روانشناسی شناختی و یادگیری آموزشگاهی
سیماالسادات صفوی پور نایینی؛ رسول روشن چسلی؛ شهاب مرادی؛ ابوالفضل کرمی
چکیده
چکیدهپژوهش حاضر با هدف مقایسۀ تاثیرات آموزش مهارت‌های زندگی با و بدون آموزش ذهن‌آگاهی بر میزان تفکر منطقی- تجربی، و افکار منفی جوانان دارای آسیب جسمی- حرکتی انجام شد. روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری، شامل دانش‌آموزان پسر با آسیب جسمی- حرکتی دورۀ متوسطۀ دوم مدارس استثنایی شهر تهران بود. ...
بیشتر
چکیدهپژوهش حاضر با هدف مقایسۀ تاثیرات آموزش مهارت‌های زندگی با و بدون آموزش ذهن‌آگاهی بر میزان تفکر منطقی- تجربی، و افکار منفی جوانان دارای آسیب جسمی- حرکتی انجام شد. روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری، شامل دانش‌آموزان پسر با آسیب جسمی- حرکتی دورۀ متوسطۀ دوم مدارس استثنایی شهر تهران بود. نمونۀ پژوهشی، بدلیل حجم کم جامعه آماری، شامل همۀ افراد این جامعه در سال تحصیلی 1401-1400 می‌شد. با روش نمونه‌گیری هدفمند، 45 آزمودنی به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. گروه یک، آموزش مهارت‌های زندگی و گروه دو، آموزش مهارت‌های زندگی و آموزش ذهن‌آگاهی را دریافت نمود. گروه گواه، آموزشی دریافت نکرد. هر سه گروه، پیش و پس از دوره‌های آموزشی و یک ماه پس از پایان دوره‌ها، به پرسشنامۀ منطقی- تجربی اپشتاین و پاسینی (1999)، و پرسشنامۀ افکار خودآیند هالون و کندال (1980)، پاسخ دادند. تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. مقایسۀ گروه‌ها نشان داد، که هر دو مداخله تاثیرات یکسانی بر توانایی منطقی، درگیری منطقی، توانایی تجربی و افکار منفی شرکت‌کنندگان گذاشته است. می‌توان گفت، هر دو مداخلۀ آموزشی، منجر به تقویت سیستم‌های اندیشه‌ورزی منطقی و تجربی و کاهش افکار منفی می‌شود، که در مورد افراد با آسیب جسمی- حرکتی ارزشمند است.
زهره پهلوانی؛ بهرام جوکار
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌گری سرزندگی تحصیلی در رابطه بین ذهن‌آگاهی با شادکامی و پیشرفت تحصیلی انجام شد. شرکت‌کنندگان در پژوهش شامل، 344 نفر (180 زن و 164 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز بودند، که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. این افراد پرسشنامه‌های ذهن‌آگاهی (بائر و همکاران، 2006)، شادکامی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌گری سرزندگی تحصیلی در رابطه بین ذهن‌آگاهی با شادکامی و پیشرفت تحصیلی انجام شد. شرکت‌کنندگان در پژوهش شامل، 344 نفر (180 زن و 164 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز بودند، که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. این افراد پرسشنامه‌های ذهن‌آگاهی (بائر و همکاران، 2006)، شادکامی آکسفورد (هیلز و آرگیل، 2002) و سرزندگی تحصیلی (حسین‌چاری و دهقانی‌زاده، 1391) را تکمیل کردند. همچنین معدل کل نمرات دانشجویان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. برای انجام تحلیل‌های آماری از نرم افزار WARP PLSاستفاده شد. یافته‌ها نشان داد که ذهن‌آگاهی پیش‌بین مثبت و معنادار شادکامی و پیشرفت تحصیلی بود. در خصوص ارتباط ذهن‌آگاهی با سرزندگی تحصیلی، نتایج ارتباط مثبت و معنادار را نشان داد. همچنین نقش واسطه‌گری سرزندگی تحصیلی تایید شد. بدین صورت که سرزندگی تحصیلی در رابطه ذهن‌آگاهی و شادکامی دارای نقش واسطه‌گری مثبت بود. اما سرزندگی تحصیلی در رابطه‌ی ذهن‌آگاهی با پیشرفت تحصیلی نقش واسطه‌گری منفی را نشان داد. نتایج بیانگر آن بود که سرزندگی تحصیلی در پیش‌بینی شادکامی نقش پررنگ‌تری نسبت به عملکرد تحصیلی دارد. یافته‌ها با توجه به تحقیقات پیشین به بحث گذاشته شد، و پیشنهادهایی به منظور پژوهش بیشتر در این زمینه مطرح شد.
