برزو امیرپور؛ مرضیه مشعل پور؛ علیرضا کرمی
چکیده
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری بین سبکهای والدگری و خوشبینی تحصیلی با نقش میانجی کمالگرایی مثبت والدین بود. طرح پژوهش، توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهر خرمآباد در سال تحصیلی1400 که شامل 19500دانشآموز بودند. به روش نمونهگیری تصادفی نسبی طبقهای و بر اساس جدول ...
بیشتر
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری بین سبکهای والدگری و خوشبینی تحصیلی با نقش میانجی کمالگرایی مثبت والدین بود. طرح پژوهش، توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهر خرمآباد در سال تحصیلی1400 که شامل 19500دانشآموز بودند. به روش نمونهگیری تصادفی نسبی طبقهای و بر اساس جدول کرجسی-مورگان 377 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کمالگرایی مثبت و منفی (تری شورت و همکاران، 1995)، سبکهای والدگری آلاباما نسخه کودک (سامانی، 1390) و خوشبینی تحصیلی (اسچنن-موران و همکاران، 2013) بود. تحلیل دادههای پژوهش با استفاده از روشهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و مدل یابی معادلات ساختاری با نرمافزارهای SPSS-27 و AMOS-24 انجام شد. بر اساس یافتههای این مطالعه، مدل پیشنهادی جهت بررسی روابط علی بین متغیرهای پژوهش، از برازش قابل قبولی برخوردار بود. نتایج پژوهش نشان داد که سبکهای والدگری بهصورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق کمالگرایی مثبت والدین با خوشبینی تحصیلی رابطه دارد (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد که سبکهای والدگری تأثیر مثبت و معناداری بر خوشبینی تحصیلی و کمالگرایی مثبت دانشآموزان داشته است (05/0>P). تأثیر کمالگرایی مثبت بر خوشبینی تحصیلی دانشآموزان نیز تأیید شد (05/0>P). با توجه یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که مدل روابط ساختاری بین سبکهای والدگری و خوشبینی تحصیلی با نقش میانجی کمالگرایی مثبت والدین از برازش مطلوبی برخوردار است.
محمد امجدزبردست؛ خلیل غلامی؛ سمیه نعمتی
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1393، ، صفحه 7-26
چکیده
مهمترین مبحث سازمانهای آموزشی، اثربخشی مدارس و نحوۀ مدیریت و رهبری آن میباشد. با توجه به اهمیت نقش رهبری در ایجاد ساختارهای منعطف و حمایتکننده در زمینۀ اثربخشی، هدف از این پژوهش، بررسی الگوی ساختاری اثر سبک رهبری توزیعی مدیران بر اثربخشی مدارس با شاخصهای انگیزش شغلی و خوشبینی تحصیلی معلمان بود. پژوهش ...
بیشتر
مهمترین مبحث سازمانهای آموزشی، اثربخشی مدارس و نحوۀ مدیریت و رهبری آن میباشد. با توجه به اهمیت نقش رهبری در ایجاد ساختارهای منعطف و حمایتکننده در زمینۀ اثربخشی، هدف از این پژوهش، بررسی الگوی ساختاری اثر سبک رهبری توزیعی مدیران بر اثربخشی مدارس با شاخصهای انگیزش شغلی و خوشبینی تحصیلی معلمان بود. پژوهش حاضر دارای رویکرد کمی و از نوع توصیفی - همبستگی میباشد. بهمنظور اجرای این پژوهش، از تمامی دبیران متوسطۀ شهر سنندج نمونهای به حجم 480 نفر انتخاب شد که از این تعداد 375 نفر پرسشنامهها را بهصورت کامل عودت دادند. ابزار گردآوری دادهها شامل چهار پرسشنامه با طیف پنجگانۀ لیکرت بود. با توجه به اینکه جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش معادلات ساختاری استفاده شد، لذا تمامی پرسشنامهها، مورد تحلیل عاملی تأییدی قرار گرفتند که در نهایت به حذف برخی از سؤالات منجر شد و مؤلفههای مورد تأیید بهعنوان متغیرهای مشاهده شده جهت اندازهگیری متغیرهای نهفته، وارد مدل معادلات ساختاری شدند. در بررسی خصوصیات روانسنجی مؤلفهها، نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که همه ابعاد رهبری توزیعی و اثربخشی مورد تأیید میباشند. اما یکی از ابعاد خوشبینی تحصیلی و دو بعد از ابعاد انگیزش به دلیل ضعف در شاخصها و خطای کوواریانس، از مدل اندازهگیری حذف شدند. همچنین نتایج معادلات ساختاری نشان داد که الگوی ساختاری از برازش خوبی برخوردار است و 79/0 از واریانس اثربخشی مدارس را تبیین میکند. نتایج نشان از اهمیت بالای نقش متغیرهای پژوهش در تعیین اثربخشی مدارس دارند. همچنین یافتهها نشان دادند انگیزش و خوشبینی معلمان اثر مستقیم بالایی بر اثربخشی مدارس دارند و نیز رهبری توزیعی ارتباط معناداری با انگیزش و خوشبینی معلمان دارد. تنها مسیر مستقیم رهبری بر اثربخشی مدارس معنادار نبود. اما بهطور غیر مستقیم و از طریق متغیرهای میانجی، رهبری توزیعی (94/0=β، 0.01>P) اثربخشی مدارس را پیشبینی کرد. پژوهشگران در این تحقیق نتیجه گرفتند که سبک رهبری توزیعی مدیران، به جهت انعطافپذیری و ایجاد ساختار ارگانیک در مدارس و افزایش ارتباطات و توانمندی افراد، از ابعاد اساسی و لازم، جهت افزایش اثربخشی در مدارس برخوردار میباشد. نتایج این پژوهش اهمیت توجه به اثر غیر مستقیم رهبری توزیعی با توجه به متغیرهای میانجی را بر اثربخشی مدارس نشان میدهد.
کیوان مرادی؛ مظفرالدین واعظی؛ محمد فرزانه؛ محمد میرزایی
دوره 2، شماره 5 ، شهریور 1393، ، صفحه 69-80
چکیده
پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه خوشبینی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشآموزان مدارس متوسطه پسرانه مناطق 6 و 9 شهر تهران صورت گرفته است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان مدارس متوسطه پسرانه مناطق 6 و 9 شهر تهران میباشد، که تعداد آنها برابر با 14304 دانشآموز است که با استفاده از جدول مورگان ...
بیشتر
پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه خوشبینی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشآموزان مدارس متوسطه پسرانه مناطق 6 و 9 شهر تهران صورت گرفته است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان مدارس متوسطه پسرانه مناطق 6 و 9 شهر تهران میباشد، که تعداد آنها برابر با 14304 دانشآموز است که با استفاده از جدول مورگان تعداد 375 دانشآموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونهگیری در این پژوهش از نوع چندمرحلهای بوده است. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه خوشبینی تحصیلی دانشآموز (اسچننموران و همکاران، 2013) و معدل نمرات دانشآموزان استفاده شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ «923/0» ارزیابی شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام) استفاده شد. یافتهها نشان داد: 1) بین خوشبینی تحصیلی دانشآموزان و پیشرفت تحصیلی در مدارس متوسطه پسرانه مناطق 6 و 9 شهر تهران، رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. 2) از میان سه مؤلفه خوشبینی تحصیلی دانشآموزان (تأکید تحصیلی دانشآموزان، اعتماد دانشآموزان به معلمان و احساس هویت دانشآموزان نسبت به مدرسه)، تأکید تحصیلی دانشآموزان بیشترین سهم را در پیشبینی پیشرفت تحصیلی دارد.