ابوالقاسم یعقوبی؛ مریم بختیاری
دوره 4، شماره 13 ، شهریور 1395، ، صفحه 45-56
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تابآوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانشآموزان، انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیة دانشآموزان دختر سال اول دبیرستان شهر همدان سال تحصیلی 94-1393 تشکیل میدادند؛ چهل نفر از دانشآموزان ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تابآوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانشآموزان، انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیة دانشآموزان دختر سال اول دبیرستان شهر همدان سال تحصیلی 94-1393 تشکیل میدادند؛ چهل نفر از دانشآموزان دارای فرسودگی تحصیلی (با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه بیست نفرۀ آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آموزش تابآوری در طی ده جلسة شصت دقیقهای به صورت گروهی بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار به کار برده شده در پژوهش، پرسشنامۀ فرسودگی تحصیلی بود. یافتههای پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد؛ روش آموزش تابآوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی در دانشآموزان مؤثر است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش تابآوری بر کاهش خستگی تحصیلی، بیعلاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی در دانشآموزان مؤثر است. یافتة دیگر پژوهش حاضر این بود که از بین مؤلفههای فرسودگی تحصیلی آموزش، تابآوری بیشترین تأثیر را در کاهش خردهمقیاس خستگی تحصیلی داشته است.