زهرا ابراهیمی هژیر؛ احمد سهرابی؛ یحیی یاراحمدی؛ هوشنگ جدیدی
چکیده
هدف این پژوهش تدوین مدل علّی امید به تحصیل بر اساس خودتنظیمی انگیزشی و ادراک حمایت معلم از خودمختاری با نقش واسطه‌ای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بود. روش پژوهش با توجه به هدف آن از نوع کاربردی و شیوه‌ی اجرای آن توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش همه دانش‌آموزان پایه دوازدهم دبیرستان‌های سطح شهر همدان است که در سال تحصیلی ...
بیشتر
هدف این پژوهش تدوین مدل علّی امید به تحصیل بر اساس خودتنظیمی انگیزشی و ادراک حمایت معلم از خودمختاری با نقش واسطه‌ای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بود. روش پژوهش با توجه به هدف آن از نوع کاربردی و شیوه‌ی اجرای آن توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش همه دانش‌آموزان پایه دوازدهم دبیرستان‌های سطح شهر همدان است که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای 500 نفر از دانش‌آموزان انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌های امید به تحصیل خرمایی و کمری، خودتنظیمی انگیزشی ولترز، معلم به عنوان بافت اجتماعی بلمونت و همکاران و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج به عنوان ابزارهای سنجش مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده‌ها با دو نرم‌افزار SPSS و Amos انجام شد. یافته‌ها بیانگر تاثیر غیرمستقیم و معنادار خودتنظیمی انگیزشی و ادراک حمایت معلم از خودمختاری دانش‌آموزان با میانجی‌گیری راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر میزان امید به تحصیل آنها بود. همچنین، یافته‌ها نشان داد که خودتنظیمی انگیزشی و ادراک حمایت معلم از خودمختاری بر امید به تحصیل دانش‌آموزان تأثیر مستقیم و معنادار دارد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در مجموع خودتنظیمی انگیزشی و ادراک حمایت معلم از خودمختاری می‌توانند پیش‌بینی مناسبی برای امید به تحصیل دانش‌آموزان از طریق راهبردهای تنظیم شناختی هیجان آنها باشند.
