سعید پورروستایی اردکانی؛ فرامرز سهرابی اسمرود؛ احمد برجعلی؛ محمدرضا نیلی احمدآبادی
دوره 6، شماره 1 ، شهریور 1397، ، صفحه 75-86
چکیده
پژوهش حاضر بر طراحی معماری سیستم آموزشی که مبتنی بر بازخورد عاطفی ترکیبی است، متمرکز است و اثربخشی آن بر میزان یادگیری و رضایت‌مندی کاربران را محاسبه می‌کند. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح تحقیق پیش‌آزمون– پس‌آزمون با گروه کنترل برای بررسی میزان اثربخشی این سیستم بر میزان یادگیری و رضایت‌مندی کاربران است. جامعۀ آماری شامل ...
بیشتر
پژوهش حاضر بر طراحی معماری سیستم آموزشی که مبتنی بر بازخورد عاطفی ترکیبی است، متمرکز است و اثربخشی آن بر میزان یادگیری و رضایت‌مندی کاربران را محاسبه می‌کند. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح تحقیق پیش‌آزمون– پس‌آزمون با گروه کنترل برای بررسی میزان اثربخشی این سیستم بر میزان یادگیری و رضایت‌مندی کاربران است. جامعۀ آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی شهر تهران در سال تحصیلی 96-97 است. در این راستا، 20 نفر به روش نمونهگیری هدفمند از میان دانشجویان کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (هر گروه 10 نفر). در این پژوهش آزمون یادگیری (با پایایی 83/0) و پرسشنامه میزان رضایت‌مندی ای-گیم-فلو استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده، از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس تک متغیره) استفاده میگردید. یافتههای پژوهش نشان میدهد که استفاده از بازخورد عاطفی ترکیبی در سیستمهای آموزشی بر میزان یادگیری و رضایت‌مندی کاربران تاثیر مثبت دارد.
