سالار فرامرزی؛ رضا مرادی؛ شیما قلمزن
دوره 4، شماره 15 ، بهمن 1395، ، صفحه 9-14
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازیهای واجی بر میزان نادرستنویسی دانشآموزان پسر با ناتوانیهای یادگیری پایۀ سوم ابتدایی صورت گرفت. روش پژوهش، آزمایشی و از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است. جامعۀ آماری پژوهش شامل دانشآموزان پسر با ناتوانی یادگیری املا در مقطع سوم ابتدایی شهر اصفهان بود. بهمنظور انجام این پژوهش، ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازیهای واجی بر میزان نادرستنویسی دانشآموزان پسر با ناتوانیهای یادگیری پایۀ سوم ابتدایی صورت گرفت. روش پژوهش، آزمایشی و از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است. جامعۀ آماری پژوهش شامل دانشآموزان پسر با ناتوانی یادگیری املا در مقطع سوم ابتدایی شهر اصفهان بود. بهمنظور انجام این پژوهش، 30 نفر دانشآموز با ناتوانی یادگیری املا از میان جامعۀ دانشآموزان پسر سوم ابتدایی شهر اصفهان که ملاکهای ورود به پژوهش را دارا بودند به شیوة نمونهگیری چندمرحلهای، انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارت از آزمون املا و ماتریسهای هوشی پیشروندۀ ریون کودکان بود. دادههای بهدست آمده با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین نادرستنویسی گروه آزمایش و کنترل در سطح 001/0>p تفاوت معناداری وجود دارد؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت که بازیهای واجی بر بهبود نادرستنویسی دانشآموزان با ناتوانی یادگیری مؤثر است و بهعنوان یک روش آموزشی و درمانی میتوان از آن استفاده کرد.