صفدر نبی زاده؛ رسول کردنوقابی؛ ابوالقاسم یعقوبی؛ خسرو رشید
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش‌های کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی و یادگیری اجتماعی- هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مؤلفه‌های شایستگی اجتماعی- هیجانی و عملکرد تحصیلی کودکان بود. روش این مطالعه به شیوة نیمه آزمایشی و با طرحپیش آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل نابرابر بود جامعة پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش‌های کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی و یادگیری اجتماعی- هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مؤلفه‌های شایستگی اجتماعی- هیجانی و عملکرد تحصیلی کودکان بود. روش این مطالعه به شیوة نیمه آزمایشی و با طرحپیش آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل نابرابر بود جامعة پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر دورة دوم ابتدایی شهر همدان در سال 98-1397 بود که 54 نفر از آنها، با شیوة خوشه‌ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (18 نفره) و یک گروه کنترل (18 نفره) قرار گرفتند. ابتدا افراد گروه‌های آزمایش و کنترل مقیاس شایستگی‌های اجتماعی- هیجانی ژو و‌ای (2012) و آزمون محقق ساخته عملکرد تحصیلی را در مرحله پیش‌آزمون تکمیل کردند. سپس افراد یک گروه آزمایش در 10 جلسه تحت آموزش روش کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی و گروه آزمایشی دیگر در 18 هفتة (90 فایل صوتی) تحت آموزش روش یادگیری اجتماعی- هیجانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی قرار گرفتند و در گروه کنترل هیچ مداخله‌ای صورت نگرفت. بعد از اتمام آموزش همه گروه‌ها دوباره ابزار را در مرحله پس‌آزمون تکمیل کردند. نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی دو روش ذهن‌آگاهی بر افزایش مؤلفه‌های شایستگی اجتماعی- هیجانی و عملکرد تحصیلی معناداری بود (01/0p>). اما تفاوت معناداری در اثربخشی دو روش مشاهده نشد (05/0p>). بر اساس این یافته‌ها می‌‌توان نتیجه گرفت که ذهن‌آگاهی می‌‌تواند به عنوان یک روش تأثیرگذار بر ارتقاء شایستگی‌های اجتماعی- هیجانی و عملکرد تحصیلی در مدارس ابتدایی مورد استفاده قرار بگیرد.
فتانه فتحی؛ رسول کردنوقابی؛ ابوالقاسم یعقوبی؛ خسرو رشید
چکیده
امروزه دنیای آموزش و پرورش نقطه توجه خود را از تدریس به یادگیری معطوف کرده است و چنین رویکردی با توجه به دانش گسترده فناوری اطلاعاتی و فنی آوری غنی به دست می‌آید. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر مقایسه آموزش با روش سنتی و آموزش با نرم‌افزار آموزشی در سطوح یادگیری دانش، فهمیدن و کاربرد در درس ریاضی و علوم در دانش‌آموزان دختر پایه ششم ابتدایی ...
بیشتر
امروزه دنیای آموزش و پرورش نقطه توجه خود را از تدریس به یادگیری معطوف کرده است و چنین رویکردی با توجه به دانش گسترده فناوری اطلاعاتی و فنی آوری غنی به دست می‌آید. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر مقایسه آموزش با روش سنتی و آموزش با نرم‌افزار آموزشی در سطوح یادگیری دانش، فهمیدن و کاربرد در درس ریاضی و علوم در دانش‌آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر خرم آباد بوده است. شرکت کنندگان در این پژوهش شامل دانش‌آموزان پایه ششم می‌باشد. این پژوهش بر روی دو کلاس پایه ششم از دو مدرسه یکی با نرم‌افزار آموزشی و دیگری بدون نرم‌افزار آموزشی انجام شده است، که برای این منظور تعداد 60 نفر دانش‌آموز پایه ششم ابتدایی شهر خرم آباد به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از جامعه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه سطوح یادگیری بلوم بود، که به منظور سنجش سطح یادگیری دانش‌آموزان در سطح دانش، فهمیدن و کاربرد در درس ریاضی و علوم طراحی شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که بین آموزش سنتی و آموزش با نرم‌افزار در سطوح دانش، فهمیدن و کاربرد در درس ریاضی و علوم تفاوت معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل واریانس یک راهه نیز نشان داد بین روش آموزش سنتی و روش آموزش با نرم‌افزار در سطوح یادگیری در درس علوم و ریاضی در سطح فهمیدن درس ریاضی و سطح دانش درس علوم تفاوت معنادار وجود دارد.
ابوالقاسم یعقوبی؛ مریم بختیاری
دوره 4، شماره 13 ، شهریور 1395، ، صفحه 45-56
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تاب‌آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان، انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیة دانش‌آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر همدان سال تحصیلی 94-1393 تشکیل می‌دادند؛ چهل نفر از دانش‌آموزان ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تاب‌آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان، انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیة دانش‌آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر همدان سال تحصیلی 94-1393 تشکیل می‌دادند؛ چهل نفر از دانش‌آموزان دارای فرسودگی تحصیلی (با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحلهای) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه بیست نفرۀ آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آموزش تاب‌آوری در طی ده جلسة شصت دقیقهای به صورت گروهی بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار به کار برده شده در پژوهش، پرسشنامۀ فرسودگی تحصیلی بود. یافتههای پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد؛ روش آموزش تاب‌آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی در دانش‌آموزان مؤثر است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش تاب‌آوری بر کاهش خستگی تحصیلی، بیعلاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان مؤثر است. یافتة دیگر پژوهش حاضر این بود که از بین مؤلفه‌های فرسودگی تحصیلی آموزش، تاب‌آوری بیشترین تأثیر را در کاهش خردهمقیاس خستگی تحصیلی داشته است.
