فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی تربیتی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

بررسی اثر بخشی آموزشهای فوق برنامه پیشتازان در افزایش خلاقیت وشادکامی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان جوین

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور

2 استادیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور

چکیده

پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش‌های فوق برنامه پیشتازان بر افزایش خلاقیت و شادکامی دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر متوسطه پایه دوم شهرستان جوین در سال تحصیلی 98-97 بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بود که از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل گمارده شدند و سپس به گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای، فوق برنامه پیشتازان آموزش داده شد. ابزار گردآوری اطللاعات، پرسش‌نامه‌های خلاقیت تورنس و شادکامی اکسفورد بود. یافته‌های حاصل از تحلیل کوواریانس حاکی از تفاوت معنادار بین گروه آزمایش وکنترل به لحاظ خلاقیت و شادکامی است. نتایج پژوهش نیز نقش و اهمیت آموزش‌های فوق برنامه پیشتازان را در افزایش خلاقیت و شادکامی دانش‌آموزان نشان داد. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Efficacy of Extracurricular Educations of The Pishtazan Organization on Increasing the Creativity and Happiness of Secondary High School Female Students in Jovein City

نویسندگان [English]

  • Maryam Mahdian 1
  • Zahra Karami Baghteyfouni 2

1 M.A., Educational Psychology, Payame Noor University

2 Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University

چکیده [English]

 
The purpose of this study was to investigate  the effectiveness of extracurricular educations of the pishtazan organization on increasing the students’ creativity and happiness. The research method was semi-experimental by pretest-post test with unequal control group design. The statistical population lincluded all Joveinian female students in secondary high school in 97-98 educational year. A sample of 30 students were randomly assigned to experimental and control groups. The treatment phase was planned in ten 90-minute sessions that wes given to experimental group. To gather data, the researcher used Torrance’s creativity and Oxford’s happiness questionaire. The results showed that there is a significant difference between two groups in creativity and happiness based on co-variance analysis. Finally, results indicated the role and importance of extracurricular educations of the pishtazan organization in increasing the students’ creativity and happiness.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Extracurricular Educations of the Pishtazan Organiza-tion
  • Creacgtivity
  • Happiness
مراجع
احمد, ز.، طاهره ابراهیم, پ. و دکتر حسن, ز (1396). اثربخشی آموزش تفکر خلاق بر بهبود مهارت خلاقیت و حل مسئله دانش‌آموزان هنرستانی. رشد آموزش فنی و حرفه‌ای و کاردانش، 40.
امیر، ن.، غلامحسین حاجی حسین، ن.، عزیزالله تاجیک، ا.، و حسن رضا زین، آ (1391). ویژگی‌های اهداف فعالیت‌های فوق برنامه دانش‌آموزان دبیرستانی با رویکرد پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی. روان‌شناسی تربیتی (روان‌شناسی و علوم تربیتی علامه سابق)، 1391 (24).
جعفری، ا.، سیادت، ع.، و بهادران، ن (2008). بررسی عوامل مؤثر در شادابی مدارس. اندیشه‌های نوین تربیتی، 4 (1)، 31-44.
جعفری، پریوش؛ طالب زاده، فاطمه (1389). ارائه مدلی برای نشاط و شادی در مدارس ابتدایی شهر تهران. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، سال چهارم، شماره 4، زمستان.
حاجی اقالو، عباس؛ آقازاده، محرم و دیگران (1383). راهنمای تهیه فعالیت‌های مکمل و فوق برنامه. تهران انتشارات موسسه فرهنگی منادی تربیت.
حاجی زاده شبانی، اصغر. حاجی زاده، معصومه (1396). بررسی نقش فعالیت‌های فوق برنامه درسی بر عملکرد اجتماعی –تحصیلی- عاطفی دانش‌آموزان از دیدگاه معلمان. همایش علمی پژوهشی استانی راهبرد‌ها و راهکارهای ارتقاءکیفیت در آموزش پرورش شهرستان میناب
حسن پور، منصوره (1392). تاثیر فعالیت‌های فوق برنامه مدارس بر مهارت‌های اجتماعی و خلاقیت دانش‌آموزان دختر مدارس راهنمایی شهر مرودشت. دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی. دانشگاه آزاد اسلامی‌ مرودشت.
دهقانی، اردشیر؛ حبیبی کاریز نوئی، اعظم؛ روستایی، داوود؛ افتخاریان، افشین و ترکمانی، رمضان (1395). دانستنی‌ها و مهارت‌های تشکیلاتی پیشتازان و فرزانگان جوینده سطح 10. تهران: انتشارات جلوه نگار.
روح‌اللهی، مهدی (1379). بررسی تأثیر آموزش‌های ویژه ارائه شده در دوره متوسطه بر خلاقیت دانش‌آموزان پایه سوم، رساله ارشد دانشگاه تربیت معلم تهران.
سجادی منزه، حمیدرضا؛ پیر خائفی، علیرضا (1396). بررسی اثر بخشی الگوی خلاقیت درمانی بر ارتقای انگیزه وعملکرد تحصیلی دانش‌آموزان، فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. سال چهارم، شماره4 :39-48.
فولادی، اسما؛ کجباف، محمد باقر و قمرانی، امیر (1395). بررسی اثربخشی آموزش سرزندگی تحصیلی بر معنای تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر پایه سوم دوره متوسطه شهر مشهد، فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. سال چهارم، شماره3 :103-93.
کیومرث نیاز، آ (1392). بررسی تاثیر شادابی و نشاط در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه شهرستان ساری. مطالعات برنامه‌ریزی آموزشی، سال دوم (3), 35-57.
گل محمدیان، م.، و فربد، ز (2016). اثربخشی گروه‌‌درمانی شناختی– رفتاری بر کفایت اجتماعی و شادکامی دانش‌آموزان. فصلنامه پژوهش‌های کاربردی در روان‌شناسی تربیتی, 2 (2), 79-68.
گله دار، م. و محتشم، ل (1394). تأثیر روش‌های آموزش خلاقیت بر میزان خلاقیت دانش‌آموزان. دومینهمایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روان‌شناسی آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی ایران.
نادری، ا.، حاجی‌حسین‌نژادن، غ.، تاجیک‌اسمعیلی، ع. ا.، و زین‌آبادی، ح. ر (1391). ویژگی‌های اهداف فعالیت‌های فوق برنامه دانش‌آموزان دبیرستانی با رویکرد پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی. روان‌شناسی تربیتی، 24 (8)، 71-98.
 
