مریم عمویی؛ حسن عبداله زاده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر برنامهریزی درسی چندبعدی بر مهارتهای اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیشدبستانی شهر بهشهر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. 30 دانشآموز (14 دختر و 16 پسر) از دانشآموزان پیشدبستانی مهد کودک رنگینکمان شهر بهشهر در سال تحصیلی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر برنامهریزی درسی چندبعدی بر مهارتهای اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیشدبستانی شهر بهشهر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. 30 دانشآموز (14 دختر و 16 پسر) از دانشآموزان پیشدبستانی مهد کودک رنگینکمان شهر بهشهر در سال تحصیلی 1398 به روش در دسترس بهعنوان نمونه انتخاب شدند و بهصورت گمارش تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش (هرکدام 15 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (1999) و رفتار کودکان پیشدبستانی در بازی کوپلن و رابین (۱۹۹۸) بود. گروه آزمایش برنامه درسی چندبعدی را (بر اساس بسته یادگیری زمین ما و آنچه در آن است با تأکید بر پروژه سنگ و کوه و پروژه خاک) طی 16 جلسه 2 بار در هفته به مدت 2 ماه دریافت کردند. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس تکمتغیری و چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر برنامهریزی درسی چندبعدی در مهارتهای اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیشدبستانی تأثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر برنامهریزی چندبعدی باعث 5/89% تغییر در نمرههای مهارتهای اجتماعی و 2/80% تغییر نمرههای رفتارهای حین بازی کودکان پیشدبستانی گردیده است. پیشنهاد میشود با توجه به اثربخشی برنامهریزی درسی چندبعدی بر مهارتهای اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان، بستری مناسب برای دسترسی آموزش همگانی آن در مراکز آموزشی پیشدبستانی ایجاد شود.