با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی تربیتی ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 نفیسه سادات نکوئی، دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده ی علوم تربیتی و رواشناسی ، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.

2 استادیار گروه روان شناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

چکیده

چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی کارکردهای اجرایی در رابطه میان شیوه‌های فرزندپروری مثبت و توسعه شایستگی هیجانی و اجتماعی در دانش‌آموزان بود. در همین راستا، جامعه پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی مدارس منطقه 1 شهر تهران (سال تحصیلی 1401-1402) بود که با روش نمونه‌گیری به صورت در دسترس و داوطلبانه 383 نفر وارد پژوهش شدند و پرسشنامه‌های فرزندپروری مثبت آلاباما (فریک، ۱۹۹۱)، کارکردهای اجرایی بریف (جیویا و همکاران، 2000) و شایستگی هیجانی- اجتماعی (ژو و ای، 2012) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی و تحلیل مسیر استفاده ‌شد. یافته‌ها نشان داد میان شایستگی‌های هیجانی و اجتماعی و مؤلفه‌های کارکردهای اجرایی رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. همچنین، رابطه فرزندپروری با ابعاد کارکردهای اجرایی نیز مثبت است. لذا از آن جایی که رابطه میان فرزندپروری با شایستگی‌ها به صورت مستقیم و نیز با میانجی‌گری ابعاد کارکرد اجرایی به شکلی غیرمستقیم معنادار است، در نتیجه نقش میانجی به شکل ناقص (ناکامل) می‌باشد. مطالعه حاضر شواهدی را ارائه می‌دهد که فرزندپروری مثبت ممکن است به عنوان یک مسیر مطلوب جهت مداخله عمل کند. به این ترتیب، تمرکز بر کارکرد اجرایی کودک و فرزندپروری به صورت جداگانه ممکن است در زمینه شایستگی رفتاری کودک کمتر مؤثر باشد. در واقع، برنامه‌های آموزشی والدین، که آنها را در یادگیری محتوای مرتبط با رشد فرزندشان درگیر می‌کند، استفاده از شیوه‌های مؤثر و فرصت‌های یادگیری را افزایش می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The relationship between positive parenting and emotional and social competence in students: the mediating role of executive functions

نویسندگان [English]

  • nafiseh sadat nekouee 1
  • zahra Hashemi 2

1 Nafiseh Sadat Nekouee, PhD Student, Department of Educational Psychology, Faculty of Educational and Psychology, Alzahra University, Tehran, Iran

2 Assistant Professor, Department of Educational Psychology, Faculty of Education and Psychology, Alzahra University, Tehran, Iran

چکیده [English]

The purpose of research was to investigate the mediating role of executive functions in the relationship between positive parenting practices and the development of emotional and social competence in students. The research population was all the students of the third grade of elementary schools in the 1st district of Tehran (2022-23 year), 383 of them were included through available and voluntary sampling, and the Alabama Positive Parenting (Frik, 1991), brief executive functions (Gioia et al., 2000) and social-emotional competence (Zhou et al., 2012) were completed. Correlation coefficient and path analysis showed that there is a significant and positive relationship between emotional and social competencies and components of executive functions. Also, the relationship of parenting with dimensions of executive functions is also positive. The relationship between parenting and competencies is significant directly and indirectly through the mediation of executive function dimensions, as a result, the role of mediator is incomplete. The present study provides evidence that positive parenting may act as a desirable path for intervention. In this way, focusing on the child's executive function and parenting separately may be less effective in the child's behavioral competence. In fact, parent education programs, which involve parents in learning content relevant to their child's development, increase the use of effective practices and learning opportunities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Positive parenting
  • emotional and social competence
  • executive functions