 
Buss, D. M. (2000). The evolution of happiness. American psychologist, 55 (1), 15
Craft, A. (2003). The limits to creativity in education: Dilemmas for the educator. Br Educ Res J; 51 (2): 113.
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American psychologist, 55 (1), 34.
Diener, E., R. Lucas, et al. (2002). Subjective well – being. Handbook of psitive psychology. C. R. Snyder and S. Lopez . New York: Oxford University Press: (pp. 63-73).
Frisch, M. B. (2005). Quality of life therapy: Applying a life satisfaction approach to positive psychology and cognitive therapy: John Wiley & Sons.
Heausler, N. L. & Thompson, B. (1988). Structure of the Torrance Tests of creative thinking. Educational and Psychological Measurement, 48 (2), 463-468
Morris, W. (2006). Creativity–its place in education. New Zealand. Jpb. com.
Persaud, R. (2007). Why teaching creativity requires more than just producing more ‘creativity’. Thinking skills and creativity, 2 (1), 68-69.
Turnbull, M., Littlejohn, A. & Allan, M. (2010). Creativity and collaborative learning and teaching strategies in the design disciplines. Industry and Higher Education, 24 (2), 127-133.
Wolk S. (2008). Joy in School. The Positive Class room. A. S. C. D. Vo. 66. 
فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی
دوره 7، شماره 4 - شماره پیاپی 28
سال انتشار شماره 4، بهار 1399می باشد.
خرداد 1399
صفحه 71-78
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار