مرضیه غلامی توران پشتی؛ بیتا رهنمای زربیجاری
چکیده
اضطراب ریاضی یکی از شایع‌ترین اضطراب‌هایی است که دانش‌آموزان در دوران تحصیل خود با آن روبه‌رو می‌شوند و عملکردشان به واسطۀ آن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. روش‌‌های درمان متنوعی توسط پژوهشگران برای کاهش اضطراب ریاضی به کار گرفته می‌شود. هدف این پژوهش بررسی پژوهش‌‌های انجام گرفته در زمینه تأثیر روش‌‌های درمانی و آموزشی بر کاهش اضطراب ...
بیشتر
اضطراب ریاضی یکی از شایع‌ترین اضطراب‌هایی است که دانش‌آموزان در دوران تحصیل خود با آن روبه‌رو می‌شوند و عملکردشان به واسطۀ آن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. روش‌‌های درمان متنوعی توسط پژوهشگران برای کاهش اضطراب ریاضی به کار گرفته می‌شود. هدف این پژوهش بررسی پژوهش‌‌های انجام گرفته در زمینه تأثیر روش‌‌های درمانی و آموزشی بر کاهش اضطراب ریاضی دانش‌آموزان است. جامعه آماری پژوهش حاضر کل مطالعه‌‌های انجام شده و در دسترس درباره اثربخشی مداخله‌‌های آموزشی و درمانی بر اضطراب ریاضی است. برای انجام فراتحلیل در فاصله زمانی سال‌‌های 85 تا 99 تعداد 55 مطالعه شناسایی و 28 مطالعه وارد تحلیل شد. با توجه به اینکه برخی مطالعات از چندین متغیر یا مداخله استفاده کرده بودند، چندین بار در فرایند فراتحلیل بررسی شدند که در نهایت 33 اندازه اثر از کل پژوهش به دست آمد و با نرم‌افزار CMA2 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل نشان داد که میزان اندازه اثر مداخلات آموزشی و درمانی بر طبقه کلی اضطراب ریاضی به ترتیب 41/1- و 58/1- بود که از لحاظ آماری معنادار بود. بر اساس اندازه اثرهای به دست آمده می‌توان اظهار داشت که مداخلات آموزشی و درمانی بر اساس ملاک کوهن اثربخشی بسیار بالایی بر اضطراب ریاضی داشته و استفاده از مداخلات درمانی برای اضطراب ریاضی مؤثرتر است. جهت تأثیر متغیر تعدیل‌گر جنسیت بر اضطراب ریاضی از یک مدل فرا رگرسیونی استفاده شد. نتایج نشان داد که نقش تعدیل کنندگی جنسیت ضعیف است. همچنین این مطالعه توصیه‌هایی برای استفاده از مداخله‌‌های مختلف در بهبود اضطراب ریاضی بیان کرده است.
