فاطمه بیان فر؛ امیر رضا رجائی مش
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تببین مدل عملکرد تحصیلی بر اساس تواناییهای شناختی، خودکارآمدی حافظه، حافظه رومزه، حافظه گذشتهنگر- آیندهنگر با میانجیگری فراحافظه در دانشآموزان بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع همبستگی به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه دوم شهر مشهد در سال تحصیلی 1399-1400بود که از ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تببین مدل عملکرد تحصیلی بر اساس تواناییهای شناختی، خودکارآمدی حافظه، حافظه رومزه، حافظه گذشتهنگر- آیندهنگر با میانجیگری فراحافظه در دانشآموزان بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع همبستگی به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه دوم شهر مشهد در سال تحصیلی 1399-1400بود که از آن میان به روش نمونهگیری در دسترس 322 نفر انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادها شامل پرسشنامه تواناییهای شناختی نجاتی (1392)، پرسشنامه حافظه روزمره ساندرلند و همکاران (1983)، پرسشنامه حافظه گذشتهنگر– آیندهنگر کرافورد و همکاران (2003) پرسشنامه خودکارآمدی حافظه بری و همکاران (1989)،. پرسشنامه فراحافظه چند عاملی تریر و ریج (2002) بودند. به منظور آزمودن فرضیههای پژوهش از روش تحلیل مسیر و معادلات ساختاری به وسیله نرمافزارهای SPSS-22 و AMOS-22 استفاده شد. متغیرهای پنهان تواناییهای شناختی، خودکارآمدی حافظه، حافظه رومزه، حافظه گذشته - آیندهنگر و فراحافظه دارای نشانگر بودند که یافتههای مدل اندازهگیری نشان داد همه متغیرهای نشانگر بر سازه مکنون خود به طور معناداری بار شدهاند. نتایج مدل ساختاری نیز نشان داد که متغیرهای پنهان اثر مثبت، مستقیم و معناداری بر عملکرد تحصیلی دارند. تواناییهای شناختی، خودکار آمدی حافظه، حافظه رومزه، حافظه گذشتهنگر- آیندهنگر با میانجیگری فراحافظه برعملکرد تحصیلی اثرات مثبت، مستقیم و نیز اثر کل مثبت و معناداری دارند. این مدل در مجموع 67% واریانس عملکرد تحصیلی را پیشبینی کرد. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان از نقش متغیرهای پیشبین برای بهبود عملکرد تحصیلی استفاد کرد.
الهه سعیدی؛ علیرضا پیرخائفی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه خلاقیت و حافظه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی انجام شد. طرح پژوهش از نوع علی – مقایسهای است. جامعه آماری شامل دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی مشغول به تحصیل در مدارس منطقه 3 شهر تهران بود. نمونه شامل 30 دانشآموز دارای اختلال ریاضی و 30 دانشآموز عادی شد. برای اندازهگیری خلاقیت، از آزمون ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه خلاقیت و حافظه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی انجام شد. طرح پژوهش از نوع علی – مقایسهای است. جامعه آماری شامل دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی مشغول به تحصیل در مدارس منطقه 3 شهر تهران بود. نمونه شامل 30 دانشآموز دارای اختلال ریاضی و 30 دانشآموز عادی شد. برای اندازهگیری خلاقیت، از آزمون تفکر خلاق تورنس و برای اندازهگیری حافظه بصری از آزمون حافظه بصری کیم کاراد استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس تحلیل گردید. یافتههای پژوهش نشان داد، نمرات خلاقیت، حافظه فوری، حافظه کامل و صحت حافظه در دانشآموزان دارای اختلال ریاضی به طور معناداری (p<0.05) پایینتر از دانشآموزان عادی است. در حوزه خلاقیت، بیشترین تفاوت در نمرات ابتکار و بسط ذهنی و در حوزه حافظه، در نمرات حافظه فوری و کامل دیده شد؛ با این وجود، میان دانشآموزان دختر و پسر دارای اختلال ریاضی، در سیالی و انعطافپذیری، حافظه فوری، حافظه کامل و صحت حافظه اختلاف معناداری دیده نشد. به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که دانشآموزان دارای اختلال ریاضی صرف نظر از جنسیت، بدکارکردهایی در خلاقیت و حافظه بصری دارند که لزوم توانبخشی شناختی را برای آنان اجتنابناپذیر میکند.