علی اکبر شریفی؛ زینب خرمی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت به مادران بر کارکردهای اجرایی و انگیزش تحصیلی کودکان دارای اختلال کمتوجهی و بیشفعالی صورت گرفته است. روش پژوهش نیمه تجربی با پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان دارای اختلال کمتوجهی و بیشفعالی کاشان بود که از میان آنها 32 نفر به شیوه ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت به مادران بر کارکردهای اجرایی و انگیزش تحصیلی کودکان دارای اختلال کمتوجهی و بیشفعالی صورت گرفته است. روش پژوهش نیمه تجربی با پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان دارای اختلال کمتوجهی و بیشفعالی کاشان بود که از میان آنها 32 نفر به شیوه در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. از پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) و سیاهه درجهبندی رفتاری کارکردهای اجرایی استفاده شد. پس از اجرای پیشآزمون، گروه آزمایش بهصورت مجازی آموزش فرزندپروری مثبت را طی 7 جلسۀ 60 دقیقهای دریافت کرد و گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات آموزشی، پسآزمون اجرا گردید. دادهها پس از گردآوری با روش تحلیل کوواریانس و نرمافزار SPSS-26 تجزیهوتحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش فرزندپروری مثبت به مادران اثر معناداری بر کارکردهای اجرایی و انگیزش تحصیلی (63/71 F= و 01/0 p <) کودکان دارای اختلال کمتوجهی و بیشفعالی اثر دارد. در نتیجه به نظر میرسد آموزش فرزندپروری مثبت به مادران موجب بهبود کارکردهای اجرایی و انگیزش تحصیلی کودکان دارای اختلال کمتوجهی – بیشفعالی میشود.
معصومه رنج بخش؛ مالک میرهاشمی؛ خدیجه ابوالمعالی
چکیده
این تحقیق به دنبال بررسی روابط ساختاری بین تکانشگری و عملکرد تحصیلی بر اساس نقش واسطهای انگیزش تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانشآموزان دختر 16 تا 18 سال در شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای، 350 نفر انتخاب شدند و به ...
بیشتر
این تحقیق به دنبال بررسی روابط ساختاری بین تکانشگری و عملکرد تحصیلی بر اساس نقش واسطهای انگیزش تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانشآموزان دختر 16 تا 18 سال در شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای، 350 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامههای عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (1995) و تکانشگری بارت (1995) پاسخ دادند. دادههای حاصل از پرسشنامهها در دو بخش آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، چولگی و کشیدگی) و استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری بهوسیله نرمافزار آماری SPSS و AMOS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش نشان داد که بین تکانشگری و عملکرد تحصیلی دانشآموزان با توجه به نقش میانجیگر انگیزش تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (01/0>p) و انگیزش تحصیلی، این رابطه را بهطور معنادار میانجیگری میکند (01/0>p). بنابر یافتهها میتوان نتیجه گرفت که ارتقاء انگیزش تحصیلی میتواند راه حلی برای کاهش تکانشگری و در نتیجه بهبود عملکرد تحصیلی دانشآموزان بهحساب آید.
سیده ماهرخ موسوی؛ علیرضا کیامنش؛ مهناز اخوان تفتی
دوره 5، شماره 4 ، خرداد 1397، ، صفحه 9-24
چکیده
مطالعه حاضر با هدف یافتن نقش عوامل سطح دانشآموزی و سطح معلم بر پیشرفت تحصیلیانجام شد. جامعه پژوهشی شامل تمامی هنرجویان و هنرآموزان (معلمان) بود. از بین نواحی پنجگانه تهران، در مجموع 906 دانشآموز دختر و پسر پایه سوم و 123 نفر از معلمان آنان در نمونه حضور داشتند. دادهها از طریق پرسشنامههای استاندارد انگیزش تحصیلی AMS والرند و ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف یافتن نقش عوامل سطح دانشآموزی و سطح معلم بر پیشرفت تحصیلیانجام شد. جامعه پژوهشی شامل تمامی هنرجویان و هنرآموزان (معلمان) بود. از بین نواحی پنجگانه تهران، در مجموع 906 دانشآموز دختر و پسر پایه سوم و 123 نفر از معلمان آنان در نمونه حضور داشتند. دادهها از طریق پرسشنامههای استاندارد انگیزش تحصیلی AMS والرند و همکاران (1992) و درگیری تحصیلی MSLQ پینتریچ و دگروت (1994) و پرسشنامههای پژوهشگر ساخته دانش و مهارتهای حرفهای معلم و پرسشنامه ویژگیهای بافتی- حرفهای معلمی، یادگیری به کمک همسالان و کیفیت آموزشی هنرجویان همراه با مشاهده، اسناد و مدارک موجود در هنرستانها جمعآوری شد. پیشرفت تحصیلی نیز از طریق میانگین 3 نمره محاسبه گردید. روایی پرسشنامهها از طریق روایی محتوا و سازه و پایایی از طریق آلفای کرانباخ مشخص شد. از روشهای ماتریس همبستگی و تحلیل چندسطحی برای پردازش دادهها استفاده شد. یافتههای حاصل نشان داد در سطح کلاس (معلم)؛ متوسط پیشرفت تحصیلی هنرجویان کلاسهای مختلف به طور معناداری با هم تفاوت دارد و اثر سابقه، جنس و تحصیلات هنرآموزان بر پیشرفت تحصیلی غیرمعنادار است؛ اما اثر کیفیت آموزشی بر پیشرفت تحصیلی مثبت و معنادار است و 27/7 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی در سطح دانشآموز و 28/22% در سطح معلم تبیین میشود. در مجموع، متغیرهای سطح دانشآموز و سطح معلم 30 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی هنرجویان را تبیین میکند. یافتهها، اهمیت سطح معلم را به عنوان سطح بالاتر بر اثرگذاری متغیرهای مورد بررسی به عنوان پیشبینیکننده پیشرفت تحصیلی دانشآموزان نشان میدهد.
