مهشاد شاه بندر زاده؛ حسن سلیمانی
چکیده
امروزه با پیشرفت روز افزون تکنولوژی شاهد گسترش آموزش مجازی یا الکترونیکی و تولید محتوای الکترونیکی هستیم. آموزش مجازی که مجموعه وسیعی از نرم افزارهای کاربردی و روشهای آموزشی شامل آموزش مبتنی بر رایانه، کلاسهای درس مجازی ، آموزش مبتنی بر وب وغیره است، نقطه عطف همگرایی آموزش و اینترنت شناخته می شود. وجود مسائلی مانند هزینه کلاس های ...
بیشتر
امروزه با پیشرفت روز افزون تکنولوژی شاهد گسترش آموزش مجازی یا الکترونیکی و تولید محتوای الکترونیکی هستیم. آموزش مجازی که مجموعه وسیعی از نرم افزارهای کاربردی و روشهای آموزشی شامل آموزش مبتنی بر رایانه، کلاسهای درس مجازی ، آموزش مبتنی بر وب وغیره است، نقطه عطف همگرایی آموزش و اینترنت شناخته می شود. وجود مسائلی مانند هزینه کلاس های حضوری, هزینه رفت و آمد, وجود ترافیک و آلودگی و بسیاری از مشکلات معمول سبب افزایش محبوبیت آموزش های مجازی و گسترش این نوع آموزش شده است. هرچند این مقوله می تواند مسایلی را برای رویارویی استاد دانشجو نیز ایجاد کرده باشد. در این پژوهش سعی شده است مزایا و معایب آموزش مجازی مورد بررسی قرار گیرد؛ در این راستا جامعه مورد بررسی، دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوده که طی یک پژوهش میدانی با تهیه پرسشنامهای با ۴۰ پرسش (۲۰ پرسش مربوط به مزایا و ۲۰ پرسش مربوط به معایب ) آموزش مجازی از دانشجویان پرسیده شده است شد که رتبه هر یک از شاخصهای مربوط به مزیت کلاس های آموزشی باروش سوارا به دست آمده است و ۳ شاخص مهم آن عبارتند از: شاخصهای کاهش نیاز به فرم و لباس آموزشگاهی، رفع مشکل خوابگاه و کاهش هزینههای جابجایی از مهمترین شاخصهای مزیتی قلمداد شده است و همچنین از معایب آموزش مجازی که از رتبه های۱تا۳ به روش سوارا بدست آمده است، میتوان به فقدان تحرک بدنی و خیره شدن طولانی به کامپیوتر، تغییر سبک زندگی دانشجویان وهمچنین فقدان تناسب بین پرسشهای آزمون و زمان پاسخدهی اشاره داشت.
محبوبه مرتضوی؛ منوچهر جعفریگهر؛ افسر روحی؛ حسن سلیمانی
دوره 4، شماره 15 ، بهمن 1395، ، صفحه 15-26
چکیده
تحقیق حاضر به بررسی تأثیر سازکارهای ساختاردهنده و مسئلهساز حمایت کننده بر روی مهارتهای خودسازماندهی نوشتار، توانایی نوشتن مقاله و زمان برنامهریزی کلی در مرحله پیش نوشتار از مراحل نوشتن مقاله و همچنین بررسی نقش سطح زبانآموزان به عنوان متغیر تعدیل کننده در میان صد و بیست زبانآموز سطح پیش متوسط و صد و بیست زبانآموز سطح پیشرفته ...
بیشتر
تحقیق حاضر به بررسی تأثیر سازکارهای ساختاردهنده و مسئلهساز حمایت کننده بر روی مهارتهای خودسازماندهی نوشتار، توانایی نوشتن مقاله و زمان برنامهریزی کلی در مرحله پیش نوشتار از مراحل نوشتن مقاله و همچنین بررسی نقش سطح زبانآموزان به عنوان متغیر تعدیل کننده در میان صد و بیست زبانآموز سطح پیش متوسط و صد و بیست زبانآموز سطح پیشرفته پرداخته است. پس از فرض نمرات پیشآزمون به عنوان همگام، محققان نتایج پیشآزمون و پسآزمون شرکتکنندگان را در یک آزمون مهارت نوشتار و یک آزمون مهارت خودسازماندهی و همچنین زمان گزارش شده برای برنامهریزی پیش از نوشتن مقاله در پیشآزمون و پسآزمون را مقایسه کردند. نتایج سه آنالیز کوواریانس دو سویه نشان داد که سازکارهای حمایتکننده به تغییرهای چشمگیری در مهارتهای خودسازماندهی نوشتار و توانایی نوشتن مقاله انجامیدند. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده سازکارهای ساختاردهنده و مسئلهساز حمایت کننده به طرز چشمگیری زمانی را که زبانآموزان بری برنامهریزی قبل از نوشتار صرف میکنند، افزایش داد. نتایج نشان داد که در کل هنگامی که دو سازکار حمایت کننده با هم ارایه شدند، بهترین تأثیر را داشتند. همچنین هیچ تأثیر تعدیلکنندهای برای سطح زبانآموزان بر روی متغیرها مشاهده نشد.