روانشناسی شناختی و یادگیری آموزشگاهی
سیماالسادات صفوی پور نایینی؛ رسول روشن چسلی؛ شهاب مرادی؛ ابوالفضل کرمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ تاثیرات آموزش مهارتهای زندگی با و بدون آموزش ذهنآگاهی بر میزان تفکر منطقی- تجربی و افکار منفی جوانان دارای آسیب جسمی- حرکتی انجام شد. روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری، شامل دانشآموزان پسر با آسیب جسمی- حرکتی دورۀ متوسطۀ دوم مدارس استثنایی شهر تهران بود. نمونۀ ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ تاثیرات آموزش مهارتهای زندگی با و بدون آموزش ذهنآگاهی بر میزان تفکر منطقی- تجربی و افکار منفی جوانان دارای آسیب جسمی- حرکتی انجام شد. روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری، شامل دانشآموزان پسر با آسیب جسمی- حرکتی دورۀ متوسطۀ دوم مدارس استثنایی شهر تهران بود. نمونۀ پژوهشی، به دلیل حجم کم جامعه آماری، شامل همۀ افراد این جامعه در سال تحصیلی 1401-1400 میشد. با روش نمونهگیری هدفمند، 45 آزمودنی به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. گروه یک، آموزش مهارتهای زندگی و گروه دو، آموزش مهارتهای زندگی و آموزش ذهنآگاهی را دریافت نمود. گروه گواه، آموزشی دریافت نکرد. هر سه گروه، پیش و پس از دورههای آموزشی و یک ماه پس از پایان دورهها، به پرسشنامۀ منطقی- تجربی اپشتاین و پاسینی (1999) و پرسشنامۀ افکار خودآیند هالون و کندال (1980)، پاسخ دادند. تحلیل دادهها با روش تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. مقایسۀ گروهها نشان داد، که هر دو مداخله تاثیرات یکسانی بر توانایی منطقی، درگیری منطقی، توانایی تجربی و افکار منفی شرکتکنندگان گذاشته است. میتوان گفت، هر دو مداخلۀ آموزشی، منجر به تقویت سیستمهای اندیشهورزی منطقی و تجربی و کاهش افکار منفی میشود، که در مورد افراد با آسیب جسمی- حرکتی ارزشمند است.
حسین زارع؛ مهتاب علیمرادی؛ مهدیه رحمانیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر وابستگی به فضای مجازی و قلدری مجازی در نوجوانان منطقه سه شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری، دانشآموزان پسر مقطع دوم متوسطه منطقة سه شهر تهران بودند که در سال تحصیلی 1398 تحصیل میکردند. از میان آنها سی نفر ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر وابستگی به فضای مجازی و قلدری مجازی در نوجوانان منطقه سه شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری، دانشآموزان پسر مقطع دوم متوسطه منطقة سه شهر تهران بودند که در سال تحصیلی 1398 تحصیل میکردند. از میان آنها سی نفر بهصورت نمونهگیری در دسترس و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش دوازده جلسة نود دقیقهای آموزش مهارتهای زندگی را دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای اعتیاد به اینترنت یانگ (1998) و قلدری پاتچین و هیندوجا (2011) استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مکرر در نرمافزار SPSS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. براساس این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای زندگی باعث کاهش وابستگی به فضای مجازی و قلدری مجازی میشود و میتوان بهعنوان یک روش آموزشی برای افراد مورد نظر توصیه شود. لازم به ذکر است که این آموزش دارای یک دورة پیگیری یکماهه بود که نتایج آموزش این مهارتها را مثبت نشان داد