محمد سید صالحی؛ نورعلی فرخی
دوره 4، شماره 16 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 9-22
چکیده
این پژوهش به منظور تعیین روابط سببی متغیرهایی که بیشترین اثر را بر روی خودناتوانسازی تحصیلی در دانشجویان شهر تهران داشتند، صورت گرفته است. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان شهر تهران بودند که از بین آنان تعداد 520 نفر از چهار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، آزاد اسلامی مرکز تهران جنوب و پیام نور واحد تهران جنوب به روش داوطلبانه به عنوان ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تعیین روابط سببی متغیرهایی که بیشترین اثر را بر روی خودناتوانسازی تحصیلی در دانشجویان شهر تهران داشتند، صورت گرفته است. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان شهر تهران بودند که از بین آنان تعداد 520 نفر از چهار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، آزاد اسلامی مرکز تهران جنوب و پیام نور واحد تهران جنوب به روش داوطلبانه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای فرم کوتاهشخصیتی NEO، کمالگرایی چندبعدی، خودکارآمدی عمومی، انگیزش تحصیلی، خودناتوانسازی و عزت نفس بود. دادهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج بهدستآمده، حمایتکننده برازش مدل با دادهها و روابط ساختاری مفروض است و در مجموع نشان میدهد که ویژگیهای شخصیتی، کمالگرایی، عزت نفس، عملکرد تحصیلی و انگیزش تحصیلی به طور مستقیم و خودکارآمدی به طور غیر مستقیم و با میانجیگری عملکرد تحصیلی،خودناتوانسازی تحصیلی را تحت تأثیر قرار میدهند. همچنین ویژگیهای شخصیتی و کمالگرایی به طور غیر مستقیم نیز از طریق میانجیگری عملکرد تحصیلی و انگیزش تحصیلی بر خودناتوانسازی تحصیلی اثر میگذارند. با افزایش روانرنجورخویی و کاهش گشودگی، خودناتوانسازی تحصیلی احتمال بروز پیدا میکندو همچنین عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی بالا موجب پایین آمدن میزان خودناتوانسازی میگردد اما میزان بالای کمالگرایی و عملکرد تحصیلی احتمال بروز رفتارهای خودناتوانساز را افزایش میدهد.
علی اصغر بیانی
دوره 4، شماره 16 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 61-70
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ علی امید کار و پیشرفت تحصیلی با نقش واسطهای انگیزش تحصیلی در دانشجویان غیر شاغل مقطع کارشناسی بود. 310 دانشجوی (190مرد و120 زن) غیر شاغل با روش نمونهگیری خوشهای از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر انتخاب شدند. ابزارهای اندازهگیری مقیاس امید کار (WHS، جانتنت و وترستن، 2006) و مقیاس انگیزش تحصیلی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ علی امید کار و پیشرفت تحصیلی با نقش واسطهای انگیزش تحصیلی در دانشجویان غیر شاغل مقطع کارشناسی بود. 310 دانشجوی (190مرد و120 زن) غیر شاغل با روش نمونهگیری خوشهای از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر انتخاب شدند. ابزارهای اندازهگیری مقیاس امید کار (WHS، جانتنت و وترستن، 2006) و مقیاس انگیزش تحصیلی (AMS، والرند و همکاران، 1992) بود؛ و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با معدل نیمسال قبل آنها سنجیده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج، رابطۀ معناداری بین امید کار، انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی نشان داد. امید کار با واسطهگری انگیزش تحصیلی اثر غیر مستقیم و معناداری بر پیشرفت تحصیلی داشت. انگیزش بیرونی به طور غیر مستقیم، انگیزش درونی و بیانگیزشی به طور مستقیم بر پیشرفت تحصیلی تأثیر داشتند. دراین پژوهش، دادهها از مدل پیشنهادی رابطۀ امید کار و پیشرفت تحصیلی با واسطهگری انگیزش تحصیلی حمایت کرد.
