انگیزش و یادگیری
فاطمه علی پور؛ ابوالفضل فرید؛ عماد الدین احراری؛ سید قاسم مصلح
چکیده
بی‌صداقتی تحصیلی، به هرگونه رفتار نادرست در امور و تکالیف تحصیلی اطلاق می شود که پدیده‌ای نگران‌کننده و با پیامدهای منفی بسیار است. کارشناسان به منظور جلوگیری از این پیامدها، به بررسی عوامل مرتبط و تأثیرگذار بر بی‌صداقتی تحصیلی پرداخته اند. خودکنترلی و اهمال‌کاری تحصیلی به عنوان پیشایندهای بی‌صداقتی تحصیلی در این پژوهش مورد ...
بیشتر
بی‌صداقتی تحصیلی، به هرگونه رفتار نادرست در امور و تکالیف تحصیلی اطلاق می شود که پدیده‌ای نگران‌کننده و با پیامدهای منفی بسیار است. کارشناسان به منظور جلوگیری از این پیامدها، به بررسی عوامل مرتبط و تأثیرگذار بر بی‌صداقتی تحصیلی پرداخته اند. خودکنترلی و اهمال‌کاری تحصیلی به عنوان پیشایندهای بی‌صداقتی تحصیلی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضراز نوع همبستگی بود و ابزار های مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه خودکنترلی تانجی، بامیستر و بونه (2004)، پرسشنامه بی صداقتی تحصیلی ﻣﻚ ﻛﺎﺑﻰ و ﺗﺮوﻳﻨﻮ (1997) و پرسشنامه تعلل‌ورزی سولومون و راثبلوم (1984) بود. روابط بین سازه‌های مدل پیشنهادی با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS ویراست 24 تحلیل شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان اسکو، در سال تحصیلی 1401-1400 با تعداد نمونه 380 نفر بود. شاخص های برازندگی الگوی پیشنهادی مطابق با ملاک‌های مطرح‌شده توسط میرز، گامست و گارینو (2006) حاکی از برازش قابل قبولی با داده ها بود. نتایج نشان داد خودکنترلی بر اهمال‌کاری تحصیلی (01/0= P، 74/0- = ) و بی‌صداقتی تحصیلی (01/0= P، 36/0- = ) اثر مستقیم و معنادار دارد. ضمن اینکه اهمال‌کاری تحصیلی نیز دارای اثر مستقیم و معنادار بر بی‌صداقتی تحصیلی است (05/0= P، 29/0 = ). همچنین نتایج نشان می‌دهد که اهمال‌کاری تحصیلی در رابطه بین خودکنترلی دانش آموزان و بی‌صداقتی تحصیلی آنان نقش واسطه‌ای ایفا می‌نماید. بر‌این‌اساس پیشنهاد می‌شود متولیان عرصه تعلیم و تربیت، برنامه هایی در راستای ارتقای مهارت‌های خودکنترلی دانش‌آموزان در نظر گیرند.
