [English]

The purpose of the present study was to predict learning approaches based on achievement emotions and academic self-efficacy beliefs of secondary school students in Mahabad city. The research method is descriptive correlational. The statistical population was all second-grade students who were selected by multi-stage cluster sampling (372). The research instruments were Pekrun, Goetz, Tits and Perry (2002), Jinks and Morgan Academic Self-Efficacy Inventory (1999), Tait and Entwistle Study (1998), Questionnaire for Positive and Negative Excitement. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and multivariate regression analysis. The results showed that Positive emotions including pleasure, hope and pride have a significant positive relationship with deep motivation and approach, and there is a significant negative relationship with superficial approach and motivation. The relationship between pride emotion and superficial motivation was not significant. Negative emotions (anger, anxiety, shame, hopelessness, and fatigue) have a significant negative relationship with the deep approach. The relationship of these variables with positive attitude and motivation is (0.01). The relationship between shame and deep motivation is not significant; also Anger has no significant relationship with the superficial approach. The relationship of all four sub-scales of academic self-efficacy beliefs with deep approach and motivation is positive (0.01) and with superficial approach and motivation is negative (0.01). achievement Emotions predict a 13.4% variance of learning approaches. Self-efficacy beliefs predict 33.1% of variance in learning approaches.

کلیدواژه‌ها [English]

• Advancement Excitement
• Academic Self-Efficacy Beliefs
• Learning Approaches