کاظم برزگر بفرویی؛ مهدی برزگر برفویی؛ یعقوب ملایی بهرامی
دوره 2، شماره 5 ، شهریور 1393، ، صفحه 27-42
چکیده
هدف از پژوهش، بررسی نقش جهتگیری هدف و راهبردهای فراشناختی خواندن در پیشبینی انگیزش تحصیلی دانشجویان است. بدین منظور 150 نفر از دانشجویان پسر به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه انگیزش تحصیلی، پرسشنامه اهداف پیشرفت، و پرسشنامه راهبردهای فراشناختی خواندن را تکمیل کردند. سپس، دادهها با استفاده از ضریب همبستگی ...
بیشتر
هدف از پژوهش، بررسی نقش جهتگیری هدف و راهبردهای فراشناختی خواندن در پیشبینی انگیزش تحصیلی دانشجویان است. بدین منظور 150 نفر از دانشجویان پسر به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه انگیزش تحصیلی، پرسشنامه اهداف پیشرفت، و پرسشنامه راهبردهای فراشناختی خواندن را تکمیل کردند. سپس، دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین جهتگیری هدف عملکرد-گرایشی، تسلط- اجتنابی، راهبردهای فراشناختی خواندن و انگیزش درونی رابطه معنیداری وجود دارد. بین جهتگیری هدف عملکرد- گرایشی، عملکرد- اجتنابی و انگیزش بیرونی رابطه معنیداری مشاهده شد. همچنین بین جهتگیری هدف عملکرد- گرایشی، تسلط- گرایشی و بیانگیزگی نیز رابطه معنیدار مشاهده شد. ضرایب رگرسیون چند متغیری نشان داد که جهتگیری هدف عملکرد-گرایشی، تسلط-گرایشی و راهبردهای فراشناختی خواندن میتوانند انگیزش درونی و هدف عملکرد- اجتنابی میتوانند انگیزش بیرونی و بیانگیزگی را پیشبینی کنند. مطابق نتایج بدست آمده، اهداف پیشرفت و راهبردهای فراشناختی خواندن با انگیزش تحصیلی رابطه دارند و در موقعیتهای تحصیلی باید به این متغیرها توجه کرد.
صادق نصری؛ روح اله تیموری؛ مریم حمیدیمجلج
دوره 1، شماره 3 ، بهمن 1392، ، صفحه 39-49
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مدلیابی رابطه بین شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و جو عاطفی خانواده و شیوههای فرزندپروری با انگیزش تحصیلی انجام شده است. برای انجام این تحقیق 600 نفر از دانشآموزان دوره متوسطه شهر تهران به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمعآوری اطلاعات، از چهار پرسشنامه انگیزش تحصیلی، جو عاطفی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مدلیابی رابطه بین شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و جو عاطفی خانواده و شیوههای فرزندپروری با انگیزش تحصیلی انجام شده است. برای انجام این تحقیق 600 نفر از دانشآموزان دوره متوسطه شهر تهران به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمعآوری اطلاعات، از چهار پرسشنامه انگیزش تحصیلی، جو عاطفی خانواده، شیوههای فرزندپروری و پرسشنامه شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خانواده استفاده شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد. بر اساس پیشینه تحقیقات انجام شده، مدل اولیهای برای بررسی روابط بین متغیرها در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل نشان داد که مدل با دادههای این پژوهش برازش مناسبی دارد. نتایج نشان داد که جو عاطفی، شرایط اقتصادی، شرایط اجتماعی و شرایط فرهنگی به ترتیب با مقدار اثر 86/0، 46/0، 15/0 و 41/0 بر شیوههای فرزندپروری تأثیر مستقیم و تأثیرگذار بودند. در حالی که از بین شرایط خانوادگی فقط شرایط اقتصادی با مقدار اثر 41/0 بر جو عاطفی تأثیر مستقیم داشت. تأثیر جو عاطفی با مقدار اثر 56/0 و شرایط اقتصادی با مقدار اثر 41/0 بر انگیزش به صورت مستقیم تأثیرگذار بود. شرایط اجتماعی، شرایط فرهنگی و جو عاطفی نیز به ترتیب با مقدار اثر 36/0، 39/0 و 89/0 بر انگیزش به صورت غیرمستقیم تأثیر داشتند. نتایج تحقیق نشان میدهد که شرایط خانوادگی 19 درصد از متغیر انگیزش را تبیین و پیشبینی میکند.