خدایار ابیلی؛ فاطمه نارنجی ثانی؛ زینب‌السادات مصطفوی
دوره 5، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 35-50
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تبیین یادگیری خودراهبر براساس میزان سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشجویان گروه علوم مهندسی دوره‌های یادگیری الکترونیکی موسسۀ آموزش عالی مهرالبرز انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل همۀ دانشجویان، 148 نفر و حجم نمونه 108 نفر است که گزینش آنها از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تبیین یادگیری خودراهبر براساس میزان سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشجویان گروه علوم مهندسی دوره‌های یادگیری الکترونیکی موسسۀ آموزش عالی مهرالبرز انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل همۀ دانشجویان، 148 نفر و حجم نمونه 108 نفر است که گزینش آنها از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه یادگیری خودراهبر و سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات است که روایی آن به وسیلۀ استادان و ضریب پایایی آن بهوسیلۀ آلفای کرانباخ به میزان 84.38 تأیید شده است. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی T تک نمونه، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون گامبهگام استفادهشده است. نتایج مربوط به بررسی سؤالات پژوهش نشان داد که: 1. بین تمامی مؤلفههای یادگیری خودراهبر و سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات همبستگی مثبت و معناداری در سطح 05/0 وجود دارد 2. میان وضعیت یادگیری خودراهبر با ویژگیهایی نظیر جنسیت، سن، معدل و اشتغال دانشجویان تفاوت معناداری وجود ندارد 3. نتایج رگرسیون گامبهگام بیانگر این است که از بین مؤلفههای سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات، مؤلفه ترکیب کردن، بیشترین توان پیشبینی عوامل مؤلفۀ خودراهبری را دارد